పుట:2015.373276.Rangaraya-Charitramu.pdf/126

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

తృ తీ యా శ్వా స ము.

125


తే.

 బిరుసులఁ దెరల్చి కొంబొగల్ గురియ నినుప
గొట్టములు రాల్చి మొద్దీటెగుముల గ్రుచ్చి
చిచ్చుబుడ్ల నగల్చి నిస్త్రింశతతులఁ
బొడిచి పడఁద్రోచి రాసేన కడిమి దొరఁగ.

96


మ.

 బాకుల మొద్దుటీటియల బల్లెములం జుఱకత్తులం గటా
రీకయిజారులం బొడిచి క్రే ళ్లురుకం బడఁద్రోచి రేఁచి ఖి
ల్లాకరుదెంచు నయ్యవనులం ద్రుటిమాత్రములోన నంత న
మ్మూఁకలలోన లాడు తనముఖ్యత కొంచెము వచ్చెనం చొగిన్.

97


మ.

 కేడెము నెత్తి నుంచుకొని కేవలరౌద్రరసంబు పొంగి రాఁ
బ్రోడ యితం డనంగ నధిరోహిణివెంబడిఁ బెళ్కురౌతులం
దోడుగ నెక్కి రాఁదొణఁగె దుర్మదరోషవిఘూర్ణమానుఁడై
లాడు తుపాకిదెబ్బలఁ గలంకక కైదువఁ గేలఁ ద్రిప్పుచున్.

98


మ.

 తనదర్పం బిరువాగువారు గన నౌద్ధత్యంబునం బేర్చి ని
చ్చెన వెంటన్ బురు జెక్కు నప్పు డదె వచ్చెన్ వ్రేయుఁ డం చొక్కగుం
డున వ్రేయం దల వ్రక్కలై చెదర లాడూఖానుఁ డల్లాన బీ
యనుచుం బిల్లమిరంబు వైచెను గతాహంకారుఁడై యుర్వికిన్.

99


సీ.

 దంభోళిధారావిదారితంబై డస్సి
       యవనిపైఁ గూలు కులాద్రిపగిది
హర్యక్షఖరనఖరాంకురచ్ఛిన్నమై
       తొరఁగెడు మత్తకుంజరముకరణి
వైయాఘ్రనిశితదంష్ట్రాయాసితంబయి
       పొడ వణంగెడు నాలపోఁతుభంగి