' తెరవవే తలుపుల్లు. దేవీ
తెరువమేమే దివ్యహృదయము
తెరిచి యీ భక్తుణ్ణి త్వరలో
వ్స్రము లిచ్చీ వాంఛ లిచ్చీ
కరుణతో కాపాడు టేపుడో ?'
ఏమా సంగీత మాధుర్యము! సైగల్ గొంతుకన్నా గంభీరత, అబ్దుల్ కరీం గొంతుక కన్న మాధుర్యం, పంక జమల్లిక్ గొంతుకకన్న గాఢసురభిళత, వసంత దేశాయి కంఠముకన్న సమ్మోహనత ........నిశాపతి యెప్పుడు వచ్చాడు? అతని గొంతు విని యెన్నాళ్ళైంది! నా పందిరిమంచం మీదనుంచి, విమానంలోనుంచి దేవకన్యలా ఉరికాను. నా వదులు జడ వీడి కెరటాలై, వడులై, సుడులై ప్రవహించింది. తలుపు చటుక్కున తీశాను. ఎదుట నిశాపతి, హృదయాభిరామంగా అలంకరించుకొని ఉన్నాడు.
' కరుణతో కాపాడు టెపుడో ' అంటూనే రాగం ఏ లోకాలకో పోనిచ్చి, సాలేగూడును దులిపినట్టుగా తలుపును తోసుకొని మాటాడకుండా అతితీక్షనపు చూపులతో, అతి తృష్టాపూరిత వదనంతో సున్నితమైన పట్టు దుస్తులలోంచి తొంగిచూచే నా అందాల యౌవనాన్ని పరిశీలిస్తూ ఒక్క నిముష మాట్లా ఉండి,
' ఎవ్వరికి యెప్పుడూ దొరకని నీ సూక్ష్మాచ్చాదిత ప్రాతఃకాల దర్సనం నాకు లభించింది' అని తమితో అస్పష్టంగా పల్కుతూ, సుడిగాలిలా నన్ను చుట్టివచ్చినాడు. రక్తం నా ముకంలోనికి పోటెత్తుకొచ్చింది. నా చూపుల్లో యెర్రమంచులు కప్పినవి నా వొళ్ళు వివశత్వం పొందింది. నా యౌవనం ఒక్కసారి ఉప్పెనలా యెగిసింది. వళ్ళు వేడెక్కిపోయింది. అప్రయత్నంగా ఒక అడుగు ముందుకు వేయబోయినాను. ఇంతలో నాకు ఫెళ్ళున మెలకువ వచ్చినట్లయింది. వెనక్కు అడుగు వేసి ఆయాసంతో తూలుతూ నా పందిరి మంచపు పక్క మీదకి వచ్చి పడ్డాను. నేను భరించలేని యేదో బాధ నన్నలమి, నన్ను మూలమంతా కదిల్చి వేసే యేడుపు నన్నావరించినది. ఎప్పుడూ నే నేడ్చి యెరుగను. అప్పుడు నిశాపతి భయంతో నా వద్దకు త్వరగా వచ్చినాడు. తెల్లబోయి అట్లే నిలుచుండిపోయినాడు.
' హేమం, నేను మృగంలా ప్రవర్తించాను. నన్ను క్షమించు. నా ప్రేమ అలాంటిది, అంత అద్బుతమైంది. అంత ఉత్కృష్టమైనది. సంగీత కచ్చేరి అయిందో లేదో ఢిల్లీనుంచి పరుగెత్తుకొచ్చాను.'
' ఓయి వెర్రివాడా, యీ దినం నాకేదో భయంకరమైన ఆనందం కలిగింది. నీవు నన్ను అలమికొని వచ్చినపుడు నాకేదో విపరీతానందమూ, వింత భయమూ ఆవరించినవి. అదే ప్రేమంటావా?'
' నువ్వు మాట్లాడినప్పుడల్లా నీ పెదవుల్లోని ఆ మాటల్నేతనివి తీరా ఆస్వాదించి దివ్యసంగీతంగా వెదజల్లుదామనే కాంక్ష కలుగుతుంది.'
నిశాపతి నా పాదాలకడ మోకరిల్లినాడు. అతని తల నా కాళ్ళకు తలగడం గ్రహించి నా కాళ్ళు రెండూ పైకి లాక్కొన్నా. ' నిశాపతీ , ఆ
పుట:Thupanu, by Adavi Bapi Raju.pdf/23
ఈ పుటను అచ్చుదిద్దలేదు
