పుట:Sri Ramayanamu Sundara Kanda Katta Varadaraju 1952 251 P 2030020024835.pdf/197

వికీసోర్స్ నుండి
ఈ పుట ఆమోదించబడ్డది

సుం ద ర కాం డ ము

167

ముక్కుతో నెత్తగఁ - నూచి కదల్ప
నాఁడుకోపించిన - నందియేకాక
వీడు వానరుఁడే వి - వేకించి చూడ?”3930
అని ప్రహస్తునిఁజూచి - "యడుగు మెవ్వారు
వనిచి రిచ్చటికిరాఁ - బనియేమి తనకుఁ?
వనమేల చెఱచె? నీ - వానరుం డడుగు”
మనుఁడు ప్రహస్తుఁడా - హనుమంతుఁజూచి

-: ప్రహస్తుఁడు హనుమంతుని ప్రశ్నించుట :-

“ఎవ్వరు పొమ్మని - రేల వచ్చితివి?
చివ్వకై వనమెల్లఁ - జెఱుప నేమిటికి
పలుకుము నిజముగాఁ - బలుకక యున్నఁ
బొలియింతు మెక్కడఁ - బోనిత్తు మింక!
మాచేతఁ జిక్కి నీ - మనసింక లెస్స
చూచుక మాటాడు - జుణిగి పోరాదు.”3940
నావిని యంజనా - నందనుఁ డపుడు
రావణు చెవిసోఁకఁ - గ్రమ్మఱఁ బలికె

-: హనుమంతుని ప్రత్యుత్తరము - తాను రామకార్యార్థమై దూతగా వచ్చిన సంగతి నెఱుకపఱచుట :-

“నిజము పల్కెదఁ గపి - నే యౌదు నేను
నీ రావణునిఁ జూడ - నిచటికి వచ్చి
యూరకే పోరామి - యుద్యానవనము
పెఱికి వైచితి నన్ను - బెదరింప వచ్చు
సురవైరులను బట్టి - సుంకురాల్చితిని