312
శ్రీరామాయణము
“ఇది గంటిరే! వీని - నెటులోర్వవచ్చు?
నేను దానవునితో - నెక్కటిఁ బోరఁ
దానొక్కనగము కం - దరమున వైచి
వచ్చియున్నాఁ డేను - వాని వధించి
వచ్చి మున్ వచ్చు త్రో - వయుఁ గానలేక
సుడిగొని సుగ్రీవ! - సుగ్రీవ! యనుచు
వెడలఁ గానక వీఁడు - వేసిన యట్టి880
బిలము వాకిట కొండ - బిట్టుగా పాద
తలమునఁ బొడిగాఁగఁ - దన్ని యాత్రోవ
వెలువడి వచ్చితి - వీని దుష్కర్మ
ఫలమేల యనుభవిం - పక పోవఁడీఁడు!"
అని నాప్రధానుల - - నందఱఁ బట్టి
పెనుసంకెలలు వైచి - పీఁచంబు లడఁచి
వారిండ్లు ముద్రించి - వారి ద్రవ్యములు
చూఱలు గొని నన్ను - సుడియంగనీక
వెడలి పొమ్మన నూరు - వెడలి ప్రాణములు
పిడికిట బట్టుగ - భీతిచేఁ బఱచి890
యెడట నిల్వఁగ నీడ - యెఱుఁగకయిట్టి
యచలంబుపై వీర - లరసి పోషింప
వాలికి రారాని - వసతి గావునను
యీలీల నుండితి - నిన్నినాళ్లకునుఁ
గనుఁగొంటి మీపాద - కంజముల్ చేర
మనుగంటి తీఱె నా - మది విచారంబు
తన రాజ్యభోగముల్ - తానుఁ గైకొన్నఁ
జనుగాక పొమ్మనఁ - జను నయ్య! నన్ను
