316
వాసిష్ట రామాయణము
చెలువొప్ప నాద్యంత - చిన్మాత్ర మగుచు
నలువుగా నిత్యమై-న పరస్వరూపు
మూడవది యటంచు - మునినాయకుండు
వేడుకగాఁ దెల్ప, విని రాఘవుండు
మరల నాలోచించి - మౌని నీక్షించి
'సారిది జాగ్రత్స్వప్న - సుప్తి నిష్ఠంబు
గాని తుర్యమును త-క్కక తెల్పుఁ డనిన
మౌని రామునిఁ జూచి - మఱియు నిట్లనియె:
విహితంబుఁ జెప్పెద - విను మనుజేంద్ర!
యహమికాసహమీక - లాత్మఁ దోఁచకను530
సత్తు నసత్తను - సంజ్ఞలు మఱచి,
చిత్తవిశ్రాంతినిఁ - జెంది, నిర్మలుఁడు
సర్వశాంతుఁడునైయ-సక్తుఁ డైనదియె
నిర్వాణపదతుర్య - నిష్ఠ యౌ, నందుఁ
బొరిఁ బొరి సంకల్ప-ములు లేమి నదియె
పరసజాగ్రత్తయు - స్వప్నమున్ గాదు.
అరసి చూచినను జా-డ్యము లేనికతన
సురుచిరంబైన సు-షుప్తియుఁ గాదు,
నెఱయు నహంకార - నిరసనబుద్ధి
నఱిముఱి సమతోద-యంబగు నందుఁ540
జిత్తంబు విశదమై - చేష్టింపకుండు,
నత్తఱి నందుఁ దు-ర్యావస్థ పొడము;
భూనాథ! నీవు ప్ర-బుద్ధుండ విలను
గాన నీబోధ చ-క్కఁగ వృద్ధిఁబొందె.