సుభద్రా కళ్యాణం
సుభద్రా కల్యాణము
తాళ్లపాక తిమ్మక్క రచన.
శ్రీరమావల్లభులు - శ్రీకృష్ణు లెలమి
ద్వారకాపట్టణము - తమ రేలుచుండ
శ్రీకాంతపతికృపను - జెలగి పాండవులు
ప్రాకటంబుగను ద్రౌ - పదిని బెండ్లాడి
రంత నింద్రప్రస్థ - మను పట్టణమున
సంతసంబున నున్న - సమయంబునందు
సురముని యేతెంచె - సుదతి పూజించె
అరలేక మ్రొక్కగా - నపుడు ద్రౌపదిని
దీవించి లోపలికి - దిరిగి పొమ్మనియె
నేవురితోఁబలికె - నిట్లు నారదుడు
ఇంతుల కథలైన - నెంతవారికిని
చింతింప మదిలోన - చీకాకు గదురు
సుదతికై సుందోప - సుందుల చరిత
విదితముగ జెప్పెదను - వినుడంచు బలికె
సుందరికొఱకునై - సూడు పుట్టంగ
సుందోపసుందులు - మ్రంది మన్నైరి
కావున మీర లొ - క్కటఁ గాంత పొందు
గావింపరాదు సం - కటపాటు గదురు
ఒక్కొక్కయే డామె - యొక్కొకరినగర
మక్కువతోనున్కి - మర్యాద యగును
ఒక్కరి నగరిలో - నువిద యున్నపుడు
మక్కువ వేఱొకరు - మసల రాదచట,
ఏకాంత మరయక - యేగినవారు
వ్యాకులపడక యా - వసతి వర్జించి
తిరముగా నొకయేఁడు - తీర్థాళులందు
చరియించ వలె నని - సమయంబు చెప్పె
ఒప్పించె నారదుం - డొగి నేగె నంత
అప్పటినుండి - తా రైదుగురు రట్లె
సమయంబు పాటించి - సాధ్వితోగలసి
ప్రమదంబుతో భూమి - పాలించు చుండ్రి
ఒక్కనాడాపురిని - నొక విప్రునింట
తెక్కలి మ్రుచ్చులు - ధేనువుల్ గొనుచు
చనిరి విప్రుం డంత - సవ్యసాచికిని
మొనసి ధేనువులకై - మొఱవెట్ట దొణగె
భూసురవర్యుండు - మొఱలిడ దెలిసి
భాసురంబుగ తన - ప్రతినను తలచి
ఆయార్తరవముల - కా ధనంజయుఁడు
ఆయుధశాలకు - నరుగంగవలసి
ధర్మనందనుడు తా - ద్రౌపతి గూడి
శూర్మితో నుండుట - గూడ గుర్తించి
ఆభూమిదేవు నుడు - లడలు ధేనువుల
క్షోభలు మాన్పంగ - జూచి ధర్మువును
అనుచు నాయుధ శాల - కరుదెంచి క్రీడి
తనువున నాయుధాల్ - తగదాల్చి పట్టి
తరమి యాముచ్చుల - దండించి పసుల
మరల నాద్విజునకు - మరియాద నొసగి
తనయన్న కడ కేగి - దండంబు వెట్టి
మును జేయనమయము - మునుకొని చెప్పి
యెలమితో దీర్థముల - కేగెద ననగ
బలికె ధర్మజు డంత - బార్థుని తోను
నను విడచి యేరీతి - చెనెదవోయన్న
కొమరొప్ప వచ్చితివి - గోవులకొరకు
సమయభంగములేదు - చనవల దనెను
మనము గావించిన - మర్యాద లన్ని
మనమె చేయకయున్న - మరి ధర్మమేది?
అనుచు ధర్ముజుచేత - ననిపించు కొనియె
యన్న పాదములకు - నతిభక్తి మ్రొక్కి
వాయునందనునకు - వందనం బొసగి
కవలు మ్రొక్కినవారి - గౌగిట జేర్చి
ఆయతిధిచేతను - అనిపించుకొనియు
చనియె తీర్థములకు - శక్రనందనుడు
గరిమ పెద్దలు పుణ్య - కథలు జెప్పుచును
ధర ప్రదక్షిణము స - దా చరింపుచును
అక్కడక్కడ గల - యఖిల తీర్థములు
వేడుక నాడుచు - విజయుండు కనియె
అంగవంగకళింగ - బంగాళములను
పార్థుండు గడిచెను - బహుదేశములను
గంగ స్నానము జేసి - కడు నీమమునను
సంగతిగ నొకనాడు - జపతపంబులను
గావింప నొక నాగ - కన్య యేతెంచి
కనుమూయ గావించి - యనురక్తి మించి
ఘనగతి నాగలో - కమునకు జనెను
మౌనంబు మాని యా - మగువ కిట్లనెను
మానిని వినవె జి - హ్మగ లోకమునకు
నేనేల వచ్చితి - నీకు పేరేమి
పూని తెల్పు మని యా - పొలతిని నడుగ
నై రావంతుడు జా - హ్నవికి వల్లభుడు
కౌరవ్వు డనువాడు - కలడు తక్షకుడు
నా పేరును వులూచి - నను గనిరి వారు
నీ పౌరుషమ్ములు - నీ రూపుమహిమ
పనిగొని గీతరూ - పమున వెల్లడిగ
విని నిన్ను గామించి - వేడ్క దెచ్చితిని
నా కోర్కె లీడేర్చు - నాకేశతనయ
కైకొను మనెడు నా - కాంత నీక్షించి
నారద సద్బ్రహ్మ - చారి యానతిని
నిగిడి ఈ ధరమీది - నిఖిల తీర్థములు
పరగ చరించగ - సమయమ్ము గలిగె
పరగ ధర్మజునితో - పలికి వచ్చితిని
నీ మనోభీష్టంబు - నే నెట్లు దీర్తు
భామిని ! యనిన నా - పద్మాక్షి పలికె
ధర్మమేదియు ప్రాణ - దానము తోను
తుల దూగదని మహా - త్ములు వలుకుదురు
చేకొని తన్ను ర - క్షించిన మీకు
పాకశాసని ! వ్రత - భంగ మెక్కడిది
పరగ ధర్మస్థితి - పాంచాలికడను
నరగ మీ చేసిన - సమయమ్ము కాద
అనగ ధర్మ స్థితి - కాత్మ మోదించి
అచట పుత్రుని గాంచి - ఆనాతి కొసగి
మనమున నుప్పొంగి - మరునాడు వెడలె
కమలార్కు డుదయించు - కాలంబునందు
క్రమమున క్రీడి గం - గానది జేరె
తనవెంట వచ్చిన - ధారుణీసురుల
గనుగొని యర్పించి - కథలెల్ల జెప్పె
అర్థముల్ ధేను స - హస్రముల్ గాను
అర్థితో భూసురుల - కమరకంబొసగె
అనిపికొని కొందరి - నందు గొందరిని
నొనరగా చేకొని - యుదధి తీరమున
ఉర్వీధరుని పురు - షోత్తము గాంచి
పమ్మిన భక్తితో - ప్రణతు లొనర్చె
ఓ విశ్వపాలక - ఓ విశ్వకర్త
యో విశ్వరక్షక - యో జగన్నాధ
నీ యందు గల్గు నీ - నిఖిలలోకములు
మాయెడ కృప యుంచి - మమ్ము రక్షించి
పాయక నాకోర్కె - ఫలియింపజేయు
మనుచు సన్నుతి జేసి - యతనికి మ్రొక్కి
చనుతెంచె పర్వ - స్వామిసన్నిధికి
అమర సహోబళం - బా వెంకటాద్రి
వరుస నాపై కంచి - వరదుల గొలిచె
క్రమమున కావేటి - రంగనాయకుల
ప్రేమను దర్శించి - పిదప తానంత
అల దక్షిణమ్మున - వెలసిన యట్టి
అలతి నదుల తీర్థ - ములనాడే క్రీడి
మునుకొని యటు పద - మూడవ నెలను
పనిబూని మణిపురి - పట్టణమ్మునకు
అరిగె నప్పర మేలు - నవనీశ్వరుడు
బలవిక్రముడు చిత్ర - వాహనుం డపుడు
ఎదురేగి తోడ్తెచ్చి - హేమపీఠమున
వదలని భక్తితో - వాసవి నునిచి
అడుగుల నర్ఘ్యపా - ద్యముల బూజించె
సురపతి సుతుడు వ - చ్చుట వైపు దెలిసి
కౌంతేయు డిష్ట మా - ర్గమున జిక్కునని
యంతంత మది నుబ్బి - యర్జును జూచి
యేను నీ కొకమాట - నెఱిగించవలెను
మానవాధీశ్వర = మావంశ మందు
ఘన విక్రముడు ప్రభా - కరుడను రాజు
తనయుల కొరకు దా - దడయకెంతెంతో
తపనుజేసిన చంద్ర - ధరుడును మెచ్చి
అపుడు దానొక మాట - నరుదుగ బలికె
