478
శ్రీ రా మా య ణ ము
మొదలింటి యెఱుకచే - మొగమిచ్చి తనకు
నిది నాతలంపని - హృదయంబుఁ దెలిపె
తోడి తెమ్మనవుఁడు - తోడ్తోనె మాట
లాడుచున్నపుడె నే - త్రాంభోరుహముల
జలజలఁ గన్నీరుఁ - జల్లుచు చింతఁ
దల వాంచి రావణు - తమ్మున కనియె.
“దను జేంద్ర సీతను - తల గడిగించి
యనుపమ రత్న భూ - షాంబరావలుల 10900
గైచేసి తగిన వై - ఖరుల దోతెమ్ము
మాచెంత ” కనిన న - మ్మాటలో నతఁడు
నవనిజ కడ కేఁగి - " యమ్మ ! రాఘవుఁడు
నవరత్నమయ భూష - ణప్రముఖములఁ
గాంతల చేత శృం - గారింపఁ జేసి
చెంతకుఁ దెమ్మని - చెప్పిన కతన
వచ్చితి " నసవుఁడు - వైదేహి యందు
కిచ్చగింపక " రాము - వీక్షించి కాని
యేనలంకారంబు - నేమియు నొల్ల
యీనిలుకిడ చేత - నే తెంతు ” ననిన 10910
"అమ్మ ! రామాజ్ఞ యే - మనవచ్చు మనకు
సమ్మతింపుము వధూ - జనముల చేతఁ
దొడవులు దెప్పింతుఁ - దొడుగుము మైల
విడచి చీనాంబర - వితతి ధరింవు
గాదనరా ” దనఁ - గానిమ్మటంచు
నా దేవి సమ్మత - మందిన నతఁడు
