406
శ్రీరామాయణము
మూలముల్ గొనుచు రా - ముఁడుఁ దదుపాంత
శైలాగ్రమున నొంటి - జానకిఁ దలఁచి
కన్నీరు రాల్చుచోఁ - గని చేరఁబోయి
యన్నకు మ్రొక్కి తా - నంజలి చేసి
హితమును వినయంబు - నెఱుకయుఁ దోఁపఁ
జతురవాచావిశే - షమున నిట్లనియె.
"దేవ! నీయంతటి - ధీరమానసుఁడు
లావున శౌర్యవి - లాసంబు మఱచి3140
చింతల్ల నిందేమి - చేకూరె! నేల
యింతటి యార్తి? ని - -న్నెఱిఁగి వర్తిలుము
మది ప్రసన్నతయు నే - మఱకకార్యంబు
వదలకుండుటయు నే - వలన ధైర్యంబు
దలఁచినపని సేయఁ - దగిన కాలంబు
బలములఁ జేకూర్చి - పగఱనోర్చుటయుఁ
దగునెట్టియెడ దేవ - తాప్రార్థనములు
దగు గాక యిట్టిచోఁ - దగ వౌనె వగవ?
నిను వరించిన యవ - నిజ నొక్కఁడంటి
తునియక తనమేని - తో నుండగలడె!3150
పావక జ్వాలిక - పట్టినకేలు
లా వెల్లఁ బొలిసి కా - లక నిల్వఁగలదె?
ధరఁబగ సాధించు - తరిగాని యిపుడు
తరిగాదు మనను కొం- దలమందఁ జేయ!
ఆనతీయగఁ దగు - నది పల్కుఁడనిన
జానకీవిభుఁడు - లక్ష్మణున కిట్లనియె.