వసుధేశవరుడ నీ - వంశ వీరులకు
పొసగంగ నొక్కొక్క - పుత్రుండు పుట్టు
అని యిచ్చె వరమీశు - డతని వరమున
గొసకొని యొక్కొక్క - కొమరుండు పుట్టే
ఘనుడ నా కిప్పుడీ - కన్యక పుట్టె
తనయుల కొఱకుగా - తన నే బ్రోతు
ఈలతాంగి నుద - యించు నాసుడుడు
వాలాయముగను మా - వంశమ్ము నిలుపు
వర జూజ తో మంచి - వరునకీ కొమిరె
పరగ నిచ్చుట నాదు - భాగ్యమే కాదె
యెనగ భూపతివి నీ - విందు వంశశ్యుడవు
పొసగ పెండ్లాడు నా - పుత్రిక ననిన
కవ్వడి దానికి - కడు నంతసిల్లి
నివ్వటిల్లేడి కోర్కె - నెల్త బెండ్లాడె
అంగజు దేవి జి - త్రాంగద గూడి
పొంచుచు నంతానా - పురము చెంగటను
ఆయ్యర్జునుడు వసు - ధామరుల గూడి
చయ్యన జను దేర - జలధి తీరముకు
స్నానము చేయగ - సమ కట్టి యున్న
పూని యక్కడి ముని - పుంగవుల్ విజయ
గనిరి యీ కొలనుమ - హా దుర్గమమ్ము
ఘన తరగ్రా హాసం - కలితమ్ము నగును
పార్థుడ యిచ్చోట - భరితమ్ములైన
తీర్థ రాజమ్ములు - దీవించు నైదు
సలలితముగను బ్ర - సన్న తీర్థమ్ము
ఫలదమై నట్టి సౌ - భద్ర తీర్థమ్ము
సొమింపగాను బౌ - లోమ తీర్థమ్ము
కారుణ్యమయుడ యీ - కారంధమంబు
ధారునిలో ప్రసి - ద్దమ్మయి యెప్పు
బలభేది మత యెట్టి - బల్లిదు లైన
చెలగి ఈ కొలకులు - చేర నోడుదురు
అని చెప్పగా దాను - వినియు నర్జునుడు
వచ్చి యీ ఘన సరో - వరములో జొచ్చి
యిచ్చమై తీర్థమ్ము - లే నాడవలెను
అనుచు నయ్యర్జునుం డతి సాహసమున
ఆయెడ సౌభద్ర -మనియెడి కొలను
నరగ ప్రవేశించె - జలమధ్యమునకు
కడు నుగ్రగతి మహా - గ్రాహ మేతెంచి
తను డాయ దాని ను - ద్దండిత బట్టి
బహు పరాక్రమ శాలి - బైట పదవేసె
నకరరూపము మాని - నాతియై నిలిచె
శక్ర నందునుడు నా - శ్చర్యపడి చూచె
ఇదియేమె భామ నీ - వింతకు ముందు
వదలక ల్యీసరో - వరములో నుంటి
జలచరాకృతి మాని - జలజాక్షి వైతి
వలనుగా నెఱిగించ - వలెను తత్ క్షణమె
మత్తాక్షీ నీవు మున్ - మకరివై యుండి
యిచట భామిని యవుట - కరవేది చెపుమ
అనఘుడ నే వంద - యనెడి యిచ్చరను
ధనదునకును గూర్చు - దాన నాసఖులు
సౌరభేయి సమీగ - జయలతల్ వారు
నలుగురు తన యట్టి - సక్ర రూపమున
జలధిలో నున్నారు - శాప విముక్తి
ననువొంద గావించు - మనిన నర్జునుడు
యేమి కార్యమున - నిట్టి చందమున
భామిని యిది మీకు - పాట్ల్లె ననిన
ఇంద్ర నందన మను - జేంద్ర యేపురము
యింద్రాది లోకము - లెల్ల కనుగొనుచు
ధరణిపై ఘన తపో - ధను లున్న వనము
గనుగొని యందగ్ని - కల్పుడౌనొక్క
బ్రాహ్మణూని తపస్సు - భంగమ్ము చేయ
తలచిన నలిగి యా - తాపసోత్తముడు
చకన్య్ నూఱగ రాని - శాపము బెట్టె
భయమున నాముని - బ్రార్థన చేయ
దయ జూచి యాతపో - ధనుడిట్టు పలికె
సాహసుండెవ్వడీ - నరిసిలో చొచ్చి
బాహుల మియు బట్టి - బయట వేయంగ
నోపౌనో మీ శాప - ముడుగు నాక్షణమె
పోపొండి మీరుమీ - భూమికి ననుచు
చను దేర నారద - సంయమి వచ్చి
సతులాల యీ ముని - శాప వాక్యమ్ము
మిక్కిలి కృరమే - మిట మాంపరాదు
తరులుడు మీఖింక - దాక్షిణాంభోది
తటమున పంచ తీ - ర్థములు శోభిల్లు
అటుచని నూరేండు - లందుడు డనెను
ఒకనాడు ఫల్గునుం - డు ర్విపై కరిగి
సకల తీర్థముల ద - ర్శన కాంక్ష వచ్చి
స్నానము జేయ మీ - శాపము దీరు
అని చెప్పి నారదుం - డరిగె తనంత
మీరాక గోరగా - మీరు వేంచేయ
నరయగ ధన్యుల - మైతిమి మేమి
నరుడప్పు డారీతి - లనుగుర సతుల
కరుణించి శాపము - కడతేర్చె నంత
మగువల వీడ్కొని - పణిపురు పురికి
మగుడ నేతెంచి నె - మ్మదిని కొన్నాళ్ళు
అంగన యుండె జి - త్రాంగద యింట
అనఘుడు బభ్రువా - హనుడను సుతుని
వరచిత్రఘను చిత్ర - వాహనువంశ
కరునిగా నొసగి యా - కాంత దిగ విడచి
స్థిరముగా గోకర్ణ - దేవు దర్శించి
అరిగె నవ్వలిపార్శ్వ - మంబుధిచెంత
పావనంబైన ప్ర - భాసతీర్థమున
భావజాకారుడు - పార్థు డుండగను
చేరువ నంత నా - శ్రీకృష్ణు డుండు
ద్వారకాపురియని - తగు మునుల్ పలుక
నీలమేఘశ్యాము - నిఖిలాభిరాము
లాలితశుభగాత్రు - లక్ష్మీకళత్రు
అకంజదళనేత్రు - నలరి సేవింప
నాకోర్కె లెల్లగ్ర - న్నన సమకూడు
గదునిచే మును వింటి - కన్య సుభద్ర
మదిరాక్షి సుకుమారి - మత్తేభగమన
గుణవతి యనగ మ - క్కువ చూడ వలెను
క్షణమైన నా కొమ్మ - కనుగొనవలెను
అనుచు ధనంజయు - డా ద్వారవతికి
చన నున్నతలపున = సకలయాదవులు
యతుల బూజింతు రన్ - మతిగల్గి కపట
యతివేషధారియై - యలరి యర్జునుడు
భుక్తి ముక్తి ప్రియు - పుండరీకాక్షు
భక్త వత్సలు కృపు - పరమాత్ము కృష్ణు
తత్తర వడక చి - త్తమ్ములో నునిచె
అంతనా నరుని తల - నంతయు దెలిసి
యొక్కరుండేతెంచె - నొనర నచ్చటికి
నరుడు నచ్చెరు వంది - నారాయణునకు
సరగున ప్రణమిల్లి - సభక్తి మొక్కి
వనమాలి కెదురుగా - వచ్చి యర్జునుడు
దండ ప్రణామమ్ము - తగ నాచరించె
నారాయణా యనుచు - నవ్వుచు నరుడు
కరము బట్టుక వాని - కడు లేవ నెత్తె
హరియు నవ్వుచు బల్కె- నర్జుని జూచి
నిన్ననే సుతుల గని - నెఱతనమునను
యింతలో సన్యాసి = వెట్లయితి వయ్య
యెరుగుచుము ఈవిద్య - లెల్లను మేము
గరిమ వేసాలల్ల - గ్రాసాల కొఱకె
అని గేలి సేయుచు - నతి దోకొనుచు
చనుదెంచె రైవత - సైలమ్ము కడకు
అచట నర్జును నుంచి - హరియు నంతటను
నడవడచి ద్వారకా - నగరి కేతెంచి
కొలువులో యాదవ - కోట్లును గొలువ
బలదేవుతోడను - పద్మాక్షు డనెను
తాలాంఅ సకలయా - దవులతో గూడ
వాలాయముగను రఈ - వతమహోత్సవము
జరుపంగ్ద వలె ననిన - శౌరి కాక్షణమె
సమరసమ్మున పురు - సాశించు మనిరి
సకల పౌరులు నొప్ప - సాటించి రెలమి
పప్పు బూరెలు నెయ్యి - పాయసాన్నములు
కాయ కూరలు పెక్కు - కలవంటకాలు
ఊరుగాయలు నెయ్యి - బొబ్బట్లు వడలు
గారెలు బూరెలు - కండ మండి గెలు
అరటి పండులును రా - జన్నరాసులును
