పుట:Vasistha Ramayanamu dvipada kavyamu.pdf/229

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

196

వాసిష్ట రామాయణము

మటుమీఁద నిర్మూల - మైనట్టి వృక్ష
మటువలె సర్వంబు - నణఁగును రామ!

సంవేద్యమునకు ని - శ్చయము భావింప
సంవిత్తు బీజ మెం - చఁగ నవి రెండు,

కరమొప్ప నూనె లే - కను నూలులేని
కరణి నొండొంటి నే-కడ వీడకుండు

నల విషయ జ్ఞాన - మతి దుఃఖములకు
నిలయంబుగా నుండు - నెఱిని నిర్విషయ 1640

మైనట్టి సుజ్ఞాన - మమలమై యాత్మ
కానంద కారణ - మై వృద్ధిఁబొందు

ననిన శ్రీరాముఁ డి-ట్లనె 'జాడ్య రహితుఁ,
డనఘుండు. నిర్విష - యజ్ఞానియైన

వానికి మఱి జడ - త్వముఁ బొందు టేమి?
యాన తియ్యుఁ డటన్న నమ్ముని పలికె:

అరయ సర్వావస్థ - లందు నిర్వాణ
సరణిని భావించు - శాంతచిత్తుండు

అవనిపై నెన్ని కా - ర్యములయందున్న
నవిరళ నిర్వష - యజ్ఞాని యగును; 1650

ధరణీశ! మఱి సర్వ - ధర్మవాసనలు
పొరిఁ బొరి నశియించి - పోవగా, నతఁడు

బాలుని గతి, మూడు - పగిది, నున్మత్తు
పోలికఁ జిత్సుఖం - బునఁ జొక్కుచుండు;