16
వరవిక్రయము
నీఁకేమి తోఁచుచున్నదే?
కమ:- (చివాలున లేచి) చెప్పుమనెదవా?
గీ. తండ్రులకుఁ గట్నబాధయుఁ - దల్లులకు వి
యోగ బాధయుఁ దమకు నింకొకరి యింటి
దాస్యబాధ దమకు దరిద్రంపు టాఁడు
పుట్టువే పుట్టరాదని బుద్ధి నెంతు.
కాళిం:-(లేచి కౌఁగిలించుకొని) బళి బళి! బాగుగా జెప్పితివే!
ఉ. కట్టగృహంబు లమ్ముకొని కట్నమునీయక పెండ్లికాని యీ
కట్టడి వక్రకాలమునఁ గానల మధ్యము నందు బుట్టగాఁ
బుట్టఁగఁ జెల్లుఁగాని యొక భూపతి కేమియు నాడుబిడ్డగాఁ
బుట్టగరాదు! పుట్టునెడఁ బుట్టినయప్పుడె గిట్టఁగాఁదగున్‌.
కమ:- అక్కా! ఒక్క సందేహము.
గీ. వెండినాణెంబె పెనిమిటి వేశ్య; కటులె
కట్నములె భార్య లిప్పటి కర్కశులకు!
వేశ్య వెలయా లనంబడె వెల గ్రహించి,
కట్నములచేత వెలమగల్‌ కారె వీరు?
కాళిం:- కాకేమి, కాని మనమిపుడు కావింపదగిన దేమియు లేదా?
కమ:-లేకేమీ?
చ. తనువు లశాశ్వితంబులు గదా? క్షణభంగుర జీవితార్థమై
ధన మిడి, భర్తలం బడసి దాస్య మొనర్చుటకంటె; బెండ్లియే
యనువుగ మానిపించుకొని, హాయిగ రాట్నముత్రిప్పుకొంచు యో
గినులగతి న్మెలంగిన సుఖింపమె? తీఱదె తండ్రి దీక్షయున్‌?
కాళిం:- సెబాసునే చెల్లీ! వయసునకుఁ జిన్నదానివైనను వరహాల కెత్తు కెత్తయిన మాట్లాడితివి! ఇదిగో.
గీ. నాదు ప్రతినంబు వినుము ప్రాణములనైన
విడిచెదంగాని, యడిగిన విత్తమిచ్చి
వరుని గొనితెచ్చినట్టి వివాహమునకు
సమ్మతింప నా రాట్నము సాక్షిగాను.
