పుట:కాశీఖండము.pdf/483

సప్తమాశ్వాసము

471

⁠

యన్నింట సగ మతిథ్యభ్యాగతార్థంబు         భాజనంబుల నించి పాయఁ బెట్టి సగము భాగీరథీసలిలధారాప్రపూ         రంబునఁ బ్రక్షాళితంబు సేసి తారతమ్యమున వృద్ధపురస్సరంబుగాఁ         బరిపాటి వేర్వేఱ బంతి సాగి

⁠

తే.⁠

యర్థి ‘నమృతాయతా’ మని యసుమటించి యేను మున్ను ప్రాణాహుతు లెత్తఁ జూచి చేయుఁ బ్రాణాగ్నిహోత్రంబు శిష్యకోటి యింతగాలంబు నీ వ్రతం బిట్లు సెల్లె.

⁠ 179

ఉ.⁠

ఎన్నఁడుఁజూడ మున్వినమె యిట్టిమహాద్భుత మేమి చెప్పుదుం గిన్నరకంఠి? యొ ట్టిడినకీలునఁ గాశిపురంబునందు భి క్షాన్నము లేదు నీయడుగు లాన నిజంబుగ విన్నవించెదన్ నిన్నటబట్టి యేము నిరు నీఁగియు నుంటిమి నిట్టుపాసముల్.

⁠ 180

ఉ.⁠

చట్టలు డప్పిమై నవురుసౌ రయి పాత్రలుఁ దారుఁ గాశికా హట్టమునందుఁ గూటికి నుపాయము లేక పరిభ్రమింప వా రెట్టటపోవ నిమ్మనుచు నించుకయేనియుఁ దాల్మి లేక యే నెట్టు భుజించువాఁడ దరళేక్షణ! యొక్కఁడ నీగృహంబునన్.

⁠ 181

తే.⁠

అస్తమింపంగఁ జేరినాఁ డహిమకరుఁడు శిష్యులే కాక యయుతంబుఁ జిగురుఁబోఁడి! వ్రతము దప్పి భుజింపంగ వలను గాదు నేడు నిన్నటిమఱునాడు నిక్కువంబు.

⁠ 182

చ.⁠

అనవుడు నల్ల నవ్వి కమలానన యిట్లను లెస్సగాక యో మునివర! నీవు శిష్యగణముం గొని రమ్మిట వేడ విశ్వనా

⁠