బసవరాజు అప్పారావు గీతములు/వెన్నెలరేయి
కఠిననియములుగాక సత్కర్మనిరతు
లగుమహాఋషు లుండగా దిగుప్రదేశ
మచట దుర్మార్గులకు సైత మలడెడిని
సవ్రసౌఖ్యంపుమూలమౌ శాంతగుణము.
-----
వెన్నెలరేయి
(వాయుసందేశమునుండి)
ఇంతలో చందురుం డుదయించె మింట,
వెన్నెలలు జగమెల్లను వెల్లివిరియ
పాలసంద్రంబువోలె ధావళ్య మంది
ప్రకృతి వెలుగొందెకన్నులపండు వౌచు
మెత్తనౌ దూదిమబ్బులు మింట పర్వు
లెత్తుచుండెను చందురుం డొత్తుకొంచు
బోవుచును వెండి నునుపూత బూఉచుండ
నంచులకు వినూతనశోభ లలముకొనగ
పల్లవలతాతరు లవెల్ల తెల్లనయ్యె
వెండిరేకులు నదిపైన విస్తరిల్లి
అటునిటులు కదులుచుండెడు నలలతోడ
నాటలాడుచు నది కెంతొ యంద మిచ్చె
అంతటను నల్లుకొని కాంతి నతిశయిల్లు
నా విమలమైన వెన్నెల నడవిమల్లె
పొదలపైనుండి కమ్మని పూలతావు
లెల్లెడం జిమ్ముచును వీచెచల్లగాలి
చచ్చిపోయినవారికి సైత మట్టె
జీవ మిచ్చి మేను నిమిరి సేద దీర్సు
చల్ల నౌమలయపవనము మెల్లవీచ
మేనిపై, నెమ్మనమెల్ల మెలుకగ అనె.
------
ఎడభాటు
(వాయుసందేశమునుండి)
ఘోరచింతాగహనసీమ దారి గాన
కటు నిటులు చీకటిని బ్రాకులాడుఛుండి
కడకు నిను గాంచు భాగ్యంబు గంటి నింక
వీవె నా దిక్కు నా యాశ వీవె సఖుడ !