38
వాసిష్ఠరామాయణము
యగు మనంబు మలంబు, - నంధకారంబు
నగుచు సంకల్పాఖ్య - లగుచుండు, వాటి
వలన జగంబులు - వర్ధిల్లు చుండుఁ,
జెలువారి యవి నశిం - చిన వేళలందు
గగనాది భూతసం - ఘములు లయంబు
లగు, నందుఁ జిన్మాత్ర-మంతట నిండి
యగణితముగ నేక-మై వెల్గు చుండుఁ,
దగ జగద్రష్టయై - తనరు నాత్మకును
నెనవుగా నీవును - నేను జగంబు
లను దృశ్య సత్త యు-న్నట్టి వేళలను 810
తలకొని కేవల-త్వము లేక నుండు,
నల దృశ్య సంభ్రమం - బణఁగిన తఱినిఁ
బ్రతిబింబ రహిత ద-ర్పణము చందమున
హితమొప్ప ద్రష్టృత్వ - హీనమై నిండి
ఘన కేవలాత్మ యొ-క్కటి వెల్గుచుండు;
మొనయు చిదాకాశ - మున మానసంబు
అనిశంబు తాన స-దాకృతి యగుచుఁ
గను మూసి నిద్రించు - కాలంబులందుఁ
గనిన స్వప్నంబుల - కైవడిగాను
పెనుచు లోకములను - భేదరూపముల 820
నటువంటి లోకంబు - లణఁగెడి వేళ
స్ఫుటముగాఁ గ్రమ్మఱఁ - బుట్టెడి వేళ
శాంతమై గ్రుంకని - జలజాపుకరణి
నంతట నవశిష్ట-మై నిల్చియున్న