పిండి కూరలు మొదల్ - పెద్ద కుడుములును
గరిగలఘటముల - గంపల నునిచి
ముందఱ నడిపించె -మురజనాదములు
సంతోష ఘోషములే - సంకులమ్ముగను
పడుచులు పెద్దలు - బాలింత రాండ్లు
కొడుకులు కోడండ్లు - కూతులంల్లుండ్లు
తోతొక్కులాడుచు - ద్రోవ కిక్కిరిసి
చనిరి యాదవు లంత - సంభ్రమమునను
అంతంత చరురంత - యానంబు లెక్కి
అంతఃపుర స్త్రీలు - నంత నేతేర
నుద్ధవసాత్యకు - లుభయ పార్శ్వముల
బద్దానురాగులై - అలసి తన్ గొలువ
అప్పుడు శ్రీకృష్ణు - డన్నయు దాను
క్రొత్త ముత్యమ్ముల - గొడుగుల నీడ
సురలెల్ల చను దెంచి - చూడగా నపుడు
గరుడధ్వజాంకిత - ఘన అరథం బెక్కి
ఆయచలమ్మున - యాదవుల్ గొలువ
తడయ కప్పుడు రైవ - తకమున విడిచె
ఆయచలమునకు - యాదవుల్ వచ్చి
అయత భక్తితో - నర్చించి మ్రొక్క
అపుడు సుభద్రయు - నాక్షనమ్మునను
పణతియ బంగారు - పల్లకి నెక్కి
చామ రుక్మిణి సత్య - భామ రేవతియు
దేవకి వసుదేవ - దేవులందరును
వారి వారికి తగు - వాహనాలెక్కి
వచ్చిరి రైవత - పర్వతమునకు
కొమ్మలు పదివేలు - కొలుచుచు రాగ
సమ్మతిగ నేతెంచి - సంభ్రమమ్మునను
వాసవి సుతుడు తన - వరుదు కావ్లసి
ఆయచలమునకు - నాయింతి మ్రొక్కె
అసమయమ్మున - నర్జునుడు తనదు
మదిలోన తలపోసె - మగువ రూపమ్ము
దండ లావణ్య మెం- తయు రూపుతోను
వుండునో యనుచు ని - ట్లొగి కొంత సేపు
యింతి మోముకు చంద్రు - డీడైన నేమి
కుంతలలాకలిమి - కొదమతుమ్మెదలు
బాలకనుబొమ్మలకు - ప్రతి యౌనువిల్లు
పాలించు ముత్యముల - పణతి చిర్నగవు
నతినాన తిలపుష్ప - సమమైన దేమి
తివ్ మ -ధ్యమ్ము సింహమునకు సరియె
అని పోల్ప తగు సుంద - రాంగి యవ్వనము
కనుగొని పెక్కండ్రు - కాతలు గొల్వ
కవ్వడి గనుగొని - కమలాక్షు డనియె
కనుచూపి నంతలో - కాంక్షింప తగున
మొదల సుభద్రపై - మోహంబు నీకు
వదలక యుండుట - వడి యెరుంగుదుము
తలపు నీడేరు - తలకకు మనుచు
జలజాక్షు డావేళ - చెలిని రప్పించి
వందనము జేయించె - వ్ర మునీంద్రునకు
పాండవద్విజులకు - పార్థు డిచ్చోట
దండియై యుండుట - తగ నెరింగించ
వడిగ నేగుల వారి - వలన పంపించె
బలదేవు జూచి యా - పద్మాక్షు డనెను
ఎక్కడ నుండి - యీ పర్వతముకు
నరయ మెవ్వరో కాని- యతి వచ్చి నాడు
పొసగ చాతుర్మాస్య - పూజా చేయుదమ
అని నెడబాటుగా - అన్నతో బలికి
నడనడచి ద్వారకా - నగరి కేతెంచె
అప్పుడు బలభద్రు - దాముని జూచి
భక్తితో నిట్లని = ప్రార్థన చేసె
పొసగ చారుర్మాస్య - పుణ్య వ్రతంబు
జరుపు మానగరాన - సంయమి నాథ
అని తోడు కొని వచ్చి - రాద్వారకకును
రావె యమ్మ సుభద్ర - రమణిరో నీవు
మది రాయతాక్షి నా - మనవి చేకొనవె
కన్యచే భిక్షయె - నంద నొల్లండు
కన్యాగృహంబున - కన్యకామణివి
సన్యాసి నునిచి పూ - జావిధి చేయ
మనుచు చల్లిలికి స -న్యాసి నొప్పించి
ఆపద్మనాభుండు - అపుడూరకుండె
ముత్తేలనంచునా - కొత్త బిందెలను
అత్తరి జలక మా - యత్తమ్మ జేసె
యేవేళ కా మౌని - యిష్టమ్ము లెరిగి
ఆవేళ కావించు - నఖిల వస్తువులు
పొలుపైన రత్నాల - బొమ్మరింటికిని
తళుకైన పగడాల - ద్వార బంధములు
పచ్చల తేలుపులు - పన్నారు గురుగు
లచ్చంపు దంతేఅన - నమరు బొమ్మలును
చెరుగుల యంచుల - జీని వ్రాతలును
చిరుతపప్పుళ్ళు మరి - చెంద్రకావులును
బంగార మమరించె - చెలియ సుభద్ర
బలసి సుభద్ర శో - భనము చేయగను
అరుదెంచి కవ్వడి - అతివ కిట్లనెను
ఇందు పురోహితుం - డెవారె నీకు
అందమై నట్టి ఘడి -యారమ్ము నేదె
అన్నియు నేల నీ - యాశ్రితుడ నేనె
యున్నాను నీ పెండ్లి - నొనర జేయించ
పప్పు బూరెలు మంచి - పాయసాన్నములు
వొప్పైన బిక్ష మా - కొనరగా గద్దు
పన్నారు గురుగుల పంచ భక్ష్యములు
నెన్నిక భుజించె - నెలమితో నగుచు
తెరయొద్ద నిలుచుండి - దేవేంద్రసుతుడు
నరసిజవదనతో - సరసమ్ము లాడు
భావగర్భితముగా - పలుకు మర్మములు
భావించి పతి జూచి - పరగ తమకించు
చెలియ లక్షణములు - చెప్పెద ననుచు
కలికి నొయ్యెన లేమ - కరము చేబట్టి
అక్షీణజృంభణం - బది యెంట గద్దు
అక్షయ సౌభాగ్య - మది యింట గద్దు
పద్మ రేఖలు నీకు - బాసిల్లు ననుచు
పద్మాక్షి పాదముల్ - భావించి చూచె
వియ్యమ్ము లందగా - వెలదిరో గురుతు
ముడి వడె హారముల్ - ముద్దుల గుమ్మ
చిక్కు విడిపించు నే - చేడె సుభద్ర
మక్కువ నామీద - మరువకు మనెను
వేదోక్త యుక్తిని - వింత పెండ్లిండ్లు
కావించవలె నండ్రు - ఘన శాసనమున
లాలవ దినమున - నాగ వల్లికిని
శోభనం బగు గదే - సుదతి యిద్దరకు
పానుపుటింటికి - పరగ బొమ్మలను
కడు వేక నంపుదమ - కమలాయ తాక్షి
అనుచు కందువ మాట - యతి తను బలుక
నివ్వెర పడి యుండె - నెలత సుభద్ర
మరి యెన్నోరీతుల - మాయల తపసి
నెరవక తను జూడ - వెరగందె నబక్వ్ల
గ్రక్కున శ్రీ కృష్ణ - కడకు నేతెంచి
యెక్కడి యవి వరుం - డితడు వోయన్న
చూడ నయమి గాని - చూరకా డితడు
ఆడెడి మాటలి - ట్లని పల్క రాదు
సరస మాడగ వచ్చు - సారె నాతోను
సొంపు నొయ్యారంపు - చూపులే తరచు
ఇత్తరి నే భిక్ష - మిడి నత దాను
పొత్తువ భుజియింప - పొలతి రమ్మనెను
ఎంత జేసితిరి మీ - రిటువంటి వారి
నంతఃపురమ్ములో - నర్యమా యుంచ
అన్న యీ సన్యాసి - ననుపుమా వేగ
ఎన్నిక బూజింప - నే దగవు గాదు
తన్ను జూడగ నిల్వ- తగవుగా దితడు
కటకట యిటువంటి - కపట సన్యాసి
నెటులవలె బూజింతు - నిందిరారమణ
అనిన నవ్వుచు గృష్ణు - డా యతీశ్వరుని
వినయమ్ముతో బిల్చి - వేడ్క నిట్లనెను
అయ్య మీపనులన్ని - ఆగడాలాయె
తొయ్యలి నాతోన - దూఱుగా జెప్పె
పెద్దలు మీరింత - బుద్ది దప్పినను
సుద్దుల నందఱు - చులుకగా నగరె
కాక నాచెల్లలు - కడు ముద్ద రాలు
లీలగా దుర్భాష - లేల పలికితిరి
కోరి నకోర్కి చే - కూరిన దాక
ఏరీతినే నూర - కే యుండరాద?
