గడలేక మిగుల నగాధమై యుండు - సుడి వొడమింప నాసొంపు వాటింప
నలరి సేతువుఁ గట్టి యైనను నడుపు - మలఘువిక్రమ! యూర కైనను నడుపు”
మనిన రాఘవుఁ డమోఘాస్ర మబ్ధీశు - పనుపున మరుభూమిపైఁ బ్రయోగింప
విలసిల్లు నయ్యంపవేఁడిమిచేత - సొలవ కందులనీరు శోషింపఁజేసి
యామరుభూమి కుదాత్తుఁడై సర్వ - కామసమగ్రంబుగా వరం బిచ్చె,
నది మరుదేశమై యంతనుండియును - వదలక యమ్మాడ్కి వర్తించుచుండె
మగుడంగఁ జనుదెంచె మనుజేశుశరము - తగ నబ్ధి పూర్వవిధంబున నుండె.940
నప్పు డంభోనిధి యనియె రామునకు - నుప్పొంగునయమున నొప్పువాక్యముల
"మీతండ్రి దశరథమేదినీశ్వరుఁడు - దైతేయదేవయుద్ధమునఁ బెంపొంది
న న్నయోధ్యకుఁ గొని నరనాథ! పోయి - మన్నించి యప్పుడు మగుడ వీడ్కొలిపి
పుత్తేర వచ్చితి భూతలాధీశ! - యిత్తెఱంగున మీకు నేఁ దక్కినాఁడ,
దొరకొని కట్టు సేతువు రాఘవేంద్ర! - తరుచరసేన నుద్ధతి నడపింపు."
శ్రీరాములు సుగ్రీవునితో సేతువు గట్ట నాజ్ఞాపించుట
మనవుడు రఘురాముఁ డర్కజుఁ జూచి - పనుపు సేతువు గట్టఁ బ్లవగపుంగవుల
రయమున నప్పుడు రవినందనుండు - ప్రియమునఁ బంచె వారిధిఁ గట్టుఁ డనుచుఁ
జని రంగదుండును జాంబవంతుండు - ఘనులైన యనిలజగజగవాక్షులును
పనసుండు నలుఁడును పావకనేత్రుఁ - డును గంధమాదనుండును గవయుండు
కరమొప్ప నీలుఁడు ఘనుఁడు తారుండు - శరభుండు ఋషభుండు శతబలి బలుఁడు950
హరిరోమవక్షుండు నట సుషేణుండు - సొరిదిఁ గేసరియును జ్యోతిర్ముఖుండు
దధిముఖుండును వేగదర్శియు మఱియు - నధికులు కపిసైనికాధిపు లెల్ల
మ్రాఁకులు గొండలు మల్లటి గొనఁగ - వీఁకతోఁ గొనివచ్చి విషధిలో వైవ
నొకటియు నీటిపై నుండక మునుఁగ - వికలురై కపులెల్ల వెఱగంది వచ్చి.
పతికిఁ జెప్పుటయు భూపతి యాత్మలోన - నతివిస్మయం బంది యబ్ధి కిట్లనియె.
"నిది యేమి? కపివరు లిబ్భంగిఁ దెచ్చి - వదలక తరులు పర్వతములు వైవ
నొకటియు నీఁటిపై నునికి లే” దనిన - సకలాధిపతికి నాజలధి యిట్లనియెఁ
"బరమేశ! వినుము లోపలి కవి వోవఁ - బొరిపొరి జలచరంబులు మింగె నవియు
నమరంగ శతయోజనాయతం బగుచు - దిమి యనుమత్స్యంబు దిరుగు నాలోన
మ్రింగు నామీను దిమింగిలంబోటి - మ్రింగు నామత్స్యంబు మిగులఁ దగ్గిలము960
ఇటువలె నొండొంటి నెఱ గొనుచుండుఁ - జటులసత్వంబు లసంఖ్యముల్ దేవ”
యన విని "యట్టి మహాంబుధిఁ గట్ట - ననువేది? చెప్పవే యబ్ధీశ!" యనుడు
“నినకులాధీశ్వర! యీనలుఁ బనుపు - ఘనుఁడైన యీవిశ్వకర్మనందనుఁడు
భానుకులేశ! యుపాయజ్ఞుఁ డితఁడు - దా నంతయును దమతండ్రిచే నేర్చె.
