Jump to content

పుట:Vavilala Somayajulu Sahityam-2 Natakalu.pdf/88

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది


పాపము పుణ్యమిట్లు ఇక ప్రాణములన్ పనియేమి. ఇట్టి నా
పాపపు రూపుమాప నరిపైబడి నే నిక మాసి పోయెదన్.

(నిముషం నిలువలేకుండా వేగంగా నిష్క్రమిస్తాడు)

బ్రహ్మన్న: బాలుడూ!... బాలుడూ!!.... (బాలచంద్రుడు నేలమీద దొర్లించిన నరసింహుడి తల దగ్గిరకు చేరి) నరసింహా! నాయనా!! నీ చేతలే నిన్నింతకు తెచ్చినవి. అన్ని దినాలూ చెప్పినట్లు రావు. క్రోధాలు పెరిగిపోయినవి. కొట్లాట బలిసింది. (శిరస్సు చేతిలోకి తీసుకొని) నరసింహా ఒకనాడు తూగుటుయ్యాలలో సుఖనిద్ర పోయిన శిరస్సుకు ఈనాడు దుమ్ములో దొర్లాడవలసిన దుస్థితి వచ్చింది? చిన్ననాడు నీ బంగారపుటుయ్యాలను ఊపిన ఈ చేతులు చివరిసారి నీకు చిచ్చికొట్ట తలచుకున్నవి. పద, చిరనిద్ర పోదువుగాని తండ్రీ! (నడుస్తూ) చెన్నకేశవా! చెన్నకేశవా!! మహాప్రభూ!!!

(నిష్క్రమించే బ్రహ్మనాయని కొమ్మరాజు అనుసరిస్తాడు)


88

వావిలాల సోమయాజులు సాహిత్యం-2