$ ක් *. Fol. ত” শু৩ X |ప క ర ణ ము ご C「○ యిల్లయినను నిలుపుకొమ్మ.” ఆని యంగలార్ప మొదలుపెట్టిరి. ‘వారిపలs కుల కామె యెంతమాత్రమును విషాదగు నొందక ప్రసన్న ముఖముతో* “ ఆయన యేమిచేసేనను నాకు సంతోషమే. నాతో నేమియచెప్పక విూరు చెప్పవలసిన దాయనతోనే చెప్పి చేయింపుఁడు.” అని వారిని పంపి జేసెను. శారామెతో చెప్పినమాట లేవియు సత్యములు కావు. నాయనంతరమున "నా మెకు తనవునసు వచ్చినట్లు చేసికొనుటకయి వేయిరూపాయలు రొక్క మిచ్చుటకును సుఖజీవనార్థమయి నెల యొకటికి ముప్పదేసిరూపాయల చొప్పన యావజ్జీవము నిచ్చు చుండుటకును తోటలాగోఁగాని యూరిలాగోఁగాని యూమె శిష్టము వచ్చినచోట కాఫుర ముండుట కిల్లిచ్చుటకును దానపత్రములోనే "నేను తగిన యేర్పాటులను చేసితిని. ఆమెకు పువ్వుల గం దత్యంత పీతి. ఆందుచేత తౌను ప్రతిదినమును తలలో పుష్పములు ధరించుచేుండుటయే కాక వితంతు శరణాలయములోని శాలవితంతువుల కందఱికిని స్వయముగా నొక్కొక్క_ పువ్వు త్రలులాగో పెట్టు చుeడును. ఆంతేకాక తగినన్ని పువ్వులున్నప్ప డెల్ట ను శనివారము వధ్యా హ్నమున బుట్టలో వేసికొని కొనిపోయి సమాజములాగో ప్రార్థనకు వచ్చు తరు ణులకెల్ల నిచే్చు చుండును. నా వలె సే యానెు వేషభాషలయం దంతగా క్రొత్తమార్పుల నవలంబింపక పూర్వకాలపు నగలను వత్రములను బొట్టను దాల్చి పూర్వకాలపు ముత్తయిదువవలె నుండుచుండును. వునుష్యమాత్రురా లగుటచేత నాభౌర్యయందును కొన్నిలోపములున్న ను గుణ బాహుళ్యమునుబట్టి యామెను శ్రీరత్నమని చెప్పవచ్చును. ఆట్టి இது రత్నము ముద్ళ "గ్యఁడ నైన "నాకు కడవరికును దక్క_నంగుకు ఖేదవూ నొందు చున్నాను. మంచి శారికి వరణ మీ సాషి యని పెద్దలు గెప్పచేున్నారు, s". ఆనాయా సేనవురణ0, వినాద్రన్యేనశీననం దేహి మేకృపయా దేవ, త్వయిభ_రచించలా. ఆని యునాయాసమరణమును, దైన్యహీనమైన జీవనమును, నిశ్చల మయిన దేవ భక్తిని, దయచేయవలెనని తొT ల్లిటి మహాత్తులు దేవుని ప్రార్ధించియున్నారు,
