140
షోడశకుమారచరిత్రము
| నిట్టిపాతకిఁ జెలిఁ జేసినట్టి బ్రహ్మ | 112 |
క. | ఈయింతి తలఁచినట్లుగ | 113 |
వ. | అనుచుఁ గన్నీరు పెల్లిగొన నన్నీరజనయన బహుప్రకారంబులం బలవించుచుండె నంత నమ్మహామహీరుహంబు హుతాశనుని కశనంబు చేసినదాన సంతుష్టహృదయ యైన యయ్యింతితో శిబిరంబున కరిగియున్నంత. | 114 |
క. | కమలాకరుమై దైవకృ | 115 |
గీ. | శిరమునందు హంసావళి కరము వెట్ట | 116 |
క. | నా చెలి యశోకకలికయు | 117 |