ఆరణ్యకాండము
7
నాచేతి యొకతూఁపు- నాటించి దనుజ
నీచునిం గూల్చెద - నిమిషమాత్రమున!
విపినమండలమెల్ల - వీనిరక్తమున
నివుడె నదిశ్రేణి - నెనయంగఁ జేతు!
సంచిత పరమక - ల్యాణిని సీత
నుంచెదఁ దెచ్చి మీ - యొద్ద నీ క్షణమె!
ననుఁజూడు"డని పల్క - నగుమోముతోడ
దనుజుఁడు భీతి యిం - తయు లేక పలికె.
-:విరాధరామ సంభాషణ:-
"ఎట్టివారలు మీర - లీవాళకముల
నట్టడవినిఁజిక్కి - నారు నాచేత140
మీరు వోయెదమన్న - మిన్నకపోవఁ
దీరునే విధి మిమ్ముఁ - దెచ్చెనా కడకు"
నను మాటలకు రాముఁ - డా నిశాచరుని
గనుఁగొని “ఏము భా - స్కర వంశజులము
దశరథరాజనం - దనులము, తండ్రి
యశమెంచి యతని స - త్యము నిల్పఁదలఁచి
వనులను జరియింప - వలసి యిచ్చోటి
మునికోటి ప్రార్థనం - బులఁ జరించెదము."
అన్న మాటలకు వాఁ - డా రాజనుతుల
నెన్నక మదిగర్వ - మెచ్చ నిట్లనియె.150
"రాజనందనులార!- రాక్షస వంశ
రాజైన జయుని పు-త్రకుఁడను నేను
శతహ్రదయందురు - జనయిత్రి నాకు
