Jump to content

శ్రీమద్భాగవత పురాణము - స్కంధము 10 - అధ్యాయము 77

వికీసోర్స్ నుండి


శ్రీమద్భాగవత పురాణము (శ్రీమద్భాగవత పురాణము - స్కంధము 10 - అధ్యాయము 77)



శ్రీశుక ఉవాచ
స ఉపస్పృశ్య సలిలం దంశితో ధృతకార్ముకః
నయ మాం ద్యుమతః పార్శ్వం వీరస్యేత్యాహ సారథిమ్

విధమన్తం స్వసైన్యాని ద్యుమన్తం రుక్మిణీసుతః
ప్రతిహత్య ప్రత్యవిధ్యాన్నారాచైరష్టభిః స్మయన్

చతుర్భిశ్చతురో వాహాన్సూతమేకేన చాహనత్
ద్వాభ్యం ధనుశ్చ కేతుం చ శరేణాన్యేన వై శిరః

గదసాత్యకిసామ్బాద్యా జఘ్నుః సౌభపతేర్బలమ్
పేతుః సముద్రే సౌభేయాః సర్వే సఞ్ఛిన్నకన్ధరాః

ఏవం యదూనాం శాల్వానాం నిఘ్నతామితరేతరమ్
యుద్ధం త్రినవరాత్రం తదభూత్తుములముల్బణమ్

ఇన్ద్రప్రస్థం గతః కృష్ణ ఆహూతో ధర్మసూనునా
రాజసూయేऽథ నివృత్తే శిశుపాలే చ సంస్థితే

కురువృద్ధాననుజ్ఞాప్య మునీంశ్చ ససుతాం పృథామ్
నిమిత్తాన్యతిఘోరాణి పశ్యన్ద్వారవతీం యయౌ

ఆహ చాహమిహాయాత ఆర్యమిశ్రాభిసఙ్గతః
రాజన్యాశ్చైద్యపక్షీయా నూనం హన్యుః పురీం మమ

వీక్ష్య తత్కదనం స్వానాం నిరూప్య పురరక్షణమ్
సౌభం చ శాల్వరాజం చ దారుకం ప్రాహ కేశవః

రథం ప్రాపయ మే సూత శాల్వస్యాన్తికమాశు వై
సమ్భ్రమస్తే న కర్తవ్యో మాయావీ సౌభరాడయమ్

ఇత్యుక్తశ్చోదయామాస రథమాస్థాయ దారుకః
విశన్తం దదృశుః సర్వే స్వే పరే చారుణానుజమ్

శాల్వశ్చ కృష్ణమాలోక్య హతప్రాయబలేశ్వరః
ప్రాహరత్కృష్ణసూతయ శక్తిం భీమరవాం మృధే

తామాపతన్తీం నభసి మహోల్కామివ రంహసా
భాసయన్తీం దిశః శౌరిః సాయకైః శతధాచ్ఛినత్

తం చ షోడశభిర్విద్ధ్వా బానైః సౌభం చ ఖే భ్రమత్
అవిధ్యచ్ఛరసన్దోహైః ఖం సూర్య ఇవ రశ్మిభిః

శాల్వః శౌరేస్తు దోః సవ్యం సశార్ఙ్గం శార్ఙ్గధన్వనః
బిభేద న్యపతద్ధస్తాచ్ఛార్ఙ్గమాసీత్తదద్భుతమ్

హాహాకారో మహానాసీద్భూతానాం తత్ర పశ్యతామ్
నినద్య సౌభరాడుచ్చైరిదమాహ జనార్దనమ్

యత్త్వయా మూఢ నః సఖ్యుర్భ్రాతుర్భార్యా హృతేక్షతామ్
ప్రమత్తః స సభామధ్యే త్వయా వ్యాపాదితః సఖా

తం త్వాద్య నిశితైర్బాణైరపరాజితమానినమ్
నయామ్యపునరావృత్తిం యది తిష్ఠేర్మమాగ్రతః

శ్రీభగవానువాచ
వృథా త్వం కత్థసే మన్ద న పశ్యస్యన్తికేऽన్తకమ్
పౌరుసం దర్శయన్తి స్మ శూరా న బహుభాషిణః

ఇత్యుక్త్వా భగవాఞ్ఛాల్వం గదయా భీమవేగయా
తతాడ జత్రౌ సంరబ్ధః స చకమ్పే వమన్నసృక్

గదాయాం సన్నివృత్తాయాం శాల్వస్త్వన్తరధీయత
తతో ముహూర్త ఆగత్య పురుషః శిరసాచ్యుతమ్
దేవక్యా ప్రహితోऽస్మీతి నత్వా ప్రాహ వచో రుదన్

కృష్ణ కృష్ణ మహాబాహో పితా తే పితృవత్సల
బద్ధ్వాపనీతః శాల్వేన సౌనికేన యథా పశుః

నిశమ్య విప్రియం కృష్ణో మానుసీం ప్రకృతిం గతః
విమనస్కో ఘృణీ స్నేహాద్బభాషే ప్రాకృతో యథా

కథం రామమసమ్భ్రాన్తం జిత్వాజేయం సురాసురైః
శాల్వేనాల్పీయసా నీతః పితా మే బలవాన్విధిః

ఇతి బ్రువాణే గోవిన్దే సౌభరాట్ప్రత్యుపస్థితః
వసుదేవమివానీయ కృష్ణం చేదమువాచ సః

ఏష తే జనితా తాతో యదర్థమిహ జీవసి
వధిష్యే వీక్షతస్తేऽముమీశశ్చేత్పాహి బాలిశ

ఏవం నిర్భర్త్స్య మాయావీ ఖడ్గేనానకదున్దుభేః
ఉత్కృత్య శిర ఆదాయ ఖస్థం సౌభం సమావిశత్

తతో ముహూర్తం ప్రకృతావుపప్లుతః స్వబోధ ఆస్తే స్వజనానుషఙ్గతః
మహానుభావస్తదబుధ్యదాసురీం మాయాం స శాల్వప్రసృతాం మయోదితామ్

న తత్ర దూతం న పితుః కలేవరం ప్రబుద్ధ ఆజౌ సమపశ్యదచ్యుతః
స్వాప్నం యథా చామ్బరచారిణం రిపుం సౌభస్థమాలోక్య నిహన్తుముద్యతః

ఏవం వదన్తి రాజర్షే ఋషయః కే చ నాన్వితాః
యత్స్వవాచో విరుధ్యేత నూనం తే న స్మరన్త్యుత

క్వ శోకమోహౌ స్నేహో వా భయం వా యేऽజ్ఞసమ్భవాః
క్వ చాఖణ్డితవిజ్ఞాన జ్ఞానైశ్వర్యస్త్వఖణ్డితః

యత్పాదసేవోర్జితయాత్మవిద్యయా హిన్వన్త్యనాద్యాత్మవిపర్యయగ్రహమ్
లభన్త ఆత్మీయమనన్తమైశ్వరం కుతో ను మోహః పరమస్య సద్గతేః

తం శస్త్రపూగైః ప్రహరన్తమోజసా
శాల్వం శరైః శౌరిరమోఘవిక్రమః
విద్ధ్వాచ్ఛినద్వర్మ ధనుః శిరోమణిం
సౌభం చ శత్రోర్గదయా రురోజ హ

తత్కృష్ణహస్తేరితయా విచూర్ణితం పపాత తోయే గదయా సహస్రధా
విసృజ్య తద్భూతలమాస్థితో గదాముద్యమ్య శాల్వోऽచ్యుతమభ్యగాద్ద్రుతమ్

ఆధావతః సగదం తస్య బాహుం భల్లేన ఛిత్త్వాథ రథాఙ్గమద్భుతమ్
వధాయ శాల్వస్య లయార్కసన్నిభం బిభ్రద్బభౌ సార్క ఇవోదయాచలః

జహార తేనైవ శిరః సకుణ్డలం కిరీటయుక్తం పురుమాయినో హరిః
వజ్రేణ వృత్రస్య యథా పురన్దరో బభూవ హాహేతి వచస్తదా నృణామ్

తస్మిన్నిపతితే పాపే సౌభే చ గదయా హతే
నేదుర్దున్దుభయో రాజన్దివి దేవగణేరితాః
సఖీనామపచితిం కుర్వన్దన్తవక్రో రుషాభ్యగాత్


శ్రీమద్భాగవత పురాణము