ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
60
వాసిష్ట రామాయణము
గాన, నంతటి కాది - కారణ మాత్మ
దానిని నీవుగాఁ - దలఁపు శ్రీరామ!
కర్కటికోపాఖ్యానము
ఇపు డొక యితిహాస - మేను జెప్పెదను
చపలత నొందక - చక్కఁగా వినుము!1310
అర్కకులేశ! యీ - యవనీతలమునఁ
గర్కటి యనెడి - రక్కసి గల దొకతె,
అది హిమ శైలోత్త - రారణ్యములను
గదిసి చరింపుచుఁ.. గనఁబడినట్టి
జనుల ననేకులఁ - జంపి భక్షింపు
చును. దిరుగుచు మహా - క్షుద్రాత్మయైన
పాపరాక్షసి, పుణ్య - పరిపాకకాల
మా పట్ల రాఁగఁ దా- నాహారముడిగి,
శాంతిచే జీవహిం-సలఁ జేయ రోసి,
యాంతరంగిక దృష్టి - నాత్మ భావించి1320
కనుచు వెయ్యేండ్లు నిష్కర్షగాఁ దపము
నొనరింప, నటుమీఁద - నొక్క నాఁ డజుఁడు
వాని చెంతకు వచ్చి - తరుణి! నీ తపము
నేను మెచ్చితి, శాంతి - నిలిచె నీ మదిని :
కూడు పిడిచి పెట్టి - ఘోరతపంబు
నీడ చేయక, లేచి - యేగి యెందైనఁ
