బసవపురాణము
66
ననుచు వెండియు మ్రొక్క నంగన వచ్చి - తనపతి ప్రాణేశుతనువున నున్న
పొక్కులు వొడఁగని పురపురఁబొక్కి - అక్కటా! యీ పొక్కు లణఁగునే యింకఁ
బెనిమిటి దన్నుఁ జంపినఁ జంపనిమ్ము - అనుచుఁ దూపొడువ కే నరిగితినపుడు
కాన, నా తప్పునఁ గాఁజేసి శివుని - మేనఁ బొక్కులు గడు [1]ఇక్కుటంబయ్యె
పోనవే మున్ను దూపొడిచినచోట - నీవలిపొక్కు [2]లింకెన్నియు నేల?
నా నిమిత్తమునఁ బినాకి కిట్లయ్యె - నీ నిరోధం బింక నేఁ జూడఁజాల
ననుచుఁ బరిచ్ఛేదియై భక్తురాలు - దన శిరంబున కల్గఁ దత్ప్రస్తవమునఁ
దెఱవ ముగ్ధత్వంబు దేట[3]తెల్లముగ - మెఱయింతుఁ బొమ్మని మెచ్చి [4]యక్షణమ
భవరోగవైద్యుఁడు వార్వతీకాంతుఁ - డవినాశుఁ డజుఁడు ప్రత్యక్షమై నిలిచి
ప్రమథులు రుద్రులు బ్రహ్మాచ్యు[5]తేంద్రు - లమరసంఘము యథాక్రమమునఁ గొలువఁ
గరు[6]ణానిరీక్షణస్ఫురితసుధాబ్ధి - నిరువుర నోలార్చి యీప్సితార్థములు
[7]వేడుఁ డిచ్చెద” నన వెలఁదియుఁ బతియుఁ - బోఁడిగా సర్వాంగములుఁ బొదమ్రొక్కి
'దేవ! దేవాధీశ దివ్యలింగాంగ! - నీవు ప్రత్యక్షమై నిలిచిన మీఁద
వెండియు మఱియొండు వేఁడెద మనుట - యొండేమి? యది[8]యు నిన్నొల్లమిగాదె!
కావున, మీ పాదకమలాంతరంగ - భావసంపూర్ణసంపద గృపసేయు'
మని విన్నవించుడు నతివకుఁ బతికి - ననుపమపరమవరానందమూర్తి
ముఖ్యాపవర్గసముదితోపభోగ - సౌఖ్యత్వ మపుడు ప్రసాదించె శివుఁడు.
బెజ్జమహాదేవి కథ
మఱియును [9]విను బెజ్జమహాదేవి యనఁగఁ - గఱకంఠ శ్రీపాదకమలాంతరంగ
“యెల్లనియోగంబు లెల్ల బాంధవులు - నెల్లవారలు గల్గ నిట్లు భర్గునకుఁ
దల్లి లేకుండుట దా విచిత్రంబు - దల్లి [10]లే కది యెట్లు దా నుదయించె?
దల్లి సచ్చెనొ కాక త్రైలోక్యపతికిఁ - జెల్లఁబో! యిట్లేమి సేయంగవచ్చుఁ?
దల్లి సచ్చినఁగాదె తాను [11]డస్సితిని - ఎల్లవారికి దుఃఖ మిట్టిదకాదె
తల్లి గల్గిననేల తపసి గానిచ్చుఁ - దల్లి గల్గిననేల తల జడల్గట్టు?
దల్లి యున్న విషంబుఁ ద్రావ నేలిచ్చుఁ? - దల్లి యుండినఁ దోళ్లు దాల్ప నేలిచ్చుఁ?
