ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
90
వ్యాసావళి
రెరుగుదురు. వీరిలో పద్దలయిన వారి వ్యావహారిక భాష వారి దేశములో సామాన్యభాష; దేశభాష. అట్టిభాష మాట్లాడే వారందరూ అది వ్రాయగలరు. వ్రాసే భాషకున్ను మాట్లాడే భాషకున్ను వ్యత్యాసము అట్టే ఉండదు. స్వీట్ పండితుడు చెప్పినట్లు 'వచనములోని భాష మాట్లాడే భాషకు దగ్గరగా ఉంటుంది ' * ఔచిత్యము, పదములలోని కూర్పు, సొంపూ ఇవన్నీ రసికుల భాషలోవ్రాసినప్పుడే కాక మాట్లాడి నప్పుడు కూడా---కనపడక మానవు. సామాన్యులు నేర్పులేక ఏదో ఒక విధముగా తమ అభిప్రాయములు చెప్పినా వినకులు, ఆదేశములు, ఆగమములు, అనుబంధములు, శబ్దార్దములు, మొదలయిన వన్నీ పండితులు మాట్లాడే భాషకూ పామరులు మాట్లాడే భాషకూ సామాన్యమే.
లోకవ్యవహారములో పండిత పామర సామాన్యముగా అందరినోటను పలుగుడు పడుతూ ఉన్న భాష ఎంతో కొంత మార్పు పొందడము భాషకు సహజధర్మమే. ప్రాచీన పుస్తకములు చూచిన వారందరూ ఇది లెస్సగా ఎరుగుదురు. భాషా తత్వ మెరిగిన వారికి భాష మారడము వింతగా కనబడనే కనబడదు. మారకపోవడమే అసంభవము. ఇంగ్లీషుభాషకు వ్రాసినట్లె ఫ్రెంచి మొదలయిన భాషలకున్ను పండితులు భాషా చరిత్రములు వ్రాసి ఉన్నారు. భాషాచరిత్రమనగా భాషలో కలిగిన మార్పుల వృత్తాంతమే కదా. ఎప్పుడూ ఒక్కలాగున ఉండే భాషకు చరిత్రమేలేదు. వాడుకలో లేక గ్రంధములందు మాత్రమే నిలిచి ఉన్న భాషకు మరి మార్పు ఉండదు; మరి చరిత్రమూ ఉండదు. నిఘంటువులున్ను, వ్యాకరణములున్ను, వాడుకలో ఉన్న వ్యావహారిక భాషలకూ కావలెను; వాడుకలో లెని ప్రాచీన
________________________________
- "The language of prose often approaches very closely to that of ordinary conversation." Sweet's English Grammar Vol.I
