తృతీయ ప్రకరణము
189
రహిఁ దాదృశులును నై-రాసతత్త్వ మన,
మహి మాధ్యమికు లెల్ల - మధ్యమం బనఁగ,
ననిశంబు సమచిత్తు - లగువారు సర్వ
మును బ్రహ్మ మనఁగ నా -మూల తత్త్వంబు1470
అగుణమై, సర్వసి-ద్ధాంతసమ్మతము
నగుచు నన్నియును దా-నై వెల్గులకును
వెలుఁగై, యనంతమై, - వేరొండు లేక
యలఘు పరబ్రహ్మ - మంతట నుండు.
విమలుఁడై ముప్పది - వేలేండ్లు యోగ
మమర సల్పిన వీత - హవ్యుండు తుదకు
నా పరమాత్మ తా - నయ్యే నటంచు
భూపాలునకుఁ గృపా - బుద్ది దీపింపఁ
జెప్పి, క్రమ్మఱ నా వ- సిష్ఠుఁ డిట్లనియెఁ:
'దప్పక విను రామ - ధరణీతలేంద్ర!1480
ఆనందముగ వీత - హవ్యుని చరిత
మూని యాలింపుచు - నుండెడివార
లఖిల పాపవిముక్తు - లై, పరమాత్మ
సుఖము నొందుదు రంచు - సూటిగాఁ జెప్పి.
'జనవర! చిత్తోప -శమనవాక్యములు
విను మన్న రామ భూ-విభుఁ డిట్టు లనియె:
'అమర జీవన్ముక్తు - లాత్మార్థ విధులు
నమలాత్ములైన మహాయోగులకును
నరుదైన గగన యా-నాదిక సిద్ధు
లిరవొందఁ గలుగని-దే? మంచు నడుగ,1490
