అనగా అనగా ఒక ఊరు. ఆ ఊరిబైట వాములదొడ్లో ఒకపిల్లి ఉండేది. దానికో బుల్లి పిల్లికూన పుట్టింది. పాపం! పిల్లికూనని కన్నవెంటనే దాని తల్లి చచ్చిపోయింది. తల్లిలేని పిల్లికూనకి పిల్లిభాష తెలియనేలేదు.
పిల్లికూనకి ఆకలివేసింది. పాలు కావాలి. కాని, ఎలా అడగాలో తెలియ లేదు దానికి.
పాపం, ఆకలితో ఆవు రావురు మంటూ పిల్లికూన వీధిలో పడింది. ఏడుస్తూ నడుస్తోంది. దారిలో దానికొనొ కుక్కపిల్ల కనబడింది. పిల్లికూనని కుక్కపిల్ల అడిగిందిగదా:
'పిల్లికూనా పిల్లికూనా
గళ్ల గళ్ల పిల్లికూనా
కళ్లనీళ్లు ఎందుకమ్మా?'
ఏడుస్తూనే అంది పిల్లి కూన:
"కుక్కపిల్లా! కుక్కపిల్లా!
ఒక్కసంగతి చెప్పగలవా?
ఆకలేస్తే పాలకోసం
అమ్మనేమని అడుగుతావ్?'
కుక్కపిల్ల అంది:
'భౌభౌమని అరుస్తాను
పసందైన కుక్కభాష
పాలు నీకుకావాలా
భౌభౌమని అరిచిచూడు.'
మాయాదేవి