338
శ్రీరామాయణము
మతి నాగ్రహము మాని - మనవి గైకొనుము
ఇంద్రాదులైన జ - యింతురే రామ
చంద్రుఁడు కేల న - స్త్రము వూని యున్న?
నీవెంత! జగముల - న్నియు గెల్వఁజాలు
చేవిల్లు గైకొన్న - శ్రీరామవిభుఁడు!"
అని యెన్ని పలికిన - నవియెల్లఁ జెవులఁ
జొనుపక కాలవ - శుండైన వాలి1510
తనువిధి పెడరేఁప - దట్టించి తారఁ
గనుఁగొని పరుషవా - క్యముల నిట్లనియె,
"పగవాఁడు వచ్చి ద - ర్పంబుతో నన్ను
జగడంబునకుఁ బిల్వ - సైరింపఁ గలనె?
ఇయ్యవమతి కన్న - నెటులైన నేమి
కయ్యంబు సేయక - కాదిందువదన!
ఏలీల సైరింతు - నెఱుఁగవుగాక
బాల! తోడను బుట్టు - పగయోర్వఁగలనె?
సుగ్రీవు నినదంబు - శ్రుతి సోఁకెగాన
నాగ్రహం బణపలే - నట్టులనయ్యె1520
రామునియెడ నకా - రణభీతి తనకు
నేమిటి కీచింత - యేఁటికి నీకు?
ధర్మమానసుఁడు కృ - తజ్ఞుండు నైన
ధార్మికాగ్రణి కీడుఁ - దలఁచునే తనకు!
హితము వల్కితివి నీ - కిది యుచితంబు
ప్రతికూలమని యెంచఁ - బడదు నీమాట
భానుజు నెదిరించి - వట్టి వధించి
వానిగర్వ మణంచి - వచ్చెద గాని
