పుట:Chandrika-Parinayamu.pdf/111

తే. అనిశము సమస్తలోకరక్షైకదీక్ష
నలరు నీకృప సకలేష్టమంది మించు
మాకుఁ గోరిక యొక్కింతమాత్ర యైనఁ
గలదె భవదవలోకనాకాంక్ష దక్క. 132

మ. సకలారాతివిదారణంబు, సుమనస్త్ర్సాణంబుఁ గావించి, ధా
ర్మికులం దెక్కుడ వై, జగత్ప్రియత ధాత్రీకాంత! నీవొప్ప మౌ
నికులశ్రేష్ఠులతో నిరీతి మఘముల్ నెగ్గించుచున్ మేము వే
డుక వర్తిల్లుదు, మాశ్రమాళి సురకోటుల్ నిచ్చ హర్షింపఁగన్. 133

మ. జపముల్ సాగఁగ, వేదపాఠములు నిష్ప్రత్యూహతన్ మించఁగాఁ,
దపముల్ పూర్ణత నొంద, జన్నములు నిత్యంబుం బ్రకాశింపఁగా,
నృప! యుష్మన్మహిమం జెలంగుదుము నిర్వేలప్రసూనప్రసూ
నపటల్యంచితసాలజాలయుతసన్మాన్యాశ్రమాస్థానికన్. 134

చ. భవదవలంబనంబున నపాయము గానక యిన్నినాళ్లు మా
నవకులచంద్ర! సౌఖ్యకలనం దనరారితి మట్టిమాకు స
త్సవనవినాశకంబు, మునిజాలమనఃప్రమదాపహారకం
బవు నొకకార్య మబ్బె నిపు డాదృతిచే నది చిత్తగింపవే. 135

వ. అని వెండియు నయ్యతీంద్రుం డాసుచంద్రమహీశచంద్రునితో నిట్లనియె. 136

సీ. ఘనవైరిమకుటముక్తాజయశ్రీకపి
లావాచనాపాదిలలితశరుఁడు,
భుజబలవ్యాఖ్యాతృభూభృద్భిదాస్యాను
బింబవత్స్వారత్నపీఠతటుఁడు,
రణభేరికాభాంకరణపరిప్రాపిత
హరిదంష్ట్రిలోకేశపురవరుండు,
ప్రతిదినాభ్యుదితకార్శ్యజ్ఞాపితప్రతి
మాన్యతాకామరీమహితగృహుఁడు,