పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/62

    ఇది మాకూ, ఆచార్యులవారలకూ ఉండే సంబంధము సారె తంతి అల్లికవంటిదే. వా రెవరో మే మెరుగము. మే మేవర మో వా రెరుగరు. క్లాసులోకి వెళ్ళి కూచోగానే ఆచార్యులవారు చక్కగా వస్తారు. అటెండెన్సు తీసుకుంటారు. అక్కడ నుంచి ఆయన ఉపన్యాసం ప్రారంభిస్తారు. అతి జాగ్రతైన విద్యార్దులు అది నోట్సు తీసుకుంటారు. మధ్యరకంవారు శ్రద్దగా వింటారు. ముడోరకంవారు వింటూ వుంటారు, వినకుండానూ ఉంటుంటారు. నాలుగో రకంవారు నావల్స్ ఏదో చదువుకొంటూంటారు. ఐదవ రకంవారు నిద్రపోతారు, ఆచార్యులవారు కని పెట్టకుండాను ! ఇంతకన్న మాకూ, ఆచార్యుల వారికీ ఉండే సంభంధం ఏమి ఉంది?

                                                                                                                         9

    నేను లెక్కలూ, పదార్థ విజ్ఞానశాస్త్రమూ, రసాయనశాస్త్రమూ పాఠ్యములుగా ఏరుకున్నాను. క్రొత్తలో ప్రెసిడెన్సీ కళాశాల అంటే భయమే వేసింది. కాని, విద్యార్ధుల వివిధత్వమే ఆ భయాన్ని చాలా తీసివేసింది. నేను జాగ్రత్తగా వేసుకున్న సూటును చూచి ఎవరేమనుకుంటున్నారో అనే ఆలోచన, నేను వట్టి కొల్లిపర మనిషిని గ్రహించారేమో ననే భయము. మా విద్యాశాలనుంచే వచ్చిన ఇంకో విద్యార్డీ, నేనూ ఒకరి కొకరు సహాయమా అన్నట్టుగా ఒక నిముషమైనా వదలకుండా క్లాసులోనే కూచోవడం, క్లాసు వదలగానే ఇంకో క్లాసుకు వెళ్ళడం. ఈరకంగా ఉండే వాళ్ళము. అక్కడినుంచి కొంచెంగా బరిమీదపడ్డాను. మదరాసంటే భయం వదిలింది, ప్రెసిడెన్సీ కళాశాల పాతపడిపోయింది. మూడు మాసాల పరీక్షలో కొంచెం బాగానే మార్కులు పై కాయితలమీదికి వచ్చేటట్టు చూసాను. కాని అరవ వాళ్ళతో పోటీ చేయటమంటే మాత్రం హడలే. తెలుగువాళ్ళలో నేను మొదటివాడ నై, అరవవాళ్ళలో ఇంగ్లీషులో పదిమందికి వెనుక ఉన్నాను. సాంబారులో ఉందేమో ఆ మహత్తు! ఆవకాయ పదోప్లేసు తప్ప ఇంకే మివ్వగలదు?

నా స్నేహితుని పేరు విశ్వనాధం. అరిపిరాలవారు. మంచివాడు,నా కతడు అర్జునుడు, నే నాతనికి కృష్ణుణ్ణ్ని. ఇద్దరం లేకుండా చెన్నపట్నంలో తిరగనేలేదు. ఆనర్సు ఐదవ తరగతి చదువుతూన్న మా చుట్టాలలో ఒకాయన నన్ను తన అండకు జేరదీసుకున్నాడు. డబ్బుగల చుట్టం, పలుకుబడిగల స్నేహితుడూ ఎవరికయినా వాంఛనీయులేకదా! వీరిద్దరే గాకుండా నాకింకా నలుగురైదుగురు దగ్గరగా చేరిన స్నేహితులేర్పడ్డారు. మదరాసు చదువూ, జీవితమూ చక్కగా సాగింది.

    సిద్దప్పగారి ఆశ్రమానికి ఎలాగో అలాగు తీరిక చేసుకొని వెడుతూనే ఉన్నా. సతీర్దుడైన మా చుట్టమే నన్ను సిద్దప్పగారి ఆశ్రమానికి తీసుకువెళ్ళినాడు.' ఒరే! మూర్తీ ! కళలో మునిగిపోయావంటే చదువు సముద్రంలో కలుస్తుంది. అవతల బొమ్మలేస్తున్నావు. ఒక పక్క టెన్నీసు దంచేస్తున్నావు.