64
నవనాథచరిత్ర
నిను నంతవట్టును ◆ నిజముగా నడుగుఁ
డనిన నాతఁడు భీతి ◆ నాత్మలోఁ గలఁగి
యెక్కడనుండి నేఁ ◆ డిటు సంభవించె
నక్కట యిట్టి మ ◆ హాపరాధంబు
బాపురే మాయలు ◆ పన్ని చిత్రాంగి
రూపించెనే యిట్టి ◆ రోఁత నామీఁద
నాయమ్మ నామీఁద ◆ నాగ్రహంబునను
ఈయుపాయము గడి ◆ యించిననైనఁ
జేకొని తనకింత ◆ చెవి నాన నేల
భూకాంతుఁ డిదె పోలుఁ ◆ బోలదు [1]అనక
జనని నాపై లేని ◆ సడి మోప నట్టి
జనకుండు నదియె ని ◆ శ్చయమునుం జేయ
నెల్లవిధంబుల ◆ నిట్టి చోనింకఁ
గల్లరినేఁ గాక ◆ కలరె తక్కొరులు
ధరణీశు నాపాలి ◆ దైవంబు గాఁగఁ
బరమసమ్మదమున ◆ భావింతు నాత్మ
వినుఁ డింక నొక్కటి ◆ వేఁడెద మిమ్ము
జననాయకుని మ్రోలఁ ◆ జను లెల్ల వినఁగ
పాటించి నావిన్న ◆ పముగాఁగ మీరు
మాటలు విన్నవిం ◆ పఁగవలెఁ గొన్ని
నిర్మలమతిఁ బూని ◆ నీతిమార్గమున
ధర్మంబు పెంపొంద ◆ ధర నేలురాజు
తప్పు విచారించి ◆ దానికిఁ దగిన
చొప్పున దండించి ◆ శుభమునఁ బొందుఁ
గావున నీకళం ◆ కము నాకుఁ బాయ
దేవతాముఖమైన ◆ దిబ్బఁ బట్టించి
మన్నింపు మనుఁడుపి ◆ మ్మట మాటలేల
తన్నుఁ జిత్రాంగిముం ◆ దటఁ బెట్టి నిలిపి
తెలియ నాడించిన ◆ దెస నిట్టి కల్ల
కలిగిన శిక్షగాఁ ◆ గావింపు మనుఁడు
అటమీఁదఁ బరమేశు ◆ నాజ్ఞ యెట్లుండె
నటు గాక పోనేరఁ ◆ దని వారి కెలమిఁ
- ↑ యనక.
