252
వాసిష్ఠరామాయణము
కావున నజ్ఞాన - కలితుఁడై, తత్త్వ
మేవిధంబున విన్న - నెఱుఁగలేకుండె. 1160
నరనాథ! యెవరికై-నను గురుఁ డొక్క
గుఱిఁ జెప్పు: నాగుఱి - గొప్పగా నెంచి,
విని యది నమ్మి వి-వేకియై, కష్ట
మున కోర్చి తత్త్వార్థ-మును విచారించు.
వానికి దొరకు జీ-వన్ముక్తి సౌఖ్య:
మే నిందు కితిహాస - మెఱుఁగఁ జెప్పెదను.
చక్కఁగా విను రామ-చంద్ర!' యటంచు
మక్కువ నమ్మౌని - మరల ని ట్లనియె:
కిరాతోపాఖ్యానము
విని రాఘవేశ్వర! - వింధ్యాద్రిమీఁద
నొనరఁ గుటుంబియై - యొక కిరాటుండు 1170
నుండి ధనాసక్తి - నుండిన చోట
నుండక, వనములం - దొంటిగా మౌని
కరణినిఁ దిరుగ జాం-గల దేశమందు.
మెఱుఁగైనగవ్వ స-మీపంబుగాను
గనిపింప 'నది వెండి - గాఁబోలు' ననుచుఁ
జని చాలవెదుక న-చ్చట గవ్వ తనకుఁ
గనఁబడకున్నఁ ద-త్కాంక్షను విడువ
కను వాఁ డచట నున్న - కసవెల్లఁ బెఱికి,
యారాడ వైచుచు - నలయుచు నందె
మూఁడుదినంబు లి-మ్ముగ గవ్వమీఁది
