పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/317

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

వడి వానిచేఁ దప్ప వననిధిఁ బట్టు - వడ దది యెట్లన్న? వసుధేశ! వినుము
శిశువేళ వింధ్యాద్రిచేరువ నడవిఁ - బశుకణ్వుఁ డనుమునిపజ్జ నాడుచును
ముని యనుష్ఠాన మిమ్ములఁ జేయఁబోవ - మునివేల్పులను బట్టి మోరతోపునను
వనధిలోపలఁ బాఱవై చే నీనలుఁడు - చనుదెంచి యమ్ముని చయ్యన నెఱిఁగి
చాలంగఁ గోపించి శప్తుఁ గావింప - బాలుండు తగఁ డని పరఁగఁ జింతించి
తనసొమ్ము పోకుండఁ దాఁ దెచ్చుటకును - ననువుఁ జింతించి యాయర్భకుఁ జూచి970
తనతపోమహిమ నత్తాపసోత్తముఁడు - ఘనతరం బగు నొక్కకట్టడ సేసె.
నీయబ్ధిలోపల నేతృణంబైనఁ - బాయక వీఁ డేమి పట్టి వైచినను
అవి దేలుగా కని యవ్వరం బియ్య - నవి యంతలోఁ దేల నతఁడు గైకొనియె.
నదిగాక దేలెడు నతనిచే గిరులు - వదలక నేఁ గట్టువడియెద నిపుడు
ధరణీశ! యీవారిఁ దగఁ గట్టు నంత - కురుభక్తిమైఁ గొల్చి యుండెద నలుని
రప్పింపు" మనవుడు రఘుకులోత్తముఁడు - రప్పించి యత్యాదరంబునఁ జూచి
“యోవనచరరాయ! యోమహావీర! - నీవిక్రమం బెల్ల నీరధి సెప్పెఁ
గాన నీ విపు డబ్ధిఁ గడఁకతోడుతను - బూనికఁ గపులచేఁ బొంకంబు మీఱఁ
దరుగిరు లందఱు తార తెచ్చెదరు - వెరవొప్ప నసదృశవిద్య యేర్పడఁగఁ
గట్టు మంథోరాశిఁ గడఁకతో నీవు - నెట్టన నీలావు నేర్పున మెఱసి"980
యనవుడు గరయుగం బర్థితో మొగిచి - వినయంబుతో రామవిభునకు ననియె,
నుర్విపై నే నిట నుదయమొందుటకు - నుర్వీశ! కలిగెఁ బ్రయోజనం బిపుడు
దేవ! యీజలధి బంధించెదఁ బనుపు - మావెర వెల్లను మాతండ్రిచేత
ధారణీతలనాథ! తగనేర్చినాఁడ - నారయ దేవరయానతిఁ జేసి
నానేర్పు మీయొద్ద నరనాథ! చెప్పఁ - గానేల? యిపుడు సాగరము బంధించి,
చెచ్చెర దేవరచిత్తంబు వడసి - మెచ్చించువాఁడ నమ్మికఁ బంపు" మనుడు
నలినాప్తకులమణి నలునిఁ బంపుటయు - నలునితోఁగూడ వానరసేన లెల్ల
నేలయు నింగియు నిఖిలదిక్కులును - వాలినయూర్పుల వ్రయ్యఁజేయుచును
ఆయతశైలవృక్షావళి వైచి - తోయధిఁ గట్ట నుద్యోగించి రపుడు
రామచంద్రుండను రాజు గణేశు - దా మదిలోపలఁ దలఁచి మ్రొక్కుచును990
అరయోజనం బైన యద్రి సుగ్రీవుఁ - డురవడిఁ గొనివచ్చి యుర్వర వగులఁ
గలయంగ దేవతాగణములు వొగడ - నలవునఁ దొలితొలి నలుచేతి కిచ్చి
దొరకొని నలుఁడును దోయధియందు - వెరవార నిలిపె నవ్విపులశైలంబు
తనిచేయు సేతుబంధమునకు రాము - ననుపమకీర్తికి నావిభీషణుని
వినుతపట్టమునకు విశదప్రభాతిఁ - దనరారు శాసనస్తంభంబుమాడ్కి
నంత వానరవీరు లాశావితాన - మంతయుఁ దారయై యద్రులుఁ దరులు