రు. చెమిటివాడు అన్నాడు: "ఇదుగో, గుడ్డిమామా! ఇక్కడ చీమలబారు పోతున్నది" అన్నాడు.
"ఇంకేం, కాసినితీసి పైపంచను మూటకట్టు. ఎందుకైనా పనికిరాక పోతయా?" అన్నాడు గుడ్డివాడు.
ఇంకా కొంచెందూరం పోయేవరకు చాకలివాడి బాన కనిపించింది. దాన్ని కూడా తీసుకుని గాడిదమీద కట్టుకుని బయలుదేరారు.
ఇంతలో పొద్దుకూకవచ్చింది. ఆకాశాన దట్టంగ మబ్బుపట్టింది. ఉరుములూ మెఱుపులతో వానవచ్చింది. దగ్గరలో ఏది కనపడినా చాలు, అందులో తలదాచుకుందా మనుకున్నారు ఇద్దరూ. అలాగే కాస్తెదూరం పోయేవరకు పెద్దమేడ కనిపించింది.
"అదుగో, పేద్ద మేడ!" అన్నాడు చెమిటివాడు.
"అయితే నా చెయ్యిపట్టుకు పరుగెత్తు: నా చెవులు ఉఱుముల మోతకు పగిలిపోతున్నై." అన్నాడు గుడ్డివాడు.
"నాకు ఉఱుములంటే లెక్క లేదు. మెఱుపులతో నా కళ్ళు పోతున్నై!" అన్నాడు చెమిటివాడు.
"ఎందుకుమామా, మనిద్దరం ఊరికే వాదించుకోటం. త్వరగాకొంపకు చేర్చు, తడిసిపోతున్నాం" అన్నాడు గుడ్డివాడు.
ఇద్దరూ ఆ కటిక చీకట్లో తడుస్తూ ఇంటికి చేరుకున్నారు. గుడ్డివాడు ఆయింటి మెట్లూ, తలుపులూ గడియలూ చూసి "ఇది ఎవడిదో రక్షసుడి కొంపలాగా ఉంది. మనం ఇంకోచోటికి పోదాం" అన్నాడు.
చెమిటివాడికి భయం వేసింది. కాని