| చ |
చెరువుకు గండి కొట్టె గుమి జింకల మా పొలమందు తోలె, మా
అరకల కర్లు లాగె పొలమందలి మంచెల పాడుచేసి కా
పరులను కొట్టి పంపె, గునపమ్ముల మట్టిలొ పూడ్చె చెట్టుపై
మరుగగు దుత్తలో చలిది మాయము చేసె నటంచు పల్కినన్.
|
|
| ఉ |
ఈడుకు తగ్గ చేష్టలగునే వ్రజభామినులార! యంచు నే
నాడగ నోడినాను శిశువా! ఎట వారలు 'చిన్న బిడ్డ లీ
యీడుకు కొండలెత్తుచు ఫణీశులతో చెరలాట మాడిరే
యేడవి మాట లమ్మ' యని యెచ్చట దెప్పెదరో యటం చెదన్.
|
|
| చ |
ఒక చిరునవ్వుతో నెడద నుయ్యెలలో నిదురింపచేతు వా
నిక పలువిప్పి మాటలను ని న్ననలేనుర! జన్మతోడ నీ
వొక నటకాగ్రగణ్యుడవు ఉన్నది కాదనుపించు శక్తి యే
తికమక పెట్టియో హృదయ తీవ్రత మాన్చెదురా వివేకివై.
|
|
(ఆనందవాణి, 1946 దీపావళి సంచిక)
________________________________________________________________________________________
