ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది
196
వాసిష్ట రామాయణము
మటుమీఁద నిర్మూల - మైనట్టి వృక్ష
మటువలె సర్వంబు - నణఁగును రామ!
సంవేద్యమునకు ని - శ్చయము భావింప
సంవిత్తు బీజ మెం - చఁగ నవి రెండు,
కరమొప్ప నూనె లే - కను నూలులేని
కరణి నొండొంటి నే-కడ వీడకుండు
నల విషయ జ్ఞాన - మతి దుఃఖములకు
నిలయంబుగా నుండు - నెఱిని నిర్విషయ 1640
మైనట్టి సుజ్ఞాన - మమలమై యాత్మ
కానంద కారణ - మై వృద్ధిఁబొందు
ననిన శ్రీరాముఁ డి-ట్లనె 'జాడ్య రహితుఁ,
డనఘుండు. నిర్విష - యజ్ఞానియైన
వానికి మఱి జడ - త్వముఁ బొందు టేమి?
యాన తియ్యుఁ డటన్న నమ్ముని పలికె:
అరయ సర్వావస్థ - లందు నిర్వాణ
సరణిని భావించు - శాంతచిత్తుండు
అవనిపై నెన్ని కా - ర్యములయందున్న
నవిరళ నిర్వష - యజ్ఞాని యగును; 1650
ధరణీశ! మఱి సర్వ - ధర్మవాసనలు
పొరిఁ బొరి నశియించి - పోవగా, నతఁడు
బాలుని గతి, మూడు - పగిది, నున్మత్తు
పోలికఁ జిత్సుఖం - బునఁ జొక్కుచుండు;