30
నవనాథచరిత్ర
దూడ చచ్చిన నొండు ◆ దూడఁగై కొలిపి
యీడుదుఁ గ్రొత్తగా ◆ నీనినమొదవు
నీచుకొన్నప్పుడో ◆ యెటువంటిదైన
రాచమెచ్చుగఁ ◆ జెప్ప రాదయ్యెనంత
కడుపులోననె చచ్చి ◆ క్రచ్చరక్రేపు
వెడలకున్నను జూలు ◆ వెడఁబడకున్న
మసలక వెడలంగ ◆ మందులు వెట్టి
పసరంబు ప్రాణంబు ◆ పసనుగాఁ గాతు
నఱ్ఱనై నను నొంటి ◆ నడపించి యొంటి
నఱ్ఱ గట్టంగ నే ◆ నలవరింపుదును
మనసువచ్చినయట్టి ◆ మంచి కోడెలకు
ననువొందఁ బెట్టుదు ◆ నచ్చులు మఱియు
[1]బోగరినై మ్రానఁ ◆ బొడవక యుండ
బాగుగఁజెలఁగు గి ◆ బ్బలఁబాఱ నీను
తొరఁగువోయినఁదెత్తుఁ ◆ దోడనే తెలిసి
తొరఁగు వచ్చినవాని ◆ త్రోవనే వెదకి
వచ్చు సభ్యులఁ గని ◆ వారికి మగుడ
నిచ్చి పంపుదుఁ బ్రియం ◆ బెంతయు నెసఁగ
నరుదుకన్నును నీరు ◆ నాలిక చేర్లు
గురుదెవులును గంటి ◆ కురును కట్టూర్పు
కప్పనావురు గాలి ◆ గజ్జిపల్ తిక్క
వుప్పి పంపర యూడు ◆ బొడ్డు బొల్లూత
మొలవిడె సెలతెవులు ◆ ముకుబంతి కవటు
తలయేరు తొడకువా ◆ తము కల్లవాపు
నలదొబ్బతెవులును ◆ నాదిగా నెన్న
గల పసరాల రో ◆ గములకు నెల్ల
మందులుబెట్టను ◆ మంత్రింపఁదెవులు
కందువుగని చూడఁ ◆ గానేర్తు నొప్ప
..... ..... ..... ...... మరిపుండు గంటైన
ఘాటించి ఘోరమె ◆ కంబులు పట్టి
కఱచినఁ బ్రాణంబు ◆ గలిగినఁ జాలు
నెఱవుగా బ్రతికింప ◆ నేరుతుఁ బసులఁ
- ↑ 'బోగరినైన మాను'
