140
శ్రీ రా మా య ణ ము
నురుమింతు నీరావ - ణు సరాక్షసముగ!
పూఁట కాఁపులు రఘు - పుంగవు శస్త్ర
కోటి నాపూనికఁ - గొనసాగఁజేయు
నాసత్యమాన యె - న్నడుఁ గల్లలాడ
నోసాధ్వి! యిపుడె పో - నోపుదు నేను
సింగంబునకు వెఱ - చిన మదేభంబు
సంగతిఁ బంచాస్త్ర - సాయకంబులకు3310
లొంగినవాఁడు తా - ళునె రాకఱేపె?
కాఁగల్గియున్నట్టి - కార్యముల్ గలవు
చెవులార కపివీర - సింహనాదముల
రవళియు దశరథ - రామకోదండ
రణదురుజ్వాలతా - రావంబు ఘోర
రణహతస్వజనకా - రణదైత్యయువతి
రోదనంబులును మ - రుల్లోక సాధు
వాదంబు విందువా - వలహితంబులుగ
నామాట వినియు క్ష - ణంబైన నోర్చి
సీమగఁడిఁకఁ దాళు - నే? యేఁటికమ్మ3320
యీ విచారంబు నీ - వెఱుఁగవుగాక
నీవిభు మదిఁగాన - నే చూచి యేను?"
అనుచు నమ్మికలిచ్చు - హనుమంతుఁజూచి
యనుకంపతో వసు - ధాత్మజ వలికె.
-: సీత హనుమంతు నాశీర్వదించి పంపుట :-
"వాడుఁ దేఱితి నీదు - వదనంబుఁ జూచి
నేఁడెట్టిదో పది - నెల్లకీదినము