ఇచ్చట చెప్పిన - యింతి సుభద్ర
నచ్చట రాముతో - నలిగి చెప్పినను
యీద్వారకాపురు - యిందుండ బోదు
నవనిపై చరియించు - మని నిన్ను గొట్ట
నని గేలి చేయుచు - నతని వీడ్కొనుచు
ప్రియముతో చను దెంచె - పిదప తా నంత
నవరత్న కనక సిం - హాసనమ్ము నను
పొఏర్మితో గూర్చుండి - పీతాంబరుండు
శిరను వంచుక యున్న - చెల్లెలి జూచి
నయతోడ బిలిచె నా - త్రైలోక్య పతియ
అమ్మరా ముద్దుల - గుమ్మ రా వేగ
కొమ్మ రా ననకంపు - బొమ్మ రావమ్మ
ముత్యాల సరమ రా - ముద్దరాలా రా
చిత్తజు బాణమా - చెలియ రావమ్మ
చిలుకలకొలికి రా - శృంగార కన్య
తొలకరి మెఱువ రా - తోయజ గంధి
పండు వెన్నెల రావె - భాగీర్తి రావె
గండు గోవెల రావె - కమలాక్షి రావె
మచ్చెకంటీ రావె - మాధవళీ రావే
అంఋతంపు తెప్పరా - అరవిరి మొగ్గ
బంగారు పెట్టెరా - భాగ్యాల బరణి
నెలయ మజ్జగముల - వింత యైనట్టి
శ్రీ కలా బిరుదుల - చెలియ రావమ్మ
కోరు కార్యమ్ముచే - కూరినందాక
అని యిట్లు తమ అన్న - అంతించి పిలువ
పసిడి సలాక నా - పణతి సుభద్ర
వలి పువ్వు గుత్తుల - తలిరాకు బోణి
లలిత సౌరభ శోభ - గులకరింపంగ
నసి చక్కగా పైట - సవరించు కొనుచు
నడనడ చిన్నారి8 - నడుము జవ్వాడ
అందెలు మ్రోయగ - హారముల్ తూగ
మొలనూళ్ళు ఘంటలు - ముద్దియల్ మ్రోయ
నంది దండలు వెల్గ - పరివెణల్ దూల
దివ్వెలై హారముల్ - తెరువు జూపగను
హంసల నడకతో - నతివ సుభద్ర
అల్లనల్లనె వచ్చె - అన్నముందరికి
భద్రేభగమన సు - భద్ర రమ్మనుచు
తోయజాక్షుడు తన - తొడపైన నునిచె
నీలాలవంటి వా - నెలత నెఱికురులు
వాలారు కొన గోళ్ళ - వడి చిక్కు దీసె
శ్రీకృష్ణు డావేళ - చెలెలికి నపుడు
నేనకొప్పటు బెట్టె - చెలువమ్ముతోను
చుబుకంబు పైకెత్తి - చూచి యోదార్చి
మక్కువ నలరించె - మగువ నమ్మోము
కుంచించుకొని శిరసు - వంచుకొన బోవ
శిరసు తాబఈకెత్తి - చెల్లెలిని చూచి
చిఱునవ్వుతో బల్లికె - శ్రీ కృష్ణుడెలమి
యే మనె సన్యాసి - యిపుడు నిన్నైన
నాతోను జెప్పిన - నాతి నే బోయి
మందలించెద నమ్మ - మరి యాదగాను
ముద్దరా లోర్చునా - మొప్పె మాటలకు
అని మట్టు పెట్టి యిపు - డాడి వచ్చితిని
రమణి నీ జోలికి - రా వెఱచు నింక
వచ్చిన యప్పుడె - వనిత నేబోయి
యిట్టె బంధించెద - నిపుడె కొట్టెదను
అని బుజ్జగించి చె - ల్లెను గారవించి
చెలునమ్ముగా బలికె - శ్రీ కృష్ణు డెలమి
మత్తేభగమన నా - మనసు చేకొనవ
మదిరాక్షి నీకొక్క - మాట జెప్పెదను
తగ నేదు నేడు ప - ద్నాల్గు లోకములు
నరసి చూచితి నేను - ఆది కాలౌన
ఇటువంటి సన్యాసి = నెట జూడ లేదు
అటు గనుక నీ తోడ - నిటు జెప్పవలసె
శిరసు నాఘ్రాణించి - చెల్లెలి నపుడు
కనుకొని పలికె నా - కంజాక్షు డెలమి
యేమని వర్ణింతు - నితని మాహత్మ్య
మేమని వర్ణింతు - నితని పౌరుషము
పొరమధగణముతోను - పార్వతీశ్వరుడు
నవతాడ వచ్చితా - చాలంగ నొచ్చె
అకాలకంఠుడు - నటు లోడిపోయె
నీతని గెలువగా - నెవ్వరి వశము
ఈయతీశ్వరుని పే - రెవరు తలచినను
వైరుల గుండెలు - వ్రక్కలై పోను
ఉపవాసముల చేత - నొడలెల్ల స్రుక్కి
యెలమి యొఱుగని - వాని వలె నున్న వాడు
అడవులే మేలాయె - నాముని పతికి
పండ్లు ఫలములు - భక్షింపు చుండు<poem>
ఆకలి గొన్నప్పు - డాతని భిక్ష
కరసి యున్నము పెట్ట- నండ లేరెవరు
కరానికోసమే - కడు చిక్కు పడెను
కార్యము చేసి గ్ర - క్కున నంప వలెను
సుదతి యీతని జూడ - సురపతి సుతుడె
మనసులో నీ కను - మానమ్ము వద్దు
కన్య నీచేతి భి - క్షమె కాని యతడు
అన్యులచే భిక్ష - అందు కోబోడు
దానిచే నీకు నిం - తగ జెప్పవలసె
యెప్పటి వలెనే నీ - వీ యతీశ్వరుని
తప్పక పూజించు - తురుణి పొమ్మనిన
అన్న మాటలకు తా - నంగీకరించి
మత్తేభగమన గ్ర - మ్మున లేచి వచ్చె
అందెలు కదస్లంగ - హారముల్ వెలుగ
మదిరాక్షి చనుదెంచె - మౌని యింటికిని
పొసగ నానాటి క - పూర్వమ్ము గాను
అఖిల పదార్థమ్ము - లాయత్త పరచు
విందులు కావించు - వేవే విధముల
పొందుగా నతనికి - భజియింప నిడును
వలపుతో ననియెల - వరున భుజించి
కడు డస్సి యుంటకు - కారణం బేమి
యీచూపు లీతమక - మీవిలాసములు
యేతాపసుల యందు - నెఱుగ మెన్నడును
విజయుని రూప వి - వేక సంపదలు
గజరజు వరదుచే - గరిమ నే విందు
తెగవాలు కన్నులు - దీర్ఘ బాహువులు
పదడంపు వన్నెగల - పాద పద్మములు
చూడగా నీతండు - క్రీడియే కాని
వాలాయముగ యతీ - శ్వరుడు గాబోడు
కపట సన్యాసిగా - కల్పించి యిచట
వుపమను శ్రీ కృష్ణు - డునిచినాడేమొ
అని మనమున జాల - హర్షమ్ము నొంది
శృంగార మమరించె - చెలియ సుభద్ర
పైకొనియెద నంచు - పద్మాయతాక్షి
జోకతో కమ్మగ - స్తురి నలు గిడేను
జాతి గొజ్జగి నీట - జలకమ్ము లాడి
రీతిగా నొక వింత - రేఖ చూపట్టి
ఉమ్మెత్త పువ్వు వలె = నుతకిన మడత
నఖముల గొని తెచ్చి - నాతి యిచ్చినను
చెంగావి పావడ - రంగు మీఱంగ
చుంగు విడిచి కట్ట - సదతి సుభద్ర
పాలిండ్ల వలను క - న్పడగ నొక వింత
లీల పయ్యెద కొంగు - లే జాఱ విడిచె
నటనతో పై నము - నడ చేటి మగువ
రమణ బాగుగ కొంగు - రంగుగా జెలగె
జిఅవ్వాజి పదనిచ్చి - చంద్ర కాంతముల
దువ్వెన నెరగోర - దువ్విన కురుల
పాపా నొనరించి - బాగుగా దీర్చి
చూపట్టు కొప్పు నిం = చుక జాఱ ముడిచె
మల్లెలు మొల్లలు - మందారములును
చల్లనిజాజులు - సంపంగి విరులు
పోఅరిజాతమ్ములు - బాగుగ తీర్చి
యెయ్యనె తుఱిమె నా - యత్సల గంది
విటుల మన్మథు డేయు - విరి మొగ్గ తూపు
నటన గుమ్మడి గింజ - నావమ్ము తీర్చె
బసిడి ముత్యాల నొ - ప్పగ పూర్ణ చంద్రు
తవమించు చెవుల తేఅ - టంకాలు చేర్చె
మొగపు తీగెకు చెంత - ముత్యంపు కొలికి
జగిమణుల్ మిగులు మం - జిడి తాళి జేసె
పుంజాల దండ దా - పున నేవళమ్ము
రంజిల్లు భన్నవ - రమ్ము క్రీడించ
యిన్ని సిమ్ములకును - వన్నె బెట్టినటు
మూడు వేల్ వెలసేయు - ముక్కఱ బెట్టె
కుంకుం గంధము - కూర్చిన మంచు
గోపకస్తురి బూసె - కొమరారు మేన
వచ్చి పోకలతోడ - పండు టాకులతో
గమ్మన కవుర నీ - డెమ్ము గావించె
ఆరామచిలుక భు_జాంగదమ్మునను
రాజసమ్మున నునిచె - రమణి సుభద్ర
ఝుణఝుణత్కారముల్ - సలుప సొమ్ములును
పచ్చలరుచుల స్థం - భమ్ముమాటునను
