శ్రీమద్భాగవత పురాణము - స్కంధము 10 - అధ్యాయము 88
←ముందరి అధ్యాయము | శ్రీమద్భాగవత పురాణము (శ్రీమద్భాగవత పురాణము - స్కంధము 10 - అధ్యాయము 88) | తరువాతి అధ్యాయము→ |
శ్రీరాజోవాచ
దేవాసురమనుష్యేసు యే భజన్త్యశివం శివమ్
ప్రాయస్తే ధనినో భోజా న తు లక్ష్మ్యాః పతిం హరిమ్
ఏతద్వేదితుమిచ్ఛామః సన్దేహోऽత్ర మహాన్హి నః
విరుద్ధశీలయోః ప్రభ్వోర్విరుద్ధా భజతాం గతిః
శ్రీశుక ఉవాచ
శివః శక్తియుతః శశ్వత్త్రిలిఙ్గో గుణసంవృతః
వైకారికస్తైజసశ్చ తామసశ్చేత్యహం త్రిధా
తతో వికారా అభవన్షోడశామీషు కఞ్చన
ఉపధావన్విభూతీనాం సర్వాసామశ్నుతే గతిమ్
హరిర్హి నిర్గుణః సాక్షాత్పురుషః ప్రకృతేః పరః
స సర్వదృగుపద్రష్టా తం భజన్నిర్గుణో భవేత్
నివృత్తేష్వశ్వమేధేషు రాజా యుష్మత్పితామహః
శృణ్వన్భగవతో ధర్మానపృచ్ఛదిదమచ్యుతమ్
స ఆహ భగవాంస్తస్మై ప్రీతః శుశ్రూషవే ప్రభుః
నృణాం నిఃశ్రేయసార్థాయ యోऽవతీర్ణో యదోః కులే
శ్రీభగవానువాచ
యస్యాహమనుగృహ్ణామి హరిష్యే తద్ధనం శనైః
తతోऽధనం త్యజన్త్యస్య స్వజనా దుఃఖదుఃఖితమ్
స యదా వితథోద్యోగో నిర్విణ్ణః స్యాద్ధనేహయా
మత్పరైః కృతమైత్రస్య కరిష్యే మదనుగ్రహమ్
తద్బ్రహ్మ పరమం సూక్ష్మం చిన్మాత్రం సదనన్తకమ్
విజ్ఞాయాత్మతయా ధీరః సంసారాత్పరిముచ్యతే
అతో మాం సుదురారాధ్యం హిత్వాన్యాన్భజతే జనః
తతస్త ఆశుతోషేభ్యో లబ్ధరాజ్యశ్రియోద్ధతాః
మత్తాః ప్రమత్తా వరదాన్విస్మయన్త్యవజానతే
శ్రీశుక ఉవాచ
శాపప్రసాదయోరీశా బ్రహ్మవిష్ణుశివాదయః
సద్యః శాపప్రసాదోऽఙ్గ శివో బ్రహ్మా న చాచ్యుతః
అత్ర చోదాహరన్తీమమితిహాసం పురాతనమ్
వృకాసురాయ గిరిశో వరం దత్త్వాప సఙ్కటమ్
వృకో నామాసురః పుత్రః శకునేః పథి నారదమ్
దృష్ట్వాశుతోషం పప్రచ్ఛ దేవేషు త్రిషు దుర్మతిః
స ఆహ దేవం గిరిశముపాధావాశు సిద్ధ్యసి
యోऽల్పాభ్యాం గుణదోషాభ్యామాశు తుష్యతి కుప్యతి
దశాస్యబాణయోస్తుష్టః స్తువతోర్వన్దినోరివ
ఐశ్వర్యమతులం దత్త్వా తత ఆప సుసఙ్కటమ్
ఇత్యాదిష్టస్తమసుర ఉపాధావత్స్వగాత్రతః
కేదార ఆత్మక్రవ్యేణ జుహ్వానో గ్నిముఖం హరమ్
దేవోపలబ్ధిమప్రాప్య నిర్వేదాత్సప్తమేऽహని
శిరోऽవృశ్చత్సుధితినా తత్తీర్థక్లిన్నమూర్ధజమ్
తదా మహాకారుణికో స ధూర్జటిర్యథా వయం చాగ్నిరివోత్థితోऽనలాత్
నిగృహ్య దోర్భ్యాం భుజయోర్న్యవారయత్తత్స్పర్శనాద్భూయ ఉపస్కృతాకృతిః
తమాహ చాఙ్గాలమలం వృణీష్వ మే యథాభికామం వితరామి తే వరమ్
ప్రీయేయ తోయేన నృణాం ప్రపద్యతామహో త్వయాత్మా భృశమర్ద్యతే వృథా
దేవం స వవ్రే పాపీయాన్వరం భూతభయావహమ్
యస్య యస్య కరం శీర్ష్ణి ధాస్యే స మ్రియతామితి
తచ్ఛ్రుత్వా భగవాన్రుద్రో దుర్మనా ఇవ భారత
ఓం ఇతి ప్రహసంస్తస్మై దదేऽహేరమృతం యథా
స తద్వరపరీక్షార్థం శమ్భోర్మూర్ధ్ని కిలాసురః
స్వహస్తం ధాతుమారేభే సోऽబిభ్యత్స్వకృతాచ్ఛివః
తేనోపసృష్టః సన్త్రస్తః పరాధావన్సవేపథుః
యావదన్తం దివో భూమేః కష్ఠానాముదగాదుదక్
అజానన్తః ప్రతివిధిం తూష్ణీమాసన్సురేశ్వరాః
తతో వైకుణ్ఠమగమద్భాస్వరం తమసః పరమ్
యత్ర నారాయణః సాక్షాన్న్యాసినాం పరమో గతిః
శాన్తానాం న్యస్తదణ్డానాం యతో నావర్తతే గతః
తం తథా వ్యసనం దృష్ట్వా భగవాన్వృజినార్దనః
దూరాత్ప్రత్యుదియాద్భూత్వా బటుకో యోగమాయయా
మేఖలాజినదణ్డాక్షైస్తేజసాగ్నిరివ జ్వలన్
అభివాదయామాస చ తం కుశపాణిర్వినీతవత్
శ్రీభగవానువాచ
శాకునేయ భవాన్వ్యక్తం శ్రాన్తః కిం దూరమాగతః
క్షణం విశ్రమ్యతాం పుంస ఆత్మాయం సర్వకామధుక్
యది నః శ్రవణాయాలం యుష్మద్వ్యవసితం విభో
భణ్యతాం ప్రాయశః పుమ్భిర్ధృతైః స్వార్థాన్సమీహతే
శ్రీశుక ఉవాచ
ఏవం భగవతా పృష్టో వచసామృతవర్షిణా
గతక్లమోऽబ్రవీత్తస్మై యథాపూర్వమనుష్ఠితమ్
శ్రీభగవానువాచ
ఏవం చేత్తర్హి తద్వాక్యం న వయం శ్రద్దధీమహి
యో దక్షశాపాత్పైశాచ్యం ప్రాప్తః ప్రేతపిశాచరాట్
యది వస్తత్ర విశ్రమ్భో దానవేన్ద్ర జగద్గురౌ
తర్హ్యఙ్గాశు స్వశిరసి హస్తం న్యస్య ప్రతీయతామ్
యద్యసత్యం వచః శమ్భోః కథఞ్చిద్దానవర్షభ
తదైనం జహ్యసద్వాచం న యద్వక్తానృతం పునః
ఇత్థం భగవతశ్చిత్రైర్వచోభిః స సుపేశలైః
భిన్నధీర్విస్మృతః శీర్ష్ణి స్వహస్తం కుమతిర్న్యధాత్
అథాపతద్భిన్నశిరాః వ్రజాహత ఇవ క్షణాత్
జయశబ్దో నమఃశబ్దః సాధుశబ్దోऽభవద్దివి
ముముచుః పుష్పవర్షాణి హతే పాపే వృకాసురే
దేవర్షిపితృగన్ధర్వా మోచితః సఙ్కటాచ్ఛివః
ముక్తం గిరిశమభ్యాహ భగవాన్పురుషోత్తమః
అహో దేవ మహాదేవ పాపోऽయం స్వేన పాప్మనా
హతః కో ను మహత్స్వీశ జన్తుర్వై కృతకిల్బిషః
క్షేమీ స్యాత్కిము విశ్వేశే కృతాగస్కో జగద్గురౌ
య ఏవమవ్యాకృతశక్త్యుదన్వతః పరస్య సాక్షాత్పరమాత్మనో హరేః
గిరిత్రమోక్షం కథయేచ్ఛృణోతి వా విముచ్యతే సంసృతిభిస్తథారిభిః
←ముందరి అధ్యాయము | శ్రీమద్భాగవత పురాణము | తరువాతి అధ్యాయము→ |