Jump to content

పుట:Vavilala Somayajulu Sahityam-1.pdf/67

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట అచ్చుదిద్దబడ్డది


చ. అనయముఁ గోరి 'అల్లుడ నయో, యల పార్థున కే' నటంచు నీ
    వనియెడు మాటలం దలఁచి, యంతిపురమ్మున క్షాత్రమూర్తివై
    చనియెడు వేళఁ జూచి పదచాలనవైఖరి, మేనమామ చా
    లనుకొని యెంత సంతసము నందితి నుత్తర, నా మనమ్మునన్,

ఉ. "ఆటకొ, పాటకో కడఁగు మన్నఁ దగున్ రిపుఁ గెల్వఁగోరి యి
     ప్పాటునఁ పోటుబంట వయి భండనభూమికి నేఁగువేళ వై
     రాటి! రథంపు సారథిగ రమ్మని పిలువు, పేడి నైన నే
     నేటికి నీకు సాటి యగు నెవ్వని నైనను బిల్వ యోగ్యమౌ”

చ. అని మును నేను వల్కినపు డద్భుతవీరరసాతిరేకతన్
    గని జగదేకవీరుఁడవుగా నెది వల్కితొ దాని నెల్ల నీ
    మనమున నెంచి, కాని యనుమానములన్ దిగబుచ్చి, లెమ్ము, నీ
    కెనయగు వీరమాని జనియించునె కొన్ని యుగాల కేనియున్?

ఉ. గోధనమున్ గ్రహించి తమకుం జిరకీర్తిగ శాత్రవాళి ని
    ర్బాధితులై చనంగ, సమరక్రియ కీవు జనించి, యస్త్రవి
    ద్యాధనసంపదన్ గొని, మహత్తరవీర పరిశ్రముండ వై
    యో ధరణీశనందన! మహోద్ధతిఁ జూపకయుంట పాడియే?

ఉ. ప్రాణము లింత తీపయినఁ బైకొను మృత్యు వనుక్షణమ్ము - ని
    ద్రాణములై నశించు శుభదంబులు శక్తు లవెల్ల - యుద్ధపా
    రీణుఁడ వోయి నీవు, నిటలేక్షణవీక్షణ నీకు నౌ తను
    త్రాణము, భావిమత్స్యజనతాపతి నీవు విరాటనందనా! 17

ఉ. చచ్చిన వచ్చు స్వర్గ మిట సంగరభూమిని గెల్పుగొన్నచో
    వచ్చు ననంతగౌరవము, బంధురకీర్తియుఁ - గాఁన, పూని వి
    వ్వచ్చుఁడ వై, రిపువ్రజము పైఁ బడి, సింహకిశోరలీలల
    న్మెచ్చఁగ శాత్రవేయు అనిమేషమహత్త్వముతోడఁ బోరుమా!

ఉ. ఏగతి బోధచేసినను నించుక యైన మరల్పవోయి నీ
    భీగతచిత్తవృత్తి - నిఁకఁ బేడిని నాపయిఁ బడ్డ దెల్ల యు
    ద్యోగము - పొంగి పొర్లి కడలొత్తెడు మామక శత్రుభంజనో
    ద్వేగము నాపఁజాల, రిపువీరులపైఁ బడ నిశ్చయించితిన్.


శివాలోకనము

67