మత్తాక్షి నిలుచుండె - మౌని జూచుచును
బృందావన్ము మీద - వెలయు నా మౌని
కమలార్క బింబంబు - గతి బోలువాని
బాలేందు చాయల - పదిగి నిరుగడల
నెమ్మెగపుటూర్థ్వ పుం - డ్రమ్ముల వాని
నొప్పుచందుర కావి - మూటార్చి నట్టు
కప్పారు నిడువాలు - గడ్డము వాని
మొలకెత్తు ముత్యంపు - మొగ్గల బోలు
తళుకొత్తు శుభ్రదం - తమ్ముల వాని
అలవడు తులసి పూ -నలవేరు వాని
కవగూడ హస్రినీల - కాంతి తేలించు
తమ్మి పూనల దండ - తస్న కురము సొంపు
సొమ్ముగా నవరించి - చూపట్టు వాని
యిన్ని విధంబుల - నున్న యా మౌని
జూచి సంతోషమున సుదతి యిట్లనెను
అడిగెద నని పూని - అతివ సుభద్ర
తనమనములోనున్న - తాత్పర్యమునను
చిత్సౌఖ్యరసలత - చిగిరించ గాను
ఉత్సాహమున మేను - ఉబ్బి పొంగగను
పలుకు పల్కుకు తేను - లొలుకగా నపుడు
పలికె దా నొకమాట - పద్మాయతాక్షి
అయ్య మీరేడస - మరసి చూచితిరో
యెయ్యది మీనామ - మెచట నుండుదురో
పరగ నింద్రపస్థ - పట్టణమ్మునను
బహుళ సంపదలతో - బరగు చున్నారె
ధీర మానసులు కుం - తీసుతుల్ వారు
అరయ గడు సఖు - లై యున్నా వార
కోరి మా మేనత్త - కొడుకు లైదుగురు
వారికి కుశలమా - వరముని చంద్ర
ఆ రాజవరులలో - నర్జునుండెలమి
ధారుణి తీర్థముల్ - దరిసింప నేగె
తీర్థముల్ క్షేత్రముల్ - తిరుగుచో మీరు
ఇంద్రనందను నెందు - నే జూడలేదా
జగస్తి నస్ంతట మీరు - చరియింతు రనగ
అలసి మి మ్మిప్పుడు - ఆడుగంగ వలనె
హరి పాదముల బుట్టె - నట్టె యాగంగ
భూతలమ్మున వెలసి - పొలు పమరు చుండు
మఱి పట్టభద్రుడు - మాయన్న కతడు
వందన మర్పింప - నందు బోబోలు
నని మున్న వింటినే - నతడు తా నిటకు
నరుదెంచు టెరిగితే - సంయమి నాథ
యీద్వారకాపురి - యెంతో దూర మని
తన పురమున కట్టె - తా నేగె నేమొ
అని యిట్లు తా బల్క - నా మునీశ్వరుడు
మౌనమ్ముతో నుండె - మఱి కొంత సేపు
ఓ మునిపుంగవ - యో పుణ్య మూర్తి
గంగాతరంగ భం- గక్రమశుభ్ర
పాథోభర న్యాయ - పర భక్తి యోగ
నాథ నాదైనమ - నవి చేకొన గదె
అనుచు సుభద్ర దా- నాడు వాక్యములు
విని చెవి పండుగై - విజయు డిట్లనియె
పద్మాక్షి నీతోను - పలుకగా వెఱతు
పలికిన పలుకులు - భావ మేర్పఱచి
దూఱు లెక్కించెదో - తోయ జాక్షునకు
వలపు గల్కక యుండ - పలుక గల్గుదునె
పడుచుదనమున నే - పలుకు పల్కులను
మనసులో నుంతువా - నను రాజఋషిని
అను మాటల నువిని - యవాంతరములు
లేమలో భావించి - లేనవ్వు నవ్వె
కామ తంత్రము రహ - స్యములు పుష్పించ
చక్కని ముఖ పద్మ - సారస్య మెంచె
చక్కని నెమ్మేని - జిగి విచారించె
తిన్నని మాటలు - తేట లాలించె
సన్నంపు సదరంపు - చామ వర్తింపు
మొలక నవ్వుల దీవి - ముకుద కెమ్మోవి
తరలాక్షి పులకించి - కలజూచి చూచి
తల యూచి విజయుండు - తానెర గందె
యిటు వంటి బోటికి - యీకోడె కాడె
నచ్చిన వాడని - నాతి నాతరుణు
నచ్చుగా వు వువింట- నతనుండు గొట్టే
బృందావనము మీద - ప్రేమతో మౌని
కందువ దెలియక - కడు మూర్ఛ వోయె
ఓ ముద్దు చిలుక నే - నుల్కిపల్కితిని
వల దింక వలదని - వ్యవహరింపుచును
బడలిక గొని మౌని - పవలించె నంత
నారామచిలుక ఫ - క్కున నేగు దెంచె
పసిడి రెక్కలు - సొంపు లెసగి యాడగను
మాణిక్యవుంగంఠ - మాలికల్ మెఱయ
పార్థుని భుజముల - పై నిల్చి యపుడు
నయ భయములతోను - నరున కిట్లనెను
బావ లేలెమ్మని - బడలికల్ తెలిపి
మోవి గంటిని చేసి - ముద్దులు వెట్టె
యిది మేమి విజయుడా - యీరీతి నుండ
అన్నిట గుణశాలి - వౌదువు నీవు
అర్జున నీమన - మలరు చుండగను
నిర్జరీగతి నాతి - నిన్నెతానడిగె
నెలమి దుర్యోధనున - కిచ్చెదననిన
కడు తాపమును బొంది - కాంత నిన్నడిగె
యిరువురి మనసులో - నెల్ల తాపములు
నెఱిగియు నెఱుగని - తెఱ గుండ వలెను
ఇంతిని తోడ్కొని - యింద్ర ప్రస్థమున
కెంతో వేడుకల నీ - వేగుదురు గాని
కమలాక్షి పెంచిన - కడు ముద్దు చిలుక
నడుగ వలె నా నీకు - అన్ని బుద్ధులకు
మందెమేలమ్ములకు - మఱి వేళ గాదు
అనుచు ముంజేతి కం - కణముపై వ్రాలె
ఓ చెల్ల యని మతి - నాచకోరాక్షి
తడయక తలపోసి - దా నప్పు డడిగె
నెచ్చట నున్నాడో - యెలమి నర్జునుడు
తీర్థమ్ము లేవేవి - తిరుగు చున్నాడో
యేపుణ్య భూముల - కేగి యున్నాడో
వినిపిచు మనె - నామె తెకను తెల్లముగ
అని యిట్లు బలుకగా - నామునీశ్వరుడు
అమరగా బలికెను - అతివతో నపుడు
కోమలి యిద్దఱము - గోకర్ణమందు
కూడియే యుంటిమి - కొన్నాళు లచట
భోజనమ్ములు శయన - ములు నొక్క చోటె
చెలియ యంటిమి మేము - చెలి కాండ్ల వలను
అతనికి నాకును - అరమర లేదు
అతనికి నాకైక్య - మతివరో వినవె
నీరూపు నీరేఖ - నీ చక్కదనము
వేమాఱు తలపోసి - వివశుడై యుండు
నిడు రేయి పగలు కం - టికి కూర్కు లేద
యింతి నీ పై మోహ - మెనగొనియుండు
నెలమి నర్జునిని రూ - పెఱుగనే తాను
రూపేల గోరక - నోపల్లవాంగి
మందార దామమా- మాయన్న చేత
విందుగా నెన్నడు -వెస జూడ లేదు
యెగుభుజమ్ముల వాడు - మృగరాజునడుము
నడచి పుచ్చుకొనునె - న్నడుముగల వాడు
గరగరని వాడు చ - క్కని వాడు నతడు
గొప్ప కన్నుల వాడు - కోదండ గుణకి
ణాంకంబు లౌ బాహు- లమరినవాడు
వెన్నున మచ్చ గల-విభువంబు వాడు
బవిరి గడ్డము వాడు - పన్నిదం బిడిన
వెన్ను పగడ సాల - వెసనాడ వచ్చు
చిగురొత్తు చెంద్రిక - చెలగు పాదములు
నని విధం బెఱిగింప- నంతటనరుడు
నీవు గుణాడ్యవు - నీ కెవ్వర్ రెదురు
శ్రీ హరి చెల్లెలౌ -శృంగార వతివి
యేవున నీ భాగ్య - మేమన వచ్చు
నీవు కిరీటికి- నెలతవై తేని
భావింపనాతని - భాగ్యమేకాద
పూనినీ వడుగగా- బొంక నేమిటికె
మానిని నేనె పో - మఱి యర్జునడును
నన్ను మన్నించిమీ- యన్నశ్రీకృష్ణు
నిన్ను నాకీవలసి - పననెనీవిధము
నీకోర్కి నాతలపు - నిగమగోచరుడు
చేకొని సమకూర్చు - చింత యేమిటికె
అరయ గంధర్వ క - ళ్యాణమ్ము రాజ
వరులకు తగునండ్రు - వరధర్మ పరులు
అనుచు తమకమ్ముతో - అస్తడు చేయి చాప
ఘనమైన సిగ్గుతో - కాంత యిట్లనెను
తల్లియు తండ్రియు - తగిన బాంధవులు
బల్లిదు లన్నలు - పాయ కున్నారు
వారి యనుజ్ఞచే- వర్తించు మిచట
నీలాగు పనులైన - యిందఱు నగరి
హరి నీకు నిచ్చట - అనుమాన మేల
తెరలి యేనుగునెక్కి - దిడ్లు దూరెదరె
అని చెప్పి తా నగరి - కతివ పోయినను
మునియు లతాగృహ- మ్మున కపుడు చెనియె
మదనునిచే జిక్కి - మత్తాక్షి రాక
కెదురైదురై చూచి - యిట్లని పలికె
యింతికి నాపేర - దేల చెప్పితిని
కాంతయు లోనికి -గ్రక్కున బోయె
మరుని పుత్తడి బొమ్మ- మరలె నాచేతి
పరిచర్య లొనరించ- భాషించ దొక్కొ
సుందరి పాదాల - యందియల మ్రోత
విందునో వీనుల - వెరగందు నొక్కొ
తెలిసోగ కన్నుల - తెలియగ లేమ
సొలయక తా జూడ్కి - చూచునో లేదో
కొమ్మలతో గూడ - గుజ్జన గూళ్ళు
అమగువ వడ్డించ - హర్షించ దొక్కొ
యేమి చేయుదు నిట - కొంకొకసారి
కామిని చనుదెంచి - కరుణించ దొక్కొ
మామ కావలెనని - మన్నించి రాడ
కాముడు దన్నువే - కారించ దగున
ఉన్న మా తల పెల్ల - నుర్వీధరుండు
దన్నుగా తనమతిని - భావించ దెలిసె
ఘనమందిరములకు - గ్రక్కున వచ్చి
ఎలమి రుక్మణి జూచి - యిట్లని పలికె
నెలతనీ మరదలు - నేదు సన్యాసి
బలభేది సుతుడౌట - పరికించి తెలిసె
మలయుచు వచ్చి తన - మందిరమ్మునకు
తలకొన్న సిగ్గుతో - దా జేర దాయె
అరసి యన్నము బెట్టు - మనుచు నియమించి
గారిది వినోదముల్ - చూచుచు నుండె
అంత నక్కడ మఱి - యాసుభద్రయును
చింతించి చెక్కిట - చెయిబూని యుండి
మదిలోన తలపోసె - మగువ యిట్లనుచు
యింద్ర నందనుడు మ - హీంద్రస్తుతుండు
చేరి వినయమ్మున - చెట్ట బట్టినను
విడిపించు కొని మఱి - వేగ బోయితిని
ఎలమి నాతని మన - సెట్లుండె నొక్కొ
కాక దా నొడ బడితె - కడుచుల్క దనమ
యీ కడ నందఱి- కెన్నిక కాద
యెఱుగడా నాకేల - యింత చింతించ
నిరవైన యీ పెండ్లి - యీడేర్చు తకకు
అనుచు చింతింపుచు - సతివసుభద్ర
హంస తూలిక పాన్పు - నందు పవళించె
ముత్యాల చెఱగుతో - మునుకు తాబెట్టె
అయంబుజాక్షియు - నచటి కరుదెంచి
ఆ మరదలి జూచి - యటు నవ్వి పలికె
కనులేఅ మూసేవె - కలహంస గమన
శిరనేల వంచేవె- సింహేంద్ర మధ్య
వాలు కన్నులనీరు - రాల నేమిటికె
వనిత సన్యాసిని - వలపించు కొంటి
రామావతారాన - రమణిరో నీవు
శాంతయ ను పేరుతో - సహజాత వైతి
అల ఋశ్యశృంగుని - అటు లోను జేరి
వలవేసి కొంటివే - వనితరో నీవు
దేవేంద్ర సుతు దృష్టి -తెగువతో తాకె
దృష్టి తీయింతుమే - తెలివి రా నీకు
తెగనాలు కన్నుల -దృష్టించి చూడ
ఆతని చేతనె కాని - అది మాన దనెను
చిటిమిటి కోపాన - చెలియ సుభద్ర
కర కంకణములచే - కాంతి శోభిల్ల
ఆరుక్మిణమ్మను - అవలికి ద్రోసె
గట్టిగా ముసుగిడి - కాంత యిట్లనెను
యింతి నీపలికిన - యీ పలుకు లన్ని
త్రైలోక్య పతితోడ - తా విన్నవింతు
అనిన మరదలి జూచి - అతివ యిట్లనెను
యిప్పుడే చెప్పవే - యిభ రాజగమన
మీయన్న మము గూర్చి - మించ నాడు నటె
జలక మాడుదు లేవె - పుత్తడి బొమ్మ
వెలది నీకును పెండ్లి - వేగ జేయుదుము
అని చెప్పి వైదర్భి - యరుదెంచె నంత
నందమౌ నిందిరా - మందిరమ్మునకు
ఆ యింతి పెట్టె నా - యా సొమ్ము లన్ని
తాటంకముల కాంతి - డవళింప గాను
మొల నూళ్ళ ఘంటలు - మొల్లముగ మ్రోయ
నొయ్యనె తనవడు - మూగాడిగాను
ఇంతి పయ్యెద లోన- నేకాంతమునను
ఆ చక్ర వాకములు -జతివ హారములు
కొమరార కొప్పులో - గొజ్జంగి దండ
నటనతోవీపున - నాట్య మాడగను
జాఱు పయ్యెద కొంగు - చక్క ద్రోయుచును
ఉరిది ముత్యపు సరులు - నుయ్యాల లూగ
ఆది నారాయణుం- డఖిలాండ నాథు
డండజపు పానుపున - అతడుండ తెలిసి
కోవెల ల్స్వరముతో- కొమరాలు పోయి
చిలుక పలుకులతోను - చెలి విన్నవించె
పుండరీకాక్షుడా - పురుషోత్తముడ
మురవైరి వందిత - మువ్వగోపాల
నారదగ్వినుత యా - నందముకుంద
మత్స్యావతార నా - మనవి చేకొనుము
యింత కార్యం బని- యెఱుగని యట్లు
కవ్వడి నేచుట - కామ ధర్మంబె
అని చెలి యున్న వృ - త్తాంత మంతయును
నెఱిగించె కృష్ణున - కెలమి రుక్మిణియు
హరి వారి తల వంత - వంతేయు దెలిపె
వరుసతో దేవకీ - వసుదేవులకును
సారణ ప్రద్యుమ్న-సాత్యకులకును
ఆరూఢి నుద్ధవు - డప్పు డాతెఱగు
ఆయింద్ర సుతునకు -ఆ సుభద్రకును
నెయ్యమి కలగుట - నేర్పున దెలిసె
చయ్యెనె తన కోర్కె - సమకూడె ననుచు
తొయ్యలి నపుడు పా - ర్థున కియ్యదలచె
ఆయచలమ్మున -యాదవు లెల్ల
భూరి మహోత్సవ - మ్ములు చేయు చుండ్రి
ద్వారకలో సుభ - ద్రా కన్య యుండె
బలరామ కృష్ణులు- పర్వతమ్మునకు
చేయించు చుండిరి - చెలగి యుత్సవము
తమ యన్న కృష్ణుని - తలచెసుభద్ర
అమరేంద్రుని దలంచె - అర్జును డపుడు
అంతట శచి తోడ - అమరపతి వచ్చె
అచట ముత్తైదువ - లాయరుంధతియు
శచి రుక్మిణీదేవి - సత్య భామయును
సంపంగి తైలము - చక్కగా నంటి
జలక మిద్దఱికిని - పరుగున దీర్చి
దివ్య వస్త్రమ్ములు -దివ్వగంధములు
దివ్యమూల్యమ్ములు- దివ్య భూషలును
ధరియించి రపుడు వా - ద్యధ్వనులెసగ
గరుడ గంధర్వులు - గానముల్ సేయ
అలవడ బరగిన - ఆశంభురాణి
నతివ పూజించిన - నాయ రుంధతియు
మృగనాభి వాసనల్ - మొగి గుబుల్ కొనగ
జనులెల్ల పెనగొని - చౌకళింపుచును
అందముగ మృగమధ్య - లమర బాడుచును
కల్యాణ వేదికి - కడు వేగ రాగ
నాదరాన సుభద్ర - కాయర్జును నకు
వేదోక్తముగ పెండేలి - విష్ణుండు చేసె
అనయమ్మున - నమర వల్లభుడు
భాసురమణియమ - బహు భూషణములు
ఘన మకుటమ్మున్ము - కవ్వడి కొసగి
అనురక్త చిత్తుడై - హరి వీడు కొనిన
అపుడు సుభద్రయు - నయర్జునుండు
శచికి దేవేంద్రునకు - సభక్తి మ్రొక్కె
మ్రొక్కిన యిరుగుర - మొగి లేవనెత్తి
ఆశీర్వదించి యా యమరేద్రు డరిగె
నిర్జరుల్ తామును - నిజపురికి నేగ
అర్జును జూచి కం - నారి హర్షించ
అప్పుడు కవ్వడి - యా సుభద్రయును
హరి పాద పద్మముల్ - హర్షమున మ్రొక్క
కడు గారవమ్మున - కౌగిట జేర్చి
కడలేని యక్షమ - కాండము లొసగె
రయహయంబుల హేమ - రథమును నొసగె
హరియు రుక్ంఇణి సూచి - అప్పు డిట్లనిరి
అలరెడి వేడుకల - ననుగు మరదలిని
హోమ పీఠమ్మున - మనిచిరి వారు
అక్షతల్ శిరసుపై - నాయిర్వురుంచి
ముత్య రత్నమ్ములు - ముగుద యొడినిడిరి
సిగ్గు మురిపెమ్మున - చెలియ సుభద్ర
వద్దికి చనుదెంచె - వదిన ముందఱికి
పుత్తడి బొమ్మ వలె - పొలతి సుభద్ర
వదిన పాదములపై - వ్రాలుచు మ్రొక్కె
మ్రొక్కిన మరదల్ని - మొగి గౌగిలించి
అక్కున జేర్చుకొని - అతివ యిట్లనెను
అడల నేమిటికె మా - యమ్మ సుభద్ర
అత్తయు నీకు మే - నత్తయు గాన
వింత వారెవ్వారు - వీరి లోపలను
బావమఱదులు చాల - భక్తి గలవారు
నిను విడిచి మీయన్న - నిమిష మేనియు ను
బిలువ రిప్పుడె నిన్ను - బిలిచి తెచ్చెదరు
తల దువ్వ నిప్పిడే - తా బిలుచు గాని
యిచటికి బోయి రా - యిభరాజగమున
నానదినె యుండ వే - నా ముద్దు చిలుక
అని బుజ్జగించేటి - అసమయమున
ఘన కోటి సూర్య ప్ర - కాశమ్ము భాతి
మకుటమ్ము ధరియించె - మఱియు నర్జునుడు
నిచ్చేసె నంతలో - విజయు డా సతికి
నచ్చిక దండ ప్ర - ణామమ్ము జేసె
నీర జాక్షుని రాణి - నిత్య కళ్యాణి
దారిద్ర్యనాశిని - దయగల తల్లి
పాందునందనులుకు - ప్రావవై యెపుడు
కృప జూచి రక్షించు - కువలయ నేత్ర
మన్మథుని గన్నట్టి - మరువంపు మొలక
మమ్ము కటాక్షించు - మాధపు రాణి
అనుచు ఫల్గునుడు త - న్నతిభక్తి తోడ
స్తవము జేయుచు నున్న - కువలయ నేత్ర
మకుటమ్ము వట్టి క - వ్వడి లేవనెత్తె
సత్య కృపాచార్య - సత్య సంపన్న
సత్యము దప్పని - సర్వజ్ఞ నరుడ
చెలువతో సధ్బక్తి - శ్రీ కృష్ణు సేవ
కలిగుండు నీవెల్ల - కాలంబునందు
ననుచు దీవన లిచ్చు - నానమయమున
నక్కున జేర్చుకొని - అతివ కిట్లనెను
చనవిచ్చినాడని - సకియరో నీవు
పలు మాట్లకును నెట్లు - పాలుపడవద్దు
పొలతి నమ్మగరాదు - పురుషుల నెపుడు
పలురీతి కృష్ణ స - ర్పమ్ములై యుండ్రు
కొంచక కృష్ణకు - కూర్మితో నుండు
వంచన సేయకు - వనిత యెప్పుడును
అనుచు బుద్ధులు చెప్పి - అనుగు మరదల్ని
అర్జును చేతి కొ -- య్యన నప్పగించి
కోరిక కొనసాగె - కొమరాల నీకు
ఇంద్రనందను గూడి - యేగు మాయమ్మ
అస్రుగు మి నీవని - అస్తని వీడ్కొలిపి
నరసఖుడేగె నం - తర్ద్వీపమునకు
అస్రిగిన పిమ్మట - నపుడు కవ్వడియు
దేవకీ వసుదేవ - దేవులకు మ్రొక్కి
వారిదీవన లంది - వనితను తాను
చయ్యన చనుదెంచి - సత్య భామకును
వరభక్తితో మ్రొక్కె - వనితయు తాను
అన్న అర్జునడి యీ - అతివతో గూడి
ఘను వీరు పుత్రుని - గాంచు వేగముగ
అనుచు దీవన లిచ్చి - అతివ యాక్షణమె
అరుగుమి నీవంచు - నతిని వీడ్కొలిపె
నరి సఖుండరిగె - నంతర్ద్వీపమునకు
అనిపిన పిమ్మట -నపుడు కవ్వడియు
రథముపై నునుచుకొని - రమణిని నపుడు
పోయేటి వేళలో - పురి గాచి యున్న
ఆయుధవాహకు - లారీతి నైరి
ప్రవరసేనుడు కృత - వర్మ యాదిగను
శౌర్యమున నాసవ్య - సాచి నడంప
నోరోరి పాండవ - యుద్దండవృత్తి
మారమ కృష్ణులే - మఱి లేమి చూచి
యీలేమ తోడ్కొని - యెందు బోయెదవు
తాలాంకు శౌర్యము - తలపవే మదిని
పొలతి నీవెత్తుకొని - పోయితి వేని
బలునారస్వమ్ముల - బదవేతు మనిరి
ఘన గిరి తటుల నం - దనవనంబునను
కనిసి బాణమ్ములు - క్రిక్కిఱియ నేసె
రమణి సుభద్ర సా - రథ్యంబు సేయ
అమరేంద్రనందను - దాసయమయున
కడు కో-అస్మున దన - కాండములచేత
చెనకి వారల నెల్ల - చీకాకు జేసె
ఇంతిని దోడ్కొని - ఇంద్ర ప్రస్థ్ముకు
సంతోషమున జనె - సవ్య సాచియును
శౌర్8ఇని కనుగొని - సంకర్షణుండు
నీరజోదరుడును - నీలాంబరుడును
ఘన భరితాంబర - కనకాద్రి విభుడు
నేర్మితో చను దెంచె - నీల వర్ణుడు
బలుతమ్ము చూచి బల - భద్రు డిట్లనియె
యేమి కార్యము గల్గె - యిందాక నీకు
మాన వెన్నటికిని - మందె మేలములు
అహోగ్రుడై మించు - నన్నను జూచి
కపట నాటక ధారి - కప్పె నొక మాయ
నాగ మల్లియ తీగ - నవ మల్లె తీగె
కలసి పెనగు చున్న - కడువింత జూపె
నచటి సభాస్తారు - లాసమయమున
పచరింప నర్జును - బహు పరాక్రమము
విజయ నిర్ఘోషస్ముల్ - భేరీర నంబు
రామాది యాదవ - ప్రక్రముల్ గొలువ
మదిలోన నుబ్బింత - బెదరైన గొనక
పనివినె నరుడు సు - భద్ర దోడ్కొనుచు
పొదలిన వేడ్కల - బోయెగా కేమి
అటు పట్టి తెచ్చేము - యిటు మమ్ము బనుపు
మిదెయని చారులు - నీవిధి బలుక
విని వారి నందఱి - వేగ వారించి
బలభద్రుతో నిట్లు - పలికె శ్రీ కృష్ణు
డనఘుడు ధర్మజ్ఞ - డతి నీతి పరుడు
తన మేన మరదలి - తాను గొంపోయె
వలదని యెవరికి - నారింప వశము
బలవంతు డాతడు - బహుశస్త్ర వేది
అటుగాక ద్రోణుల - కనుగు శిష్యుండు
కదనములో వాని - కదియంగ దరమ
యెదిగిన కన్య మన = యింటిలో నున్న
మనము చేయక యున్న - మగువ బెండ్లాడె
తలవ నీపనులకు - ధర్మమా యనిన
నబ్జాక్షు మాట కం = తౌను గాదనక
తాలాంకు డప్పుడు - తలయూచి యుండె
తల్లియు దండ్రియు - తగిన బాంధవులు
బల్లిదు లన్నలు - పాయ కుండంగ
నొక పేద వలె పాయ - నువిద సుభద్ర
సుదతి నీరీతిగా - చూచు చుండుదుగ
అని వెడబాటుగా - నన్నతో జెప్పి
అనుగు చెల్లిలికిని - ఆరణముల్ గొంచు
లక్ష గుఱ్ఱమ్ములు - లక్ష యేనుగులు
అక్షీణ బహుబలు - లగు విరభటులు
రమ్య కాంచన మణీ - రథ సహస్త్రములు
సౌందర్య వంతులైన - సతి సహస్త్రములు
అన్నయు తముడు - నతి మోదమునను
ఆరణమ్ము దెచ్చిరిం - యాతి శీఘ్రమునను
వనితతో చనుదెంచి - వరు డర్జునుండు
వావిరి నాదైవత - వనములో నుండ
అచటికి చను దెంచి - రన్నయుం దాను
నరణ్మ్ము లిచ్చిరి - ఆ దంపతులకు
అప్0ఉడు సుభద్రయు - నా యర్జునుండు
ఆ రామ కృష్ణులకు - నతి భక్తి మ్రొక్క
మ్రొక్కిన యిరువుర - మొగి లేవనెత్తి
విజయుడవుగమ్మంచు - వేడ్క దీవించ
విజయు డంతట వారి - వేడె బూతంచె
సంతోష చిత్తులై - చనిరి ద్వారకకు
అపుడు సుభద్రయు - నర్జును గనియె
యీ చందమున నన్ను - నీక్షించి కృష్ణు
యేమని పలుకునో - యీ రసమ్మునను
ఆ పలుకు లన్నియు - నటి తాకు నేమొ
గోపాల సతులతో - కూడ నన్నునుపు
మనిన సంతోషించి - యాయింతి కనియె
ద్రౌపదికిని మ్రొక్కి - తరుణి పొమ్మనిన
వనిత ప్రవేశించి - వచ్చె నవ్వేళ
కుంతికి కృష్ణకు - కూర్మి మ్రొక్కినను
సంసం బలర పాం - చాలి యిట్లనెను
వనిత నీ పతి వీర్ - వరు డయ్యనేని
ఘన వీర పుత్రుని - గాంతు వీ వనెను
అంత దీవన లిచ్చి - యపుడు పాంచాలి
సంతోషమున నుండె - నకియతో గూడి
అపుడు ధనంజయుం - డా యింద్రపురికి
వచ్చి ధర్మజునకు - వరభక్తి మ్రొక్కె
తల్లికి సాష్టాంగ - దండ మ్మొనర్చె
వాయునందనుంకు - వందనము చేసె
తనకు మ్రొక్కిన యట్టి - తమ్ముల నెత్తి
కడు మోదమున తన - కౌగిట జేర్చె
నతివ పాంచాలిని - నక్కున జేర్చె
అంతట ధర్మజుం - డతి మోచమునను
దోగుచు7 బాంచాలి - తో నిట్లు పలికె
