పుట:Aandhrakavula-charitramu.pdf/464

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

రా వి పా టి తి ప్ప న్న

     కళిక. మఱియు సజ్జనభక్తగృహముల మరగి, తిరిగెడు కామధేనువుకఱద లెఱుఁగక
            వేఁడు దీనులఁ గదియుజంగవరత్నసానువు శైలజాముఖచంద్రరోచుల చవులఁ
            దవిలెడు నవచకోరము వేలుపుందపసులతలంపుల వెల్లిగొల్పెడు
            నమృతపూరము దేవతలు మువ్వురకు నవ్వలిదెస వెలుంగుచు నుండు
            నెక్కఱి భావవీధుల గలసి పలుకులఁ బట్టి చెప్పఁగరాని చక్కటి ఆఱు రేకుల
            మంత్రకుసుమము నందు వెలిఁగెడు చంచరీకము వేఱుసేయక యోగి
            జనములు వెదకి పొందెడి యూర్ధ్వలోకము.

ఉత్కళిక. అడుగుcదమ్ములఁ జొప్పవసి గని
            యడరి శునకాకృతులు గయికొని
            మీఱి చదువులు దవుల ముందటఁ
            బాఱు క్రోడము నేసి మందట
            లాడి తను మార్కొనఁగ వచ్చిన
            క్రీడి కోరిన వరము లిచ్చిన
            యాటవిక కులసార్వభౌముఁడు
            జూటభాస్వత్తు హినధాముఁడు.

        ఉ. ఆఱడియాస నీరసధరాధిపలోకమునిండ్లు వాకిళుల్
            దూఱుట మాని శ్రీనగము తూరుపువాకిలిఁ జొచ్చి పాపముల్
            నీఱుగఁ జేసి గంధవతినీటను గ్రుంకి మనంబులోని చి
            చ్చాఱఁగజేయు టొప్పుత్రిపురాంతకదేవునకై నమస్కృతుల్.

        ఉ. పోయెడుఁ గాల మన్యగతిఁ బొంధదు మోక్షము వెండికొండకుం
            బోయెడు త్రోవ కెఱుఁగబోలదు మానవులార రండు లేఁ
            బ్రాయపుగొండ కంచు శివభక్తులలోపల నద్రిరాజక
            న్యాయు పుణ్యమూర్తివలనం గడతేఱెడు జన్మఖేదముల్.