నేరని జనులకును నేర్పు నేరములె' ల్ల,
చక్క జేతుర' రయ సాధు జనము,
లొ' ప్పు దుర్జనములు తప్పుగనెంతురు. వి. 130
దిక్కు లేని రోగి, దీనత బాపిన;
పురుషుడి' హము నందు పూజ్యుడ' గును;
పరమునందు వాని భాగ్యమే'మ' నవచ్చు?*[1] వి. 131
పలుగు వానికే' ల పర - సమృద్ధి దలంప?
పలుగు వానికే'ల భక్తి పధము?
పలుగు వాని కే' ల పరమా' ర్థ - తత్వంబు. వి. 132
తండ్రి సొమ్మునై' న, దాయాది సొమ్మైన,
పరుల సొమ్ములై'న, ప్రాప్త - ధనము
దయను దీనులకును దానమి' చ్చిన వాడె
బహుల - పుణ్య - జనుడు; పరగ వేమ. 133
130. The good man will correct the errors and omissions of the ignorant, while the wicked man finds fault even with what is right
131. The man who relieves the poverty of the sick and destitute shall he honored even in this life: but who can tell the happiness he shall enjoy in the next world?
132. What does the miscreant care for relieving others? can the sinner ever attain to the path of faith? what can a wicked wretch know of spiritual truth?
133. Whether his wealth be derived from the estate of his father, from a relation, or from any others—he alone can he considered virtuous who freely and affectionately bestows it on the poor.
- ↑ *One manuscript adds జీవిన' రయు, జీవి శివుడు వేమ,
