పుట:Ranganatha Ramayanamu.pdf/191

నాపేరు సీత; యున్నతకీర్తి రామ - భూపతి తమతండ్రి పొ మ్మన్న వెడలి
కాననంబుల నుండఁ గడఁగి వచ్చుటయు - నేను లక్ష్మణుఁడు తో డేగుదెంచితిమి.
ఈయాశ్రమంబున నేము మువ్వురము - పాయని నియతిఁ దాపసులమై యుండ
నొలసి మాముందఱ నొకపైఁడిమృగము - పొలయుచుండఁగఁ జూచి భూనాథుఁ జూచి.
దాని నేగతినైనఁ దనకుఁ దెమ్మనినఁ - బూని రాముఁడు వోయెఁ బోయినపిదప
హాలక్ష్మణా! యను నార్తరావంబు - శూలమై నాచెవి సోఁకి గాడుటయుఁ
బొగిలి లక్ష్మణు నేను బొమ్మన్నఁ బోయె - మగిడి రాఁ డిది యేమి మాయయో? యెఱుఁగ"970
నని పల్కి మునిఁ జూచి “యనఘ! నీపేరు వినుపింపు; మిం దేల విచ్చేసి?"తనినఁ
గొంకక తనదైన కుహకత్వ ముడిగి - లంకాధినాథుఁ డాలలన కిట్లనియె.
“వనజాక్షి! విను మేను వనధిమధ్యమున - నెనయ లంకాపుర మేలెడివాఁడ;
రాక్షసాధిపుఁడ; విశ్రవసునందనుఁడ - యక్షేశు ననుజుండ; నఖిలదిగ్జయుఁడ;
రావణుం డనువాఁడ; రణములోపలను - దేవాసురుల నైనఁ దెగటార్చివైతు
వనిత! నీరూపలావణ్యసంపదలు - విని, చూడ వచ్చితి వేడ్క లుప్పొంగ
నవయుచుఁ బేదమానవునితోఁ గూడ- నువిద! నీ కడవుల నుండ నేమిటికి?
నారాజ్య మంతయు నలినాయతాక్షి! - కోరి యేలుచు నీవు కొమరు దీపింపఁ
బొగడొందుపెంపునఁ బుష్పకంబాది - యగువిమానములందు హర్మ్యంబులందు
సురగరుడోరగాసురసిద్ధసాధ్య - వరకన్యకలు గొల్వ వర్తింతుగాక!980
నీయంఘ్రిరుచులు నానిలయభూములకు - మాయని మణికుట్టిమము లగుఁగాక!
చెలియ! నీచూపులసిరులు నామేడఁ - గలువలతోఁ జాలఁ గలహించుఁగాక?
నీమందహాసంబు నిత్యంబు నాదు - ప్రేమాంబునిధికిఁ జంద్రిక లగుఁగాక!
రమ్ము నాలంకాపురంబున" కనుడు - నమ్మాట విని సీత యతిభీత యగుచు
ధీర గావున వానిఁ దృణముగాఁ జూచు - తీరునఁ దనచేతితృణము చూచుచును
“సారపతివ్రతాచారగా యనక - యోరి! న న్నిటు లాడ నుచితమే? నీదు
ననిమిషయోగ్యపూర్ణాహుతి శునక - మునకు దుర్లభమైనపోల్కి భావింప,
శ్రీరామచంద్రునిఁ జెందిననన్నుఁ - గోరి కామింప నీకును నెన్నితలలు?
పొమ్ము గుట్టున నీదు పురవరంబునకు; - నెమ్మదిఁ బోక దుర్నీతి నేమేని
దలఁచితి వేని? నాధవుఁడు రాఘవుఁడు - విలసితశస్త్రాస్త్రవిదితలాఘవుఁడు990
హరచండకోదండహరణవినోది - ఖరదూషణాదిరాక్షసశిరశ్ఛేది
నిన్ను నీవంశంబు నీఱుఁ గావించు - నెన్నంగ నీకు నాయినకులాగ్రణికి
నక్కకు సింహంబునకును దోమకును - దిక్కరికిని బయోధికిని గాల్వకును
వాయసంబునకును వైనతేయునకు - నేయంతరము పెద్ద లేర్పరింపుదురొ?
యాయంతరము గల దటుగాన నీవు - ధీయుక్తి లంకకుఁ దిరిగిపొ మ్మింక.”