137
సుం ద ర కాం డ ము
బాతాళ బిలమునఁ - బడిపోయినట్టి
శాతమన్యవమహై - శ్వర్యంబు మఱల 3230
నిచ్చినకైవడి - నీవు రాఘవునిఁ
దెచ్చి సంగరయాగ - దీక్షితుఁ జేసి
నన్ను జేకూర్చి పు - ణ్యముఁ గట్టుకొమ్ము
బన్నంబుఁ దీర్పు మా - పద నివారించి!"
అని తన జిలుగుఁ బ - య్యంట చెఱంగు
కొనగొంగుముడి వాలు - గోళ్ళచే విడిచి
మానినీమణి శిరో - మణి హనుమంతు
చే నిచ్చుటయు నంది - శిరసావహించి
మేను గొంచెము చేసి - మేరువుగాలి
లేనిచో నురక చ - లింపకున్నటులఁ 3240
గన్నులుంగరము లొ - క్కట మొగిడించి
సన్నుతింపుదు రాము - చరణముల్ దలఁచి
మఱిలిపోవుదునని - మదిలోన నెంచి
కరువలిపట్టి యా - కల్యాణి కనియె.
“ఇదె చనుచున్నాఁడ - నేఁ దెత్తు రాము!
కొదవలన్నియుఁ దీఱెఁ - గులములోఁ దనకు
వన్నెవాసులు గల్గె - వైదేహి! యింత
మిన్నగల్గిన తల - మిన్న యిచ్చితివి
అనుమతియే?" యన్న - ననిలనందనునిఁ
గనుఁగొని మిథిలేంద్ర - కన్య యిట్లనియె.3250
“పోయిరమ్మిపుడ య - భ్యుదయమౌఁగాక
మాయన్న! యనిలకు - మారక నీకు
నీ శిరోమణిచేత - నింకిటమీఁద
