వూహాతీతం (కవిత)
వూహాతీతం (కవిత)
రచన: కాలనాధభట్ట వీరభద్ర శాస్త్రి
అప్పుడే పుట్టిన బిడ్డను
అక్కున చేర్చుకున్న
మాతృమూర్తి పరవశత్వంలో
నవమాసాలూ మోసిన కస్టాలు
కరిగిపోయాయి
తూగుటుయ్యలలో కేరింతలలో
తపటడుగుల తడబాటులో
ముద్దుమురిపాలలో
ఆ ఆనందం అద్భుతం
అమ్మా ఫస్టుక్లాస్ లో ప్యాసయ్యా
అని సంతోషంగా చెప్పిన కొడుకును
ఆలింగనం చేసుకొన్న అనుభూతిలో
తళుక్కుమంది బిడ్డ భవిష్యత్తు
దేశమాతసేవలో
సరిహద్దు రక్షణలో
అసువులు బాసిన తనయుని
అచేతన దేహాన్ని తాకి
నుదుటిపై పెట్టిన ముద్దు
ఆ బుగ్గపై పడ్డ
ఆపుకోలేని కన్నీటి చుక్కలు
చెప్పే భాష్యం
ఆ తల్లి ఆవేదనా??
బిడ్డ త్యాగానికి నిర్వచనమా??
అది నిజంగ వూహాతీతమే
జై హింద్