పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/192

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది

నన విని రావణుం డాగ్రహోదగ్ర - జనితోగ్రదృష్టిమై జానకిఁ జూచి
యనుపమాటోపుఁడై యారూప ముడిగి - తనమనోవీథిఁ గందర్పుండు వెలుఁగ
బదియవస్థలు దోఁచి భాసిల్లు పగిదిఁ - బదితలల్ మణిజూటపంక్తుల నొప్ప
నాయవస్థలఁ గోర్కు లవి యిన్మడింపఁ - బాయనిగతి నొప్ప బాహు లిర్వదియుఁ
గొన లిన్మడింపఁ గోర్కులు పల్లవించె - ననఁ బద్మరుచులైన హస్తంబు లొప్ప
లలి దోఁచుకోర్కి పల్లవములఁ బుష్ప - ములఁ బోలు నాయుధంబులు పొల్పు మిగుల1000
బరఁగ దివ్యాంబరాభరణౌఘకాంతు - లరుదార మదనాగ్నులై మండుచుండ
నతిభీకరాకారుఁ డై నిల్చుటయును - ధృతి దూలి సీత భీతిల్లి మూర్ఛిల్లి .
వడి గాలిఁ బడియున్న వనలత వోలెఁ - బడియున్నఁ గనుఁగొని పంక్తికంధరుఁడు.
గ్రమ్మి యశ్రువు లొల్కఁ గౌఁదీగ యుల్కఁ - గ్రొమ్ముడి ముడివీడఁ గుచము లల్లాడ
నందందఁ దెగి రాల హారరత్నములు - పొందిన భయశోకముల మేను వడఁక,
నచ్చారులోచన నదయుఁడై యెత్తి - తెచ్చి రథంబుపైఁ దెఱఁగొప్పఁ బెట్టి
దైవంబు ప్రేరేపఁ దనపాలిమృత్యు - దేవతఁ గొనిపోవుతెఱఁగు దీపింప
నమరారి గొనిపోవ నాకాశవీథిఁ - గమలలోచన దేరి కను విచ్చి చూచి
పెదవులు దడపుచు బిగిచన్నుదోయిఁ - బ్రిదిలినపయ్యెద బిగియఁ జేర్చుచును1010
నెలుఁగెత్తి కొదమకోయిల గూసినట్లు - పలుమాఱు విధి దూఱి ప్రాణేశుఁ జీఱి

జానకి శోకించుట

యలఁతయుఁ గోపంబు నతివిషాదంబు - వెలవెలపాటునై విలపింపఁ దొడఁగె.
“నోరాఘవేశ్వర! యోరామచంద్ర! నీరజహితవంశ! నీదేవి నన్ను
ననదచందంబున నక్కటా! యిపుడు - గోనిపోవుచున్నాఁడు కుటిలరాక్షసుఁడు
వేవేగ చనుదెంచి వీని మర్దించి - కావవె; నాలజ్జ కావవే నన్ను;
నేలరా రాక్షస! యీనింద నీకు; - నీలంక నేలరా నీవె కాల్చెదవు?
తగదురా నీకు నీదారుణక్రమము - దెగటార్చురా నిన్నుఁ దివిరి రాఘవుఁడు;
కనకమృగము నేల కనుఁగొంటి నేను - నినవంశవల్లభు నేల పొమ్మంటిఁ;
గాదన్నపలుకేల కైకొన నైతి? - మేదినీవిభుఁ డేల మృగము దేఁబోయె?
జగతీశులా వేల చర్చింప నైతిఁ - బొగిలి లక్ష్మణు నేల పొమ్మంటిఁ దిట్టి?1020
నాపాలివిధి యేల ననుఁ బోవ నిచ్చు? - నీపల్కు లేటికి? నిటు సేయకున్న
నన్న లక్ష్మణ! నిన్ను నభిమానధన్యుఁ - గన్నతల్లిగ నన్నుఁ గరమర్థి నెన్ను
నున్నతగుణమాన్యు నుదితసౌజన్యు - నన్నితెఱంగుల నాడినఫలము
గుడిచితి; వేవేగ కోపంబు దక్కి - కడువేగమున వచ్చి కావవే నన్ను;
నక్కటా! కైక నీవడిగినవరము - లిక్కడఁ జేకూరెనే యిటమీఁద?
నీకుమారుండును నీవును గూడి - యేకాతపత్రత నేలుఁ డీవసుధ."