బ్రహ్మపురాణము - అధ్యాయము 31

వికీసోర్స్ నుండి
బ్రహ్మపురాణము (బ్రహ్మపురాణము - అధ్యాయము 31)


బ్రహ్మోవాచ
ఆదిత్యమూలమఖిలం త్రైలోక్యం మునిసత్తమాః|
భవత్యస్మాజ్జగత్సర్వం సదేవాసురమానుషమ్||31-1||

రుద్రోపేన్ద్రమహేన్ద్రాణాం విప్రేన్ద్రత్రిదివౌకసామ్|
మహాద్యుతిమతాం చైవ తేజో ऽయం సార్వలౌకికమ్||31-2||

సర్వాత్మా సర్వలోకేశో దేవదేవః ప్రజాపతిః|
సూర్య ఏవ త్రిలోకస్య మూలం పరమదైవతమ్||31-3||

అగ్నౌ ప్రాస్తాహుతిః సమ్యగాదిత్యముపతిష్ఠతే|
ఆదిత్యాజ్జాయతే వృష్టిర్వృష్టేరన్నం తతః ప్రజాః||31-4||

సూర్యాత్ప్రసూయతే సర్వం తత్ర చైవ ప్రలీయతే|
భావాభావౌ హి లోకానామాదిత్యాన్నిఃసృతౌ పురా||31-5||

ఏతత్తు ధ్యానినాం ధ్యానం మోక్షశ్చాప్యేష మోక్షిణామ్|
తత్ర గచ్ఛన్తి నిర్వాణం జాయన్తే ऽస్మాత్పునః పునః||31-6||

క్షణా ముహూర్తా దివసా నిశా పక్షాశ్చ నిత్యశః|
మాసాః సంవత్సరాశ్చైవ ఋతవశ్చ యుగాని చ||31-7||

అథాదిత్యాదృతే హ్యేషాం కాలసంఖ్యా న విద్యతే|
కాలాదృతే న నియమో నాగ్నౌ విహరణక్రియా||31-8||

ఋతూనామవిభాగశ్తతః పుష్పఫలం కుతః|
కుతో వై సస్యనిష్పత్తిస్తృణౌషధిగణః కుతః||31-9||

అభావో వ్యవహారాణాం జన్తూనాం దివి చేహ చ|
జగత్ప్రభావాద్విశతే భాస్కరాద్వారితస్కరాత్||31-10||

నావృష్ట్యా తపతే సూర్యో నావృష్ట్యా పరిశుష్యతి|
నావృష్ట్యా పరిధిం ధత్తే వారిణా దీప్యతే రవిః||31-11||

వసన్తే కపిలః సూర్యో గ్రీష్మే కాఞ్చనసంనిభః|
శ్వేతో వర్షాసు వర్ణేన పాణ్డుః శరది భాస్కరః||31-12||

హేమన్తే తామ్రవర్ణాభః శిశిరే లోహితో రవిః|
ఇతి వర్ణాః సమాఖ్యాతాః సూర్యస్య ఋతుసంభవాః||31-13||

ఋతుస్వభావవర్ణైశ్చ సూర్యః క్షేమసుభిక్షకృత్|
అథాదిత్యస్య నామాని సామాన్యాని ద్విజోత్తమాః||31-14||

ద్వాదశైవ పృథక్త్వేన తాని వక్ష్యామ్యశేషతః|
ఆదిత్యః సవితా సూర్యో మిహిరో ऽర్కః ప్రభాకరః||31-15||

మార్తణ్డో భాస్కరో భానుశ్చిత్రభానుర్దివాకరః|
రవిర్ద్వాదశభిస్తేషాం జ్ఞేయః సామాన్యనామభిః||31-16||

విష్ణుర్ధాతా భగః పూషా మిత్రేన్ద్రౌ వరుణో ऽర్యమా|
వివస్వానంశుమాంస్త్వష్టా పర్జన్యో ద్వాదశః స్మృతః||31-17||

ఇత్యేతే ద్వాదశాదిత్యాః పృథక్త్వేన వ్యవస్థితాః|
ఉత్తిష్ఠన్తి సదా హ్యేతే మాసైర్ద్వాదశభిః క్రమాత్||31-18||

విష్ణుస్తపతి చైత్రే తు వైశాఖే చార్యమా తథా|
వివస్వాఞ్జ్యేష్ఠమాసే తు ఆషాఢే చాంశుమాన్స్మృతః||31-19||

పర్జన్యః శ్రావణే మాసి వరుణః ప్రౌష్ఠసంజ్ఞకే|
ఇన్ద్ర ఆశ్వయుజే మాసి ధాతా తపతి కార్త్తికే||31-20||

మార్గశీర్షే తథా మిత్రః పౌషే పూషా దివాకరః|
మాఘే భగస్తు విజ్ఞేయస్త్వష్టా తపతి ఫాల్గునే||31-21||

శతైర్ద్వాదశభిర్విష్ణూ రశ్మిభిర్దీప్యతే సదా|
దీప్యతే గోసహస్రేణ శతైశ్చ త్రిభిరర్యమా||31-22||

ద్విఃసప్తకైర్వివస్వాంస్తు అంశుమాన్పఞ్చభిస్త్రిభిః|
వివస్వానివ పర్జన్యో వరుణశ్చార్యమా తథా||31-23||

మిత్రవద్భగవాంస్త్వష్టా సహస్రేణ శతేన చ|
ఇన్ద్రస్తు ద్విగుణైః షడ్భిర్ధాతైకాదశభిః శతైః||31-24||

సహస్రేణ తు మిత్రో వై పూషా తు నవభిః శతైః|
ఉత్తరోపక్రమే ऽర్కస్య వర్ధన్తే రశ్మయస్తథా||31-25||

దక్షిణోపక్రమే భూయో హ్రసన్తే సూర్యరశ్మయః|
ఏవం రశ్మిసహస్రం తు సూర్యలోకాదనుగ్రహమ్||31-26||

ఏవం నామ్నాం చతుర్వింశదేక ఏషాం ప్రకీర్తితః|
విస్తరేణ సహస్రం తు పునరన్యత్ప్రకీర్తితమ్||31-27||

మునయ ఊచుః
యే తన్నామసహస్రేణ స్తువన్త్యర్కం ప్రజాపతే|
తేషాం భవతి కిం పుణ్యం గతిశ్చ పరమేశ్వర||31-28||

బ్రహ్మోవాచ
శృణుధ్వం మునిశార్దూలాః సారభూతం సనాతనమ్|
అలం నామసహస్రేణ పఠన్నేవం స్తవం శుభమ్||31-29||

యాని నామాని గుహ్యాని పవిత్రాణి శుభాని చ|
తాని వః కీర్తయిష్యామి శృణుధ్వం భాస్కరస్య వై||31-30||

వికర్తనో వివస్వాంశ్చ మార్తణ్డో భాస్కరో రవిః|
లోకప్రకాశకః శ్రీమాంల్లోకచక్షుర్మహేశ్వరః||31-31||

లోకసాక్షీ త్రిలోకేశః కర్తా హర్తా తమిస్రహా|
తపనస్తాపనశ్చైవ శుచిః సప్తాశ్వవాహనః||31-32||

గభస్తిహస్తో బ్రహ్మా చ సర్వదేవనమస్కృతః|
ఏకవింశతి ఇత్యేష స్తవ ఇష్టః సదా రవేః||31-33||

శరీరారోగ్యదశ్చైవ ధనవృద్ధియశస్కరః|
స్తవరాజ ఇతి ఖ్యాతస్త్రిషు లోకేషు విశ్రుతః||31-34||

య ఏతేన ద్విజశ్రేష్ఠా ద్విసంధ్యే ऽస్తమనోదయే|
స్తౌతి సూర్యం శుచిర్భూత్వా సర్వపాపైః ప్రముచ్యతే||31-35||

మానసం వాచికం వాపి దేహజం కర్మజం తథా|
ఏకజప్యేన తత్సర్వం నశ్యత్యర్కస్య సంనిధౌ||31-36||

ఏకజప్యశ్చ హోమశ్చ సంధ్యోపాసనమేవ చ|
ధూపమన్త్రార్ఘ్యమన్త్రశ్చ బలిమన్త్రస్తథైవ చ||31-37||

అన్నప్రదానే దానే చ ప్రణిపాతే ప్రదక్షిణే|
పూజితో ऽయం మహామన్త్రః సర్వపాపహరః శుభః||31-38||

తస్మాద్యూయం ప్రయత్నేన స్తవేనానేన వై ద్విజాః|
స్తువీధ్వం వరదం దేవం సర్వకామఫలప్రదమ్||31-39||


బ్రహ్మపురాణము