370
శ్రీరామాయణము
-:తనయన్నవాలి మృతికి సుగ్రీవుఁడు శోకించుచు, తనకు రాజ్య మక్కర లేదని విరక్తుడగుట:-
ఇటమీద నేనొల్ల - నిలయుఁ బ్రాణములు
కటకట ! యెంతటి - కష్టుండ నైతి
నన్నరణంబులో - నటువడి యుండఁ
గన్నట్టి తనయుఁడం - గదుఁడు శోకింప
నతని కులాంగన - యైన యీతార
నెతనొంద నిందఱ - వీక్షించువాఁడ!
ఎందుకు రోయుదు - నిటమీఁద? నన్ను
నెందులో జతచేసి - యెంతురందఱును
అవమానరోషదై - న్యాదులచేత
నవశమై నాచిత్త - మప్పుడట్లుండె2290
యిప్పుడిట్లున్నది - యింతటిపాటి
తప్పునకోర్చపా - తకుఁడెందుఁ గలఁడు?
ఈకొండపై నొంటి - నేజఱియించి
యాకుల నలముల - నాఁకలి దీర్చి
యుందు నింతియెకాని - యొల్ల నీధరణి
యందుపై స్వర్గంబు - నటమున్నె యొల్ల
శ్రీరామ! యెట్లువ - చింపుదు నాదు
క్రూరబుద్ధియు వాలి - గుణగౌరవంబు?
ఎటులన్న! వినుపింతు - నేను నీతండు
పటుశక్తిఁ బోరాడ - బవరంబులోనఁ2300
గళవళింపుచుఁ బడి - కదలంగలేక
వెలవెలనైనఁ జే - వృక్షంబు వాలి
నామీఁద వ్రేసి ప్రా - ణములకుఁ దెగక
