84
వాసిష్ట రామాయణము
గన ముహూర్తద్వయ - కాల మా కష్ట
మనుభవించిన మీఁద - నంతఃపురంబుఁ
జేరి, యా స్వప్న వి-చిత్రంబు మఱువ
కారట పడుచుండి, - యమ్మఱునాఁడు
కలలోనఁ దాఁ గన్న - కాననంబునకు
బలములతోఁ దాను - పయనమై పోయి, 1820
యాకలలోఁ గాంచి - నట్టి చందములు
వీఁకతో నిజముగా - వేవేగఁ జూచి,
యది యెవ్వరికిఁ - జెప్పు 'కక్కటా!' యనుచు
మదిఁ జింత నొంది, యా-త్మపురంబుఁజేరి,
యట సుఖస్థితి నుండె - నా లవణుండు
పటుతరావిద్యా ప్ర - భావ మిట్టిదియె!
జగతి నసత్యంబు - సత్యమై తోఁచు
నగణితాత్మక! యిది - యద్భుతం' బనిన
విని రామచంద్రుండు - వెఱఁగు నొందుచును
మనము సంశయ మొంద - మరల ని ట్లనియె: 1830
'కలలోన లవణుండు - గనిన చిహ్నములు
నిలుకడగా నందు - నిలిచి యె ట్లుండె?
ఈ వింత దెలుపు ము-నీంద్ర!' యటన్న
నా వసిష్ఠుం డిట్టు - లనియె నవ్వుచును:
'విను రామచంద్ర! యవిద్య - పెం పిదియె!
కని యిది, యది యని - గణుతింపరాదు;
కలది లేదనిపించుఁ, - గలుగనిదానిఁ
బెలుచ నిశ్చయ మని - పెంపుచునుండు.
