పుట:కాశీఖండము.pdf/135

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

122

శ్రీకాశీఖండము


ఉ.

ఆపృథివీసుపర్వుఁడు ప్రియంబున ద్వారకయందుఁ దీర్థసే
వాపరతంత్రుఁడై యయిదువాసరము ల్వసియించి పోయె మా
యాపురి కమ్మహానగర మంబుజపత్రవిశాలనేత్ర! దు
ష్ప్రాపము పూర్వజన్మమునఁ బాపము నేసిన మర్త్యకోటికిన్.

119


వ.

అన్నగరంబును గొందఱు హరిద్వారం బండ్రు కొందఱు మోక్షద్వారం బండ్రు (కొందఱు గంగాద్వారం బండ్రు.) అవ్వలనన నిర్గమించికదా భాగీరథి భుననపావనిభవజటాజూటాటవీవాటికాకుటజకోరకంబు మున్నీటం బెక్కుముఖంబులం గలసె. అట్టిమాయాపురంబునందు.

120


సీ.

తీర్థోపవాసంబుఁ దీర్చి జాగర ముండి
        తెల్లవాఱఁగ గంగఁ దీర్థమాడి
పితృతర్పణముఁ జేసి పిండప్రదానంబు
        యవసక్తుచరువున నాచరించి
యగ్నికార్యముఁ దీర్చి హరుని నభ్యర్చించి
        ములుమోదుగాకులఁ బులియఁ గుట్టి
రాగిలో వండిన న్బ్రాలేయి కుండంగ
        వండి డించినయట్టి వంటకంబు


గీ.

కుడువఁగూర్చుండి వడ్డించుకొనఁదలంచు
నంతలోన శిరస్తాప మావహిల్లె
మేను గరుదాల్చెఁ జలి బెట్టి మెడలు నొచ్చె
వేఁకి దలచూపె దాహ మావిర్భవించె.

121


వ.

అప్పుడు శివశర్మ నిజాంతర్గతంబున.

122


గీ.

బ్రతుకుమీఁదియాస పాయంగఁ బెట్టితిఁ
జిచ్చువంటివేఁకి వచ్చినపుడు