ఆరణ్యకాండము
57
బోవు విచారమి - ప్పుడు నీకె కాక
నినువంటి తమ్ముఁడుం - డినయట్టినాకుఁ
బనియేమి! తండ్రినా - పాలికున్నాడు!”
ఆనుచుఁ గ్రమ్మరఁ జేరి - యక్కునఁ జేర్చి
జనకజఁగూడి యా - శాలాంతరమున1330
నింద్రభోగము మది - నెంచక రామ
చంద్రుఁడు గొన్నాళ్లు - సంప్రీతినుండె
-:హేమంత వర్ణనము:-
మఱియొక్కనాడు హే - మంతకాలమున
కుఱకుఱ సోనచి - న్కులు కురియంగ
సౌమిత్రి చేఁ గల-శముగొని రాఁగ
రాముఁడు జానకీ- రమణియుఁ దాను
గోదావరినిఁ గ్రుంకఁ - గోరి ప్రాహ్ణమున
నీఁదుకు జడియక - యేఁగ నీక్షించి
సన్నపుమంచు పై - జడిగొన నేఁగు
నన్నతో లక్ష్మణుం - డప్పు డిట్లనియె1340
'అయ్య' యీ యడవినీ - హారంబు మించే
నెయ్యెడ పంటల - నెసఁగె ధరిత్రి
చలువ లగ్గలమయ్యె - జలముల నెల్ల
వెలుఁగక పొగసూరె- వీతిహోత్రుండు
ఘనులైనవార లా - గ్రయణేష్టి చేసి
తనియించి పితృదేవ - తలఁ బుణ్యులైరి
పల్లెలన్నియుఁబాడి - పంటలచేత
నుల్లసిల్లుచు జాల - నుప్పొంగె నిపుడు
