421
యుద్ధకాండము
వెన్నిచ్చి విఱిగి న - వ్వెడువారి నెఱుఁగ
కన్నిశాచరనాథుఁ - డరిగె దూరమున
ననిలోనఁ బడియున్న - యనుజన్ముఁ జేరి
తన చేతివిల్లు న - స్త్రములుర్వి వైచి
--: లక్ష్మణుఁడు మూర్చనుండి తెప్పిఱిల్లక పోవుట చూచి శ్రీరాముఁడు విలపించుట :-
హా లక్ష్మణా ! యని - యవనిపైఁ బొరలి
చాల నేడ్చుచు రామ - చంద్రుఁడు వలికె.
"చేరి చూచితివె? సు - షేణ ! సౌమిత్రి
యూరుపు లెగదొట్ట - యురగంబె పోలి 9600
యవనిపైఁ బొరలెడు - నక్కటా! యితఁడు
పవిఁ గొట్టువడి యద్రి - వడియున్నయట్లు
వీఁడు ప్రాణంబులు - విడిచినఁ దనకు
నేఁడె ప్రాణంబులు - నిలువ వీమేన
తనవెంట వచ్చె నీ - తఁడు మున్ను నేఁడు
వెనుకొని యీతని - వెంట నేఁగెదను
నగుబాటు లాయెను - నా పౌరుషములు
మగువకై వచ్చి ల - క్ష్మణునిఁ గోల్పోతి
నాసమక్షమున దా - నవనాథు శక్తి
దూసిపాఱెను వీని - తోరంపుటురము. 9610
సౌమిత్రి యీ విభీ - షణుఁ గావఁదలఁచి
తామేనొసంగి యా - తత కీర్తిఁగాంచె
నీ లక్ష్మణుని హాని - యేఁ జూచి చూచి
ప్రాలు మాలితి నాదు - ప్రాణంబులకును