పార్థునకును మా సు - భద్ర కీ ప్రొద్దు
శోభన మగు గాన - చూడు వేదుకన్
నానతి గైకొని - యపుడు పాంచాలి
వేవేల యత్నముల - విందు తగ జేసె
నొప్పైన బంగారు - టుప్పరిగ లోను
కప్పుర వాసనల్ - గ్రమ్ముకొనంగ
సాంబ్రాణి ధూమములు - సఖి తాను వేసి
చిత్రముల్ నిర్మించె - చెలియ యంతటను
దిక్కుల మాణిక్య - దీపముల్ వెలుగ
నిలువు టద్దమ్ముల - నెలత చెక్కించె
వెయ్యి దీపమ్ములు - వెలుగంగ నందు
గవుసెనల్ దీయించె - గాజు కంబముల
బంగారు తరి కోళ్ళ - పట్టె మంచమ్ము
అంగన వెలయించి - యమరించె సెజ్జ
సన్న విరిమల్లెలు - జాజి మల్లెలును
బొండు మల్లెలు చాల - నిండ బరపించి
యిరుదెసల్ తలగడ - లిమ్ముగా దాసి
బంగారు సురటి దా - పణతీ వెట్టించె
పంకించి బాగాలు - బరణులం బోసి
గాలించి సున్నము - కాయ బెట్టించె
పండు టాకులు దెచ్చి - పణతి ముడిపించి
మదిరాక్షి యునిచెను - మఱియు నచ్చటను
చాఱపప్పు గనగ - సా లానవాలు
శ్రీ సుగంధమ్ములు - చిటి బెల్లములును
చెఱుకు బిళ్ళలు మంచి - చిఱుదిండి నరకు
పసిమి మామిడి పండ్ల - రసముల విసికి
పసిపచ్చ గిన్నెల - పాలు నే నినిచి
పలు వన్నె గిండ్లతో - పన్నీరు నించి
బంగారు చెంబుల - పానక మునిచి
బుంగల దింపించి - గంగోదకములు
పలుకు చిల్కల నుంచి -పందరమ్ములను
ఈరీతి పనులెల్ల - నింతి తగ జేసి
చనుదెంచె పాంచాలి - సంభ్రమమ్మునను
భద్రేభగమనసు - భద్ర రమ్మనుచు
చేడె శృంగారమ్ము - చేయంగ దలచె
పన్నీట స్నానంబు - బాగుగా నార్చి
తఱిబోసి కట్టించె - ధవళ వస్త్రమ్ము
విసనకఱ్ఱల గాలి - వీచె నిరుదెసల
పొసగగా తడి యార్చె - పొలతి శిరస్సు
ధూప వాసనల లో - దులిపి యల్లార్చి
గొజ్జంగి రేకులు - కొప్పున దుఱిమె
నొడ్డాణమును బెట్టె - నూగాడు మొలను
బిళ్ళల మొలనూళ్ళు - బిగిసి మ్రోయగను
ఘంటల మొల నూళ్ళు - ఘల్లున మెరయ
కంఠ హారమ్ములు - కౌస్తుభ మణులు
కాలిపెండెము గూర్చె - ఘనత తోడు తను
అందెల దిద్దె నా - యతివ సుభద్ర
తళుకు మించిన నంది - దండల పైని
నెలవంక తాయితల్ - నెఱి పుట్ట గట్టె
శ్రీ కారములతోడ - చెలగాడు చెపుల
కమలాక్షి పంజుల - కమ్మలె పెట్టె
సొమ్ము లిన్నిటి మీద - శోభిల్లు నట్టి
మూడు వేలుంజేయు ముక్కఱ పెట్టే
కుంకమ గంధము - కూర్చె నా యింతి
దోవకస్తురి బూసె - కొమరాలి మేన
ఆనవాల్ పాయసం - బావుల నేయి
పొలతు లందఱు గూడి - సొత్తారగించి
పచ్చివౌ పోకల - పండు టాకులను
వెచ్చగా పప్పర - వీడెమ్ము జేసె
గరిమతో రాచిల్క - కంకణమ్మునను
రాజసమ్మున నునిచె - రమణి సుభద్ర
ఝుణఝుణత్కారమై - పణతులిద్దఱును
జోడు చిల్కల వలె - శోభిల్లి రపుడు
అక్కడ ధర్మజుం - డర్జునునకును
అతిర కితోనలం - కృతులు సేయించె
సవ్య సాచిని జూచి - నన్న గావించె
శయ్యాగృహమునకు - నొయ్య బొమ్మనుచు
వెస సన్న పాదార - విందములు మ్రొక్కి
పానుపు కడకేగి - పార్థు డంతటను
యెదురు సూచు చుం నుండె - నింతి రాకలకు
మఱచిన తన్నింత - మఱవనీ కుండ
పచ్చని వింటి వా - డెచ్చరించుచును
వేదన కలవిచ్చు - విరహాగ్ని చాయ
ప్రోది చేసినయట్లు - పొదలె చంద్రుండు
అప్పుడాద్రౌపది - అతివతో ననియె
పట్నమ్ములో వారు - ప్రహరి దిరిగెదరు
పడతిరో పదునాఱు - ఘడియ లటు చనెను
సజ్జకు జనుమన్న - సకియ యప్పుడును
సిగ్గున్ మురిపెమున - చెలియ సుభద్ర
అడుగు లోడకయుండి - అటు కొంత సేపు
కూరిమి గలవాడు - కొమరాల నీకు
మేలిమి గలవాడు - మేనత్త కొడుకు
నాల్గు నెలల భిక్ష - మే ల్గల్గబెట్టి
యిప్పుడిటువలె సిగ్గు - లేటికే సుదతి
అనుచు సుభద్రను - అతివ తోడ్కొంచు
విజయుని పాంపున - వేడ్కతో నుంచె
తలుపు మూసికొని - తరుణి యేతెంచె
తలపోసె మనసులో - తాళంగ లేక
యేమి వస్తువులైన - నియవచ్చు గాని
ప్రాణేశు నిచ్చి మరి - బ్రతుకంగ రాదు
అఖిలాండ కోటి బ్ర - హ్మాండనాయకుని
చెల్లెలు గనుకనే - నొల్ల ననరాదు
అదిగాక సభలోన - ఆ కౌరవులకు
మాన భంగము గల్గు - హీన కాలమున
మాన ధన మొసగిన - మాహత్మ్యశాలి
అటువంటి శ్రీకృష్ణు - కనుగు చెల్లెలట
అని మఱి తలపోసి - అతివ మోదించె
కేళికాగృహములో - క్రీయియు నపుడు
పరిహాసముగ ననియె - పణతితో నగుచు
కాడు చెయి బట్టిన - నాతిరోనీవు
విడిపించి లోపలికి - వేగ బోయితివి
యిపుడెందు బోయెదే - యిభ రాజగమన
కనుక సంతోషమ్ము - గానుండ తగును
ఓడక వచ్చి నా - యెద్ద గూర్చుండు
మన మఱి సుగ్గున - వనిత సుభద్ర
మగువ తా దివ్వెల - మాటుకే చనెను
కొనలు నిక్కగ వేయు - కుసుమాశ్రములన
బొమలు నిక్కగ వల - పుల చూపు చూచె
అల మోహనాంగుడు - న్నటు జూచె దెలిసి
లజ్జించి దిగ్గన - రమణి శోషించె
నిబ్బరి తనమున - నెలత చెయివట్టి
అబ్బురమ్మున కౌగి - టదుముకొని తెచ్చె
తోయ్యలిని తొడలపై - నెయ్యమున నునిచి
పొన్న పువ్వుల దండ - పొలతికి జుట్టె
కుంకుమ గంధమ్ము - కోమలి కలది
బంగారు సురటి చే - పట్టి కిరీటి
అంగనకు విసిరె - నతి ముదమ్మునను
ప్రాణేశు పాదములు - పణతి తగ నిత్తె
యెల్ల లోకమ్ములు - నేలిన యట్టి
వల్లభుతోడనె - వనిత పుట్టితివి
నీపాదముల సేవ - నే జేయ వలెను
మాపాదముల నొత్తం - మగువ నీకేల
యంతటి వాడైన - యాగజేంద్రుండు
మావటీనికి క్రింద - మణి గుండ లేద
పురుషోత్తములతోన - పుట్టితివి గనుక
బుద్ధులకు కొదవటే - పొలతిరో నీకు
అనుచు తేనియబోలు - సతీ వలల్కాని
పానకంబులు త్రాగి - పండ్లారగించి
కర్పూర వీడెములు - కడు నర్థి జేసె
అటు మేను లుప్పొంగె - ఆదంపతులకు
తలపులు పులకించె - నెలత కుంబతికి
ఆసుభద్రాదేవి - ఆ యర్జునుండు
సంతోషమున నుండ్రి - సర్వ కాలమ్ము
అవనిలో తాళ్ళపాకాన్నయ్య గారి
తరుణి తిమ్మక చెప్పె - దాను సుభద్ర
కళ్యాణ మను పాట - కడు మంచి తేట
పలుకుల, నీపాట - పాడినా విన్న
శ్రీ హరి వారికి - చేరువై యుండు
నానాట పాపములు - నాశనం బౌను
ఆప్తులు బంధువు - లను బొందగలరు
సప్త సంతానములు - సమ కూర గలవు.
- సంపూర్ణము.
............................................................
- తిరుమల తిరుపతి దేవష్తానం ప్రెస్. తిరుపతి..... కా. 350
This work is in the public domain in countries where the copyright term is the author's life plus 70 years or less.
