పుట:బసవపురాణము (పాల్కురికి సోమనాథుఁడు).pdf/323

116

బసవపురాణము

యంగనయును సెట్టి సాష్టాంగ మెరఁగఁ - బొంగి తాపసి శాకములు వేఱువేఱు
పరికించి చూచి యేర్పడ శిరోమాంస - మరసి యెయ్యెడఁగాన కంత నిట్లనియె
“తలసూచియైనను దనయునిమీఁది - వలపు దక్కింపంగ వచ్చుఁ బొమ్మనియొ
తలదాఁచుకొన్నారు; తగవయ్య! బాలు - తలగొని యిఁక మీరు ధన్యులుగారు
ఏమియు లేదు శిరోమాంస మిట్లు - నేమంబునకుఁ జెల్లునే? యాగమోక్తి
దాన "సర్వస్య గాత్రస్య శిరః ప్ర - ధానం” బనెడుమాట గానేర దింక
ననవుడుఁ బతియును నతివయు బెదరి - "యనఘ! మహాత్మ! యి ట్లానతీఁదగునె
ఉపమింపఁ గేశదుష్టపరీతశాక - ముపహతం బనఁబడునో యని వెఱచి
పుచ్చితి మదియు నిప్పుడు చందనంగ - సెచ్చెరఁ బాకంబు సేసెఁదా” ననుచు
మఱితెచ్చి యా శిరోమాంస మర్పింపఁ - గఱకంఠమూర్తి గన్గంట వీక్షించి
“యిల నెట్టి యన్నదాతలు నిన్నుఁబోలఁ - గలరయ్య! యింతయుఁ గడుసాంగమయ్యె
నేనాటఁ బ్రతి వోల్పలేని యభీష్ట - దానంబు సేసితి దీనికిఁ దగఁగ
నీ వలపట మేము నీవు దాపటను - దేవతార్చనములు దీర్చి ^[1]సపంక్తిఁ
గడుఁ బ్రీతితోడ లింగప్రసాదంబు - గుడువనినాఁడు నా కొడఁబాటు గాదు
కంటి మంటినని యాకాంక్ష నిదేమి - కొంటిమో తింటిమో కొడుకుమాంసంబు
నిచ్చ సేయంగ మున్నిచ్చినక్షణము - పుచ్చుకో నీవ యేఁ బోయెదనింక”
ననవుడు సెట్టి భయభ్రాంతిఁ బొంది - వనితఁ జూచుడు "నింక ననుమానమేల?
ర”మ్మంచు లింగార్చనమ్ము సేయించి - క్రమ్మన వడ్డింపఁగాఁ దపోధనుఁడు
“నతిథిపూజలు సేయునవసరంబునను - సుతులును దారు నుత్సుకలీలతోడఁ
బొత్తునఁ గుడుతు రట్లుత్తమపురుషు - లిత్తఱి నీకైన నెట్లు సేయాడు
నిప్పుడు గానరాఁ డేఁడి మీ సుతుఁడు - చెప్పమే యప్పుడు సిరియాల! నీకు
నెన్నఁ బుత్త్రులు లేనియింట మాకెట్టు - లన్న దానముఁగొన నర్హమౌ చెపుమ
ధృతి 'నపుత్రస్య గతిర్నాస్తి' యనఁగ - గతిహీనులిండ్లఁ గుడుతురె సంయములు
కాన పుత్త్రుఁడు గలఁడేని పిల్పింపు - లేనినాఁడొల్లము పానలే”లనినఁ
జకితదేహుఁ డగుచుఁ జయ్యన మ్రొక్కి - "యకలంక! మీ రప్పుడున్నారు నేను
విన్నాఁడఁ బుత్రుఁడున్నాఁడు సదువు - చున్నాడొ! యాడుచున్నాఁడొపిదప
జనుదెంచి మఱి మీ ప్రసాదంబు వాఁడు - గొనియెడిఁగాక భోజన మాచరించి

1. మా పంక్తి