150
నవనాథచరిత్ర
లొలసినకరతిత్తి ◆ యును నలవడఁగ
గారెలు బూరెలు ◆ ఖండమండిగెలు
పేరిననేయియు ◆ బెల్లంబుఁ బప్పు
ముడిచిన ముడియలు ◆ మూపున డొల్ల
వడియఁబుచ్చిన పోఁక ◆ వక్కలు నెండి
పోయిన యాకులుఁ ◆ బొనరఁ గక్షముల
హేయమై దుర్గంధ ◆ మెసఁగగఁ జెమట
వడియంగఁ గునుకుచు ◆ వచ్చె వచ్చుటయు
వడుగులు గాంచి పై ◆ వలువ లందంద
...... ...... ....... ....... ....... ........ ....... .......
వడిదింపి దాఁటులు ◆ వైచుచు నెదురు
చని క్రందుగా నమ ◆ స్కారముల్ చేసి
మనమార మందస ◆ మనకు లోఁబడియె
ననవుడుఁ గడునుబ్బి ◆ యావటుప్రతతిఁ
గనుఁగొని నుతియించి ◆ కవుఁగిటఁ జేర్చి
సాముచేయుచు మల్ల ◆ సరచుచుఁ గోల
వేమారు విసరుచు ◆ విస్తూప మెసఁగఁ
బనసలు చెప్పుచు ◆ బ్రమసి పాఱుచును
గునియుచుఁ జప్పట్లు ◆ గొట్టి యాడుచును
వెగ్గలంబుగ నోరు ◆ విప్పి నవ్వుచును
వగ్గు కోఁతికి సివము ◆ వచ్చిన రీతి
కనుఁగొని హాస్యంబు ◆ గా వికారంబు
లొనరించి మఱియు శి ◆ ష్యులనెల్లఁ జూచి
మా వేడు కింతట ◆ మానదు మీకు
గోవిందగంతులు ◆ కొన్ని వేసెదము
అనుచు ధోవతి మొల ◆ నంట బిగించి
తనమూట లటు పెట్టి ◆ తమకంబు నిగుడ
మడమలు పిఱుఁదున ◆ మాటిమాటికిని
వడిఁ దాఁక నందంద ◆ వడిఁ బొట్ట గదల
ముఖము చెమర్ప నూ ◆ ర్పులు సందడింప
శిఖ మిట్టిపడ వల ◆ చేదోర మూడ
నడుతల మెఱవ జం ◆ ధ్యంబులు ద్రెవ్వఁ
బెడక చ్చ విడ మల్లి ◆ పెద్దికి మూఁడు